เมื่อผ่านการเดินทางมาสามสิบกว่าๆ มีครบทุกอย่างยกเว้นความสุขมันหายไป

กระทู้แรกหลังจากอ่านมานาน อยากปรึกษาเพื่อนๆ จากเป้าหมายในชีวิตที่เคยสัมมนามา คนเราต้องตั้งเป้าให้กับชีวิต มีเป้าหมายระยะสั้น ระยะกลาง ระยะยาว ให้ชีวิตมีจุดหมาย
-สุขภาพดี ฟิตเนสจนน้ำหนักลด ยกเวททุกวัน แต่ยังมีพุงเล็กๆอยู่บ้าง55 ไม่ชอบเป็นก้ามปู
-แฟน ไม่มี ครองสถานะโสด มีผู้หญิงเข้ามาคุยเรื่อยๆ แต่ยังไม่พร้อมมีใคร
-ครอบครัว หมายถึงพ่อแม่ มีฐานะปานกลาง มีความสุข มีรายได้จากค่าเช่า มีที่ดินทรัพย์สินที่อยู่ได้สบายยามแก่เฒ่า
-การเงิน มีบ้าน2หลัง ไม่มีหนี้ มีรถขับ ซื้อสด ไม่มีหนี้ มีเงินเก็บหลักล้าน
-การงาน มีงานทำที่มั่นคง งานไม่เครียดมากแต่รับผิดชอบสูง (ขอลบเงินเดือนครับ จะได้ไม่เป็นประเด็น)
-พัฒนาตัวเองทั้งกายและใจ อ่านหนังสือ หากิจกรรมใหม่ๆเรียนรู้ สวดมนต์นั่งสมาธิทุกวันอาทิตย์
-ช่วยเหลือสังคม ใครลำบากมีทุกข์แต่จริงใจพร้อมช่วยเหลืออยู่เสมอ

เหมือนทุกอย่างทำได้ตามเป้าหมาย แต่ทำไมความสุขในการดำเนินชีวิตมันหายไป รู้สึกไร้จุดหมายในแต่ละวัน ทั้งที่เราก็ทำหน้าที่ในจุดที่คนดีๆเค้าทำกัน หรือจุดหมายที่เราเคยฝันว่าจะไปให้ถึง ที่เคยตั้งเป้าไว้ มันมาถึงไวเกินไปในจุดที่หลายๆคนอยากมาถึง มันรู้สึกทุกอย่างที่มันผ่านมาในชีวิต มันได้ทำหมดแล้ว ผ่านมาหมดแล้ว มันไม่รู้สึกดี ไม่ตื่นเต้น เฉยๆ เช่น

ความอยากท่องเที่ยวไปมาสิบกว่าประเทศจนไม่รู้ว่าจะไปไหน บางทีแค่จิบกาแฟมองผู้คน มองธรรมชาติแค่นั้น บางทีสัมผัสอากาศเย็น เจอหมอกกลับรู้สึกเหงา ,ความรู้สึกอยากทานอาหารอร่อย มันก็แค่นั้น กินเยอะก็อ้วน แค่งานเลี้ยงลูกค้าแต่ล่ะวีคยังแทบไม่อยากไป อยากกินแค่ผัก คงเพราะพอเวทแล้วทำให้ไม่อยากทานเยอะ ,การดูแลครอบครัว สิ่งที่ทำทุกวันนี้ก็ดูแลพ่อแม่ โอนเงินให้ท่านทุกเดือน ดูแลญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงก็มีมากมาย แต่ส่วนนึงก็แต่งงานมีลูกแล้ว แต่ถ้าใครลำบากมาขอก็ช่วยเหลือ ,ความรัก เรื่องนี้คงต้องตั้งอีกกระทู้ คือพูดอย่างไรดี เมื่อเราพร้อม เราก็มีทางเลือกเยอะ ทั้งสุขภาพดีและการเงิน เลือกที่จะคุยกับใครก้อไม่ยากแต่บางทีแค่ไม่อยากสานต่อ อยู่คนเดียวก็ดี สงบดีแต่เหงา มีแฟนก้อสุขอีกแบบแต่ก็จะทุกข์อีกแบบ เรื่องความรักเอาไว้ก่อนเดี๋ยวหัวข้อกระทู้จะผิดวัตถุประสงค์ไป ,ความร่ำรวยมั่งคั่ง เราเป็นคนเรียบง่าย เพราะชีวิตผ่านอะไรมามาก เห็นอะไรมาเยอะจากคนรอบข้าง ทั้งเพื่อนที่ร่ำรวย รายรับหลายแสนต่อเดือน บางคนเคยรวยมาก บางคนรวยแล้วกลับมาลำบาก จนปลง ไม่ฟุ่มเฟือย ไม่ติดหรูแบรนด์เนม แต่ถ้าสวยก็ซื้อบ้าง บางอย่างใช้ของตามตลาดนัด บางอย่างมีแบรนด์ แต่ก็เท่านั้นแหละ ตอนนี้รู้สึกเราก็เก็บออมมาพอสมควร ไม่ต้องการมีร้อยล้านพันล้าน มีเยอะไปก็ทุกข์ มีประมาณนี้ เก็บประมาณนึง ตัวคนเดียวเก็บออมแบบนี้เรื่อยๆ ใช้บ้าง กินบ้าง เลี้ยงเพื่อนบ้าง

ที่อยากต้องการความเห็นเพื่อนๆพี่ๆ ทำไมความสุขในสิ่งที่เรียบง่ายเราหายไป ทำอย่างไรให้กลับคืนมา มันอยู่ที่ใจทั้งนั้นเรารู้ ทั้งที่เมื่อก่อนมันก้อมามีความสุขกับสิ่งที่ง่ายๆ แต่พอมันซ้ำ ซ้ำไปซ้ำมา กลับมีความเหงาเข้ามาแทรก หรือเราต้องหาเป้าหมายในชีวิตที่ใหญ่ที่ใหญ่กว่านี้ ตั้งเป้าหมายอย่างไรดี ช่วยแนะนำหน่อย หรือเพราะเราไม่มีลูก ต้องตั้งใจมีแฟน หาแฟนดีๆ  หรือเราพลาดเป้าหมายที่ควรทำอย่างหนึ่งอย่างใดไป หรือยึดหลักการใช้ชีวิตที่ขาดบางสิ่งบางอย่างไป หรือเราจะปล่อยวางได้แล้ว เพื่อนบางคนก็บอกอีกหน่อยเราไปทางธรรมแน่ๆหนีไปบวชแน่ๆ