ขอเล่าเลยนะคะ ถ้าอยากอ่านแต่เนื้อๆก็ข้ามๆนำ้ไปก็ได้ค่ะ555
ตอนนี้ อยู่ ม.3 ค่ะ ตอนนี้ก็ใกล้จะจบเทอม2 แล้ว ก็ใกล้เวลาที่จะเลือกสายตอนช่วง ม.ปลาย หรือ อาชีว แล้ว ประเด็นอยู่ตรงที่ว่าเรายังไม่รู้ตัวเราเองว่าอยากจะเป็นอะไรกันแน่แต่เรารู้ตัวอยู่ว่าชอบอะไร อย่าง เราเป็นคนชอบวาดรูปตั้งแต่เด็กแล้วทางครอบครัวเราก็สายอาร์ทกันหมด แล้วตัวเราเองก็ชอบภาษาเป็นอย่างมากเช่นกัน ตอนเด็กๆเราอยากเป็นพวกอนุรักษ์ธรรมชาติมาก ทุกครั้งที่เราเห็นขยะทิ้งไม่เป็นทางจะหงุดหงิดมาก แต่พอเริ่มโตมาสักพักก็เริ่มอยากจะเป็นสัตวแพทย์ ซึ่งความคิดนี้มีนานทีสุดเท่าที่มีมา แต่คือเราเองไม่เก่งคณิตวิทย์ ก้เลยต้องตัดไปในที่สุด จริงๆก็เคยมีคนบอกว่าถ้าเราอยากเป็นอะไรจริงๆเราก็ต้องมุ่งไปทางนั้นเลย ถ้าไม่เก่งก็เรียนพิเศษเพิ่มสิ ถ้าเราชอบจริงๆ ยังไงเราก็ต้องตั้งใจจนทำได้นั่นแหละ แต่เราดันมาคิดว่าเราไม่ได้ชอบมันจริงๆ พอโตมาอีกหน่อยเราก็อยากเป็นพวกไกด์ต่างๆ แต่ก็มีคนมาบอกว่า ระวังพวกหัวหน้าที่ไม่ดีจะหลอกลวงเอา นู่นนี่นั่น ทำให้เราเริ่มไม่ค่อยแน่ใจแต่ก็ยังชอบอยู่ เวลาใครถามก็จะตอบว่ายังไม่แน่ใจ ทั้งๆที่ก้อยากตอบว่าไกด์นะแต่ก็ตอบไม่ออกไม่รู้ทำไม แต่พอมาคืดว่าอีกที เราก็คิดว่าเราจะเอาศิลปะเป็นทางอดิเรกหรือจะเอางานภาษาเป็นอดิเรกดี ก็คิดอยากจะเป็นพวกทางศิลป์แต่ก็ไม่รู้จะไปสาขาไหนดี เป็น ครู เราเองก็ไม่ชอบ เลยยังไม่แน่ใจอะไรเลย
ทุกคนคงคิดว่า มันก็เข้าทางสายศิลป์เลยนิ มันก็ใช่อย่างที่ทุกคนคิดนั่นแหละค่ะ แล้วตัวเราเองก็ไม่ชอบคณิตและวิทย์เอามากๆ เราติดหนึ่งในสามของห้องได้ ถ้าคณิตและวิทย์ไม่ฉุดเกรดลงมา ทุกครั้งที่สอบเก็บคะแนนเราก็ตกทุกครั้งไป มีเป็นบ้างครั้งเท่านั้นที่จะผ่าน แล้วแต่ละอย่างที่ผ่านนั้นก็เป็นพวกจำสูตรทั้งนั้น เลยรู้ว่าตัวเราเป็นใช้ความเข้าใจได้ยาก ส่วนมากจะใช้ความจำเอาเลยชอบทางด้านภาษามาก
