เราควรกลับไปหาแฟนเก่าดีไหม

เรามีแฟนคนแรกตอนอายุประมาณ 14-15 ปี เรารักเขามากเลย เราคบกันประมาณปีกว่า ช่วงจะขึ้นม.4 เราบอกเลิกเขา เราหาเหตุผลสาระมาเพื่อบอกเลิก ทั้งๆที่เรายังรักเขามาก แต่เราไม่เคยบอกเหตุผลจริงๆกับเขาไปว่าทำไมเราถึงทำแบบนั้น วันที่เราบอกเลิกเขาตามง้อเรา ตามหาซื้อของที่เราชอบมาให้ แต่เราก็ยืนยันที่จะเลิก เขาเองก็ร้องไห้พร้อมกับจะกราบเท้าเรา เงแต่เราก็ยังไม่ยอม แล้วเขาก็จะเดินไปให้รถชน แต่เพื่อนก็วิ่งไปดึงเขาไว้ทัน ถามว่าเราเสียใจไหมเราเสียใจนะ เสียใจมากๆที่ทำกับเขาแบบนั้น แต่ครอบครัวเรายังไม่อยากให้เรามีแฟน เพราะคิดว่าช่วงนั้นเรายังเด็กมาก และถ้าเราไม่ยอมเลิกกับแฟนเขาก็จะไม่ให้เราเรียนต่อ และให้เราแต่งงานแล้วไปอยู่บ้านแฟนเลย แล้วเราเป็นลูกคนเดียวยังไงเราก็ต้องเลือกครอบครัว นี่จึงเป็นเหตุผลจริงๆที่เราทำแบบนั้น และวันนั้นเขาโทรมาง้อเราอีกครั้งเราตัดสายไปครั้งหนึ่ง เขาก็โทรกลับมาเรื่อยๆ เราจึงรับสายเขาอ้อนวอนเราขอให้เราให้โอกาส เราจึงใจอ่อนให้โอกาสไปแต่ก็คบกันไม่นาน เราก็ไปทำร้ายเขาในวันเกิดเขาอีก เราบอกเลิกเขาอีกครั้ง เราไม่คิดว่าการกระทำครั้งนั้นจะทำให้เรามานั่งเสียใจในวันนี้ พอหลังจากที่เลิกกันได้2-3ปี เขาก็มีแฟนใหม่ แต่เราไม่มีใครเลย และปัจจุบันเขาก็ยังคบกันอยู่น่าจะ 4 ปีแล้ว เราเจ็บทุกครั้งที่เขาลงรูปคู่กัน เจ็บทุกครั้งที่เขาบอกว่ารักเธอคนนั้นมากมาย เรากลับมาเป็นเพื่อนกันได้ เริ่มพูดกันได้ปกติ เขาอาจจะเห็นเราเป็นแค่เพื่อนไปแล้ว แต่เรากลับคิดแบบนั้นไม่ได้สักครั้ง คอยตามหึงตลอดเวลาที่เขามีใครเข้ามา แต่ตอนนี้เราก็มีแฟนใหม่แล้วเหมือนกัน คบกันมาได้ 2 ปี แต่มันไม่ได้ช่วยให้เราลืมแฟนเก่าได้เท่าไร จนบางครั้งเราคิดว่าเรามีแฟนใหม่เพื่อประชดเขาหรือเปล่า เพราะพอเวลาเขาบอกว่ารักแฟนใหม่เขา เราก็จะบอกว่าแฟนใหม่เราดีแบบนั้นแบบนี้ขึ้นมา และช่วงเทศกาลเขาก็จะไปหาแฟนใหม่ของเขา ใจเราก็ยิ่งเจ็บขึ้นมาอีกวแล้วเราก็มักจะถามว่าทำไมเขาไม่อยู่เทศกาลกับเพื่อน แต่ในใจจริงๆเราอยากให้เขาอยู่ฉลองกับเรา แต่ก็ดันลืมตัวไปว่าไม่ได้เป็นอะไรกับเขายังจะตามหึงเขาอีก เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเราได้มีโอกาสไปเที่ยวค้างคืนด้วยกันกับเพื่อนอีก 3 คน ซึ่งคืนนั้นพวกเราก็ดื่มหนักพอสมควร เขากับเพื่อนอีก 2 คนเดินไปเข้าห้องน้ำกัน เราจึงบอกกับเพื่อนอีกคนไปว่าเรายังรักเขาอยู่ ที่เลิกกับเขาไปเรามีเหตุผล เราต้องเลิกกับเขาทั้งๆที่ยังรักเขามาก พอพูดจบเขากับเพื่อนก็เดินกลับมาพอดี ไม่รู้เขาจะได้ยินอะไรหรือเปล่า พอเหล้าหมด เราก็แยกย้ายเข้านอน ซึ่งเรากางเต้นท์นอน เต้นท์ของพวกเราติดกัน ฉันจึงคุยกับเพื่อนที่นอนด้วยกัน แล้วเล่าให้เพื่อนฟัง แต่ฉันคิดว่าเขาคงได้ยิน แล้วฉันจึงบอกเพื่อนไปว่าฉันจะรอเขา เพื่อนจึงบอกกลับมาว่า มันจะดีหรอ ก็มีแฟนแล้ว แล้วที่สำคัญเขารักกันดี พอเพื่อนพูดคำนี้ฉันจึงคิดได้ว่าเออเขารักกันดี พอเช้าวันต่อมาเราไปเดินดูน้ำตกกัน เพื่อนก็เดินนำไปหมด แต่เขากลับยืนรอ เพื่อเดินไปเป็นเพื่อนฉัน คอนยื่นมือมาช่วย จึงทำให้ใจฉันสั่นพอสมควร แล้วความรู้สึกดีๆพวกนั้นมันก็กลับมาอีก แต่ฉันคิดว่าฉันคงคิดแบบนั้นคนเดียว เพราะเขามีคนที่เขารักมากอยู่แล้ว แล้วพอพวกเรากลับบ้านเราได้ไปแวะที่ตลาดแห่งหนึ่ง มันจะมีรถพาวนรอบตลาด แต่คือที่นั่งมันนั่งได้ 4 คน ฉันจึงต้องไปนั่งคนเดียว เพื่อนๆจึงบอกให้เขามานั่งด้วย นี่เลยคิดในใจว่าถ้าไม่ใช่เพื่อนให้มาเขาจะมานั่งด้วยกันหรือเปล่า แล้วเราก็กลับบ้าน เราเอารถเก๋งไป แล้วเขาเป็นคนขับเรานั่งข้างหน้ากับเขา สักพักแฟนเราวิดีโอคอลมา จากที่เขาขับรถปกติเขาก็เริ่มขับเร็วขึ้น พอเราวางสายไปจากแฟน เราจึงบอกเขาให้ขับช้าก็ได้  แต่หมือนเขาไม่ได้ฟังเสียงเราเลย เราก็เลยเงียบไป พอถึงบ้านเราก็กลับมานั่งคิดถึงเขา ทั้งๆที่เราก็มีแฟน เราก็มีแฟน แต่เรากลับไม่คิดถึงแฟนเราเลย เราอยากบอกความรู้สึกกับเขานะ แต่เรากลับคิดไปคิดมาว่ามันจะดีหรือเปล่า เพราะเขากับแฟนรักกันดี และเราไม่อยากทำให้ใครเสียใจ และถ้าเราบอกเขาจะกลับมาหรือเปล่า แต่เราก็ยังอยากกลับไป แต่ความผิดเรามันมากมายจริงๆ ตอนนี้เขาเป็นคนขอโอกาส แต่ตอนนี้เรากลับอยากขอโอกาสคืนบ้าง มันจะดีไหม เราอยากกลับไปแก้ไขในสิ่งที่เราทำพลาด เราอยากกลับไปดูแลเขาอีก เราควรกลับไปดีไหม