ทักผู้หญิงครั้งแรก

คือเราเจอเขาครั้งแรกที่สตูน่ะคะ เค้าชอบหันมามองบ่อยๆ พอเราทำงานอยู่หันหน้าไป เขาก็มองหน้าเราอยู่ แล้วเขาก็หลบสายตาไปทำงานต่อ พอเรื่อยๆมาเราหันไปป๊ะกะเขา เขาก็ยิ้มให้ทุกครั้ง ตอนแรกก็เฉยๆนะคะ แต่ว่าพอห

ผมชีวิตส่วนมากไม่ว่าจะทำงาน เรียนกีฬา เป็นผู้ชายซะส่วนใหญ่ อีกอย่างเรามีหน้าเป็นอาวุธ เพือนที่เป็นที่สนิทเลยน้อย ถ้าไม่เรียนที่เดียวกันจะน้อยมาก เป็นชาย เรืองหญิงไม่ค่อยเข้าใจ แต่ตอนสนใจน้องคนหนึ่งเวล

มีรุ่นพี่ผชอยู่คนนึงเรารู้จักผ่านๆไม่ได้สนิทและเขาก็มีแฟนแล้วเป็นผญห้องเดียวกันกับเขา แต่เราสนิทกับแฟนเขาเพราะเป็นญาติกัน ซึ่งตอนพี่ผญทักเราในรร.พี่ผชเขาก็หันมามองเราแล้วหลบสายตามองไปทางอื่น ตอนแรกก็ไ

คือแอบชอบคนข้างห้องมาสักพักแล้วคะ ก่อนหน้านี้เจอกันโดยบังเอิญบ้าง เล็กน้อยเขาก็จะยิ้ม เราก็ยิ้มให้ปกติคะ เราเป็นคนขี้อายมาก อ้วนด้วย ไม่สวยด้วย เลยไม่ค่อยกล้าคุยกับเขาเท่าไหรคะ ถ้าเจอกันก็จะหลบหน้าไ

เราสงสัยตัวเองค่ะว่าเราเป็นอัไรทุกวันนี้เรางงมากเรานิสัยแบบนี้ตั้งแต่เด็กคือเราจะไม่ชอบที่มีคนเยอะๆเรารู้สึกไม่มั่นใจตัวเองไม่ชอบกินข้าวคนเดียวในโรงเรียนแต่ถ้าเป็นที่ห้างหรือข้างนอกเราจะนั่งกินได้เดิน

จขกท.คุยกับเพื่อนคนนึงทุกวัน แล้วมีคนทักว่า ถ้าเป็นเพื่อนกันแต่ต่างเพศ จะไม่คุยกันทุกวันนะ

ตั้งแต่เด็กจนตอนนี้หนูก็ยังอิจฉาครอบครัวอื่นอยู่เลยค่ะ เห็นเขาพูดคุยหยอกล้อกันตามปกติ หนูอิจฉาจังเลยค่ะ ตัวเราที่ไม่กล้าแม้กระทั่งพูดคุยเรื่องส่วนตัวกับครอบครัวได้ เคยพูดไปครั้งนึงว่าเป็นซึมเศร้านะเขา

สวัสดีค่าาา เราขอเรียกตัวเองว่าพราวด์นะคะ วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์ของเราค่ะ(มี18+นิดๆนะคะ) เริ่มจากย้อนไป 3 ปีที่แล้วนะคะ ตอนนั้นเราอยู่ม.4 เป็นช่วงเปิดเทอมค่ะ เราก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆ และเพื่อนคน

สังคมการทำงานเข้าใจแหละว่ามันเป็นทุกที่อยากฟังความเห็นว่เราจะทำไยังไงดี คือสังคมที่ทำงานที่ทำอยู่ จะต้องใส่หน้ากากเข้าหากัน คำพูดเชิงจริงบ้างเล่นบ้าง พูดแซะทีเล่นทีจริงบ้าง ต่อหน้าก็ยิ้มๆให้ แต่ลับห

เราสงสัยหน่ะค่ะ ว่าการที่ -เค้าชอบไปในที่ๆเราชอบไปอยู่เวลาว่าง -เค้าชอบมองเวลาเราก้มหน้าหรือเผลอ พอเราเงยหน้าขึ้นมาก็หลบตา -เวลาเราเดินเข้าไปใกล้ๆ ถ้าเค้านั่งอยู่ที่โต๊ะเค้าจะมุดหน้าลงโต๊ะ แต่ถ้าเค้