แต่คือที่ผ่านมาตัวเองก็มั่นใจมาตลอดว่า เราจะเข้าศิลป์-ภาษาแน่นอนเลย แต่พอเริ่มใกล้จบทางครอบครัวอีกฝ่ายนึง ซึ่งส่วนใหญ่ทำงานอยู่ที่ มหาลัยที่นึงที่เป็นอาชีวะขอไม่บอกชื่อแล้วกันนะคะ เป็นครูฝ่ายทะเบียน ครูฝ่ายนู่นนี่ ขายของก็มี ที่เหมือนจะดีคือ เป็น ผ.อ. ด้วย คือถ้าเราไปเรียนเราก็ไม่ต้องนั่งรถกลับบ้านเอง ตอนไปรร.ก็ไปกับครอบครัว จะกินก็อาจจะกินฟรี จะทำอะไรก็อาจจะสะดวกไปหมด แต่ไม่ได้จะมาอวดแต่อย่างใด แต่แค่อยากจะมาบอกว่าบ้างทีก็รู้สึกกดดันและอึดอัด ในเรื่องต่างๆ ที่รู้ๆกันอยู่
จากที่เรามั่นใจมาตลอดว่าจะเข้าสายสามัญ ทุกๆคนก็ชักชวนให้เราไขว่เขว่ (ขออภัยถ้าพิมผิด) จาก 100 เปอร์เซน ก็มาเป็น 50 50 จากที่เมื่อก่อนชอบคิดว่าพวกอาชีวคือคนที่ไม่เก่ง เรียนไม่รอด พวกอาชีวะจะเอาไว้รองรับคนพวกนั้น แต่พอได้มาฟังครอบครัวเราพูดว่าถ้าจบไปมีงานรองรับแน่นอน ถ้าเกิดเรียนดีก็อาจจะได้ทุนไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ซึ่งเราอยากเรียนต่อต่างประเทศมาก เพื่อนๆก็ถามกันว่าจะเรียนต่อสายไหน เราก็บอกยังไม่แน่ใจว่าจะไปสายอาชีวะดีมั้ย เพื่อนก็พูดอย่างตกใจว่า เฮ้ย จะไปเรียนทำไมแกจะไม่ได้เรียนแย่นิ จากนั้นเราก็พอจะเข้าใจเลยว่าทุกคนคิดกับสายนี้ยังไง เพราะเราเองก็ได้เปลี่ยนความคิดกับสายนี้ไปแล้ว เพื่อนเราส่วนมากจะเรียนต่อทางสายวิทย์-คณิต หรือศิลป์-คำนวณ กัน ซึ่งเรารู้ตัวเราดีอยู่แล้วว่าไม่รอดเพราะฉะนั้นตัดทิ้งไปได้เลย
ปัญหาอยู่ตรงที่ว่า ถ้าเรียนสายสามัญไปเราก็ไม่รู้ว่าจบไปนั้นจะเรียนต่อคณะอะไรดี ก็ต้องมานั่งคิดต้อง ม.6 อีก แต่เราก็ชอบภาษาและศิลปะ พอคิดว่าจะเข้าสายอาชีวะก็ไม่ค่อยมีสายที่ชอบ ถ้าจะชอบก็น่าจะมีพวกคอมกราฟฟิกแบบไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ แต่ก็กลัวมันจะเข้าไปทางช่างมากเกินไปและอีกปัญหานึงเลยคือทางครอบครัวฝั่งพ่อเราซึ่งเราประหยัดกันอย่างมากเพราะเราเองก็มีน้องหลายคน ต้องเรียนต้องอะไรมากมาย แถมพ่อเรายังต้องผ่อนนู่นนี่ดีฝั่งตายายของน้องช่วยแบ่งเบา ทำให้พ่อเราเบาใจขึ้นมาหน่อยแต่ก็ยังมีปัญหาเรื่องค่าซ่อมรถ ค่ากิน ค่าอยู่ต่างๆ ไม่ได้ถึงกับจนมากแต่ก็ต้องอยู่แบบพอเพียง