เมื่อผมบอกทุกคนว่า"ผมจะไม่ซื้อผู้หญิงด้วยสินสอด"

ผมเป็นวัยทำงานอายุ20กลางๆ ที่ค่อนข้าง
จะจริงจัง
กับการวางแผนชีวิต ด้วยรายรับ
พนักงานอันน้อยนิด
ผมจึงนำเงินไปผ่อนบ้าน(ส่วนกลางของครอบครัว)
ใช้รถมือสอง ทำกับข้าวกินเอง นั่งรถบริษัท เที่ยวบ้าง
ไม่มีเงินเก็บมากมาย
  เรื่องเกิดจากว่า ผมเป็นคนคิดแปลกๆคือเห็นว่าผู้ชาย
และผู้หญิงในยุคผมนั้นมีความเท่าเทียมกันมาก
เพราะได้รับการศึกษาและมีโอกาสทำงานหาเงิน
เหมือนกัน ไม่ได้โดนจำกัดว่าต้องเป็นเพียงแม่บ้าน
เลี้ยงลูกอีกต่อไป ผมจึงคิดว่าธรรมเนียม วัฒนธรรม
ที่ว่าผู้ชายต้องเปย์ผู้หญิง เลี้ยง มีรถมีบ้าน มีสินสอด
เมื่อคิดจะมีครอบครัว มันช่างดูล้าหลังไปแล้ว
  แต่เมื่อผมแสดงจุดยืนเรื่องนี้กับคนรอบตัว แน่นอน
โดนว่า โดนเหยียด โดนว่าเห็นแก่ตัว คิดจะฟันผู้หญิง
ผู้ชายต้องเลี้ยง ต้องออกมากกว่า สินสอดมันเป็น
เรื่องสำคัญตกทอดมา พ่อแม่เขาเลี้ยงลูกสาวมาดี
ผู้หญิงต้องใช้จ่ายมากกว่านะ บลาๆๆๆ นั่นแหละครับ
...จริงๆผมแค่หวังว่าซักวันหนึง จะมีผู้หญิงที่ร่วมแชร์
และใช้ชีวิตไปด้วยกัน เกื้อหนุนกัน ไม่เอาเปรียบกัน
ร่วมกันสร้างครอบครัว โดยไม่ต้องซื้อเธอมาด้วย
เงินสินสอด...