ไม่อยากโตขึ้นมาเลย

เชื่อว่าหลายๆคนคงมีมุมมองที่ต่างกัน จขกท.ก็มีความคิดเห็นที่ต่างกันเหมือนกัน ในขณะที่วัน เดือน ปี ค่อยๆผ่านไป ตัวเราเองก็ค่อยๆเปลี่ยนไปคือการที่ครเรานั้นได้เติบโตขึ้นนั้นเอง ด้านมุนของ จขกท. ซึ่งเป็นผู้หญิ้งเเละมีเพื่อนที่สนิทกันตั้งเเต่เด็กเป็นชาย จขกท.กับเพื่อนนั้นอยู่ด้วยกันมาตั้งเเต่เด็กๆ ไปไหนไปกันอยู๋เเบบนั้น เเล้วพอเมื่อ จขกท.กับเพื่อนย่างเข้าสู่ ม.ต้น เราทั้งคู่เรียนต่างร.รกันไม่ค่อยได้เจอกันสักเท่าไหรเเต่พวกเราก็ยังติดต่อกันอยู่ เพื่อน จขกท.ชอบชวนไปเที่ยวเวลาวันหยุดหรือมีเทศกาลต่างๆ เเต่พอเข้าสู๋ม.ต้นเข้าใจว่าทุกคนคงโตพอสมควรในระดับนี้ เเม่ของจขกท.เลยไม่ให้ไปกับเพื่อน เคยคิดน่ะว่าไม่อยากโตเลย อยากอยู่กับเพื่อนไปเที่ยวกับเพื่อนนานๆ เพราะโดยส่วนตัวของ จขกท.นั้นเเทบไม่ได้ออกจากบ้านเลยของจาก เพื่อนจะชวนไป เพราะ เเม่ จขกท.ไม่ให้ไปกับเพื่อนคนไหนนอกจากคนนี้ เพราะร็จักกันมานาน วันหนึ่ง เพื่อนโทรมาชวนไปข้างนอก จขกท.เลยตัดสินใจไปขอเเม่ เเม่ จขกท. ตอบมาว่า โตเเล้วนะจะไปเที่ยวกับเพื่อนผู้ชายมันไม่ดี เดี่ยวใครเค้าก็คิดว่าเป็นเเฟนกัน มันดูไม่ดี โตๆกันเเล้วด้วย ไม่ใช่เด็ก สิ้นคำพูดเเม่ จขกท.ก็มีความคิดเเวบขึ้นมา ไม่อยากโตเลย จขกท.ไม่เคยได้ออกจากบ้านเลย ด้วยความที่เเม่ไม่ให้ออก เเล้วบอกว่า จะรีบไปไหน อยู่บ้านอ่านหนังสือไปอ่ะล่ะ จขกท.มีความเครียสสูงเพราะได้เเต่อ่านหนังสืออยู๋ทั้งวัน จบเล่นน็นต่อเล่มนี้ บางที่ก็เเอบคิดน่ะ ว่า อยากมีชีวิตวัยรุ่นเเบบคนอื่นเค้า จขกท.ไม่เคยมีความสุขหรือสนุกกับชีวิตวัยรุ่ย ฝากถึงเพื่อนๆ ที่มีชีวิตวัยรุ่นในตอนนี้ ใช่ให้คุ้มนะ มีความสุขไปกับมัน อยุ่กับเพื่อนให้สุดๆ ความสุขมันผ่านไปไว้น่ะ ถ้ามีอยุ่ก็ใช้มันให้คุ้ม
ปล.ถ้าพิมผิดประการใด ขออภัยไว้นะที่นี้