ซึ่งตอนนี้พ่อเราก็จะเกษียณแล้ว เราเองก็ต้องใช้ค่ารักษาในการยิงเลเซอร์ ซึ่งต้องทำกับโรงพยาบาลเอกชล เพราะทางโรงพยาบาลรัฐบาลไม่มีงบพอที่จะมีเครื่องเลเซอร์ มีแต่ผ่าตัดซึ่งผ่าตัดมันก็จะเป็นรอยเย็บแผล ซึ่งเราเป็นบนหน้า มันจะน่าเกลียดมากเลยถ้าเป็นรอยอย่างนั้น ทำให้พ่อต้องเสียค่ารักษาแพงพอประมาณ ลุงเราที่เป็น ผ.อ. ก็บอกว่า(ชักจูงอย่างมีเหตุผล) เนี่ยถ้าเรียนสายสามัญไป แล้วพ่อเราก็จะเกษียณแล้วด้วย เรียนไปแล้วใครจะส่งเรียน พ่อเราจะส่งพอหรอ แถมต้องเรียนมหาลัยอีก ค่าเรียนก็ไม่ใช่น้อยๆ ถ้ามาเรียนกับลุงเนี่ย มีงานทำแน่นอน ลุงพอรู้จักคนอยู่ หนูมีงานทำแน่นอน จะได้ช่วยพ่อเลี้ยงน้องๆด้วย เราเลยอยากจะถามว่า เราควรเลือกยังไงดี... แต่ว่าจะลองศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับอาชีวะ ใครพอมีความรู้เรื่องเรียนสายนี้ช่วยแนะนำให้ข้อมูลกันได้นะคะ อยากให้ทุกคนช่วยแนะนำหน่อยนะคะ จะได้เก็บไว้เป็นแนวทางในการตัดสินใจ ขอบคุณค่ะ
ไม่รู้จะต่อสายไหนดี มีใครพอจะแนะนำอะไรบ้างมั้ยคะ
ตอนนี้ อยู่ ม.3 ค่ะ ตอนนี้ก็ใกล้จะจบเทอม2 แล้ว ก็ใกล้เวลาที่จะเลือกสายตอนช่วง ม.ปลาย หรือ อาชีว แล้ว ประเด็นอยู่ตรงที่ว่าเรายังไม่รู้ตัวเราเองว่าอยากจะเป็นอะไรกันแน่แต่เรารู้ตัวอยู่ว่าชอบอะไร อย่าง เราเป็นคนชอบวาดรูปตั้งแต่เด็กแล้วทางครอบครัวเราก็สายอาร์ทกันหมด แล้วตัวเราเองก็ชอบภาษาเป็นอย่างมากเช่นกัน ตอนเด็กๆเราอยากเป็นพวกอนุรักษ์ธรรมชาติมาก ทุกครั้งที่เราเห็นขยะทิ้งไม่เป็นทางจะหงุดหงิดมาก แต่พอเริ่มโตมาสักพักก็เริ่มอยากจะเป็นสัตวแพทย์ ซึ่งความคิดนี้มีนานทีสุดเท่าที่มีมา แต่คือเราเองไม่เก่งคณิตวิทย์ ก้เลยต้องตัดไปในที่สุด จริงๆก็เคยมีคนบอกว่าถ้าเราอยากเป็นอะไรจริงๆเราก็ต้องมุ่งไปทางนั้นเลย ถ้าไม่เก่งก็เรียนพิเศษเพิ่มสิ ถ้าเราชอบจริงๆ ยังไงเราก็ต้องตั้งใจจนทำได้นั่นแหละ แต่เราดันมาคิดว่าเราไม่ได้ชอบมันจริงๆ พอโตมาอีกหน่อยเราก็อยากเป็นพวกไกด์ต่างๆ แต่ก็มีคนมาบอกว่า ระวังพวกหัวหน้าที่ไม่ดีจะหลอกลวงเอา นู่นนี่นั่น ทำให้เราเริ่มไม่ค่อยแน่ใจแต่ก็ยังชอบอยู่ เวลาใครถามก็จะตอบว่ายังไม่แน่ใจ ทั้งๆที่ก้อยากตอบว่าไกด์นะแต่ก็ตอบไม่ออกไม่รู้ทำไม แต่พอมาคืดว่าอีกที เราก็คิดว่าเราจะเอาศิลปะเป็นทางอดิเรกหรือจะเอางานภาษาเป็นอดิเรกดี ก็คิดอยากจะเป็นพวกทางศิลป์แต่ก็ไม่รู้จะไปสาขาไหนดี เป็น ครู เราเองก็ไม่ชอบ เลยยังไม่แน่ใจอะไรเลย
ทุกคนคงคิดว่า มันก็เข้าทางสายศิลป์เลยนิ มันก็ใช่อย่างที่ทุกคนคิดนั่นแหละค่ะ แล้วตัวเราเองก็ไม่ชอบคณิตและวิทย์เอามากๆ เราติดหนึ่งในสามของห้องได้ ถ้าคณิตและวิทย์ไม่ฉุดเกรดลงมา ทุกครั้งที่สอบเก็บคะแนนเราก็ตกทุกครั้งไป มีเป็นบ้างครั้งเท่านั้นที่จะผ่าน แล้วแต่ละอย่างที่ผ่านนั้นก็เป็นพวกจำสูตรทั้งนั้น เลยรู้ว่าตัวเราเป็นใช้ความเข้าใจได้ยาก ส่วนมากจะใช้ความจำเอาเลยชอบทางด้านภาษามาก
แต่คือที่ผ่านมาตัวเองก็มั่นใจมาตลอดว่า เราจะเข้าศิลป์-ภาษาแน่นอนเลย แต่พอเริ่มใกล้จบทางครอบครัวอีกฝ่ายนึง ซึ่งส่วนใหญ่ทำงานอยู่ที่ มหาลัยที่นึงที่เป็นอาชีวะขอไม่บอกชื่อแล้วกันนะคะ เป็นครูฝ่ายทะเบียน ครูฝ่ายนู่นนี่ ขายของก็มี ที่เหมือนจะดีคือ เป็น ผ.อ. ด้วย คือถ้าเราไปเรียนเราก็ไม่ต้องนั่งรถกลับบ้านเอง ตอนไปรร.ก็ไปกับครอบครัว จะกินก็อาจจะกินฟรี จะทำอะไรก็อาจจะสะดวกไปหมด แต่ไม่ได้จะมาอวดแต่อย่างใด แต่แค่อยากจะมาบอกว่าบ้างทีก็รู้สึกกดดันและอึดอัด ในเรื่องต่างๆ ที่รู้ๆกันอยู่
จากที่เรามั่นใจมาตลอดว่าจะเข้าสายสามัญ ทุกๆคนก็ชักชวนให้เราไขว่เขว่ (ขออภัยถ้าพิมผิด) จาก 100 เปอร์เซน ก็มาเป็น 50 50 จากที่เมื่อก่อนชอบคิดว่าพวกอาชีวคือคนที่ไม่เก่ง เรียนไม่รอด พวกอาชีวะจะเอาไว้รองรับคนพวกนั้น แต่พอได้มาฟังครอบครัวเราพูดว่าถ้าจบไปมีงานรองรับแน่นอน ถ้าเกิดเรียนดีก็อาจจะได้ทุนไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ซึ่งเราอยากเรียนต่อต่างประเทศมาก เพื่อนๆก็ถามกันว่าจะเรียนต่อสายไหน เราก็บอกยังไม่แน่ใจว่าจะไปสายอาชีวะดีมั้ย เพื่อนก็พูดอย่างตกใจว่า เฮ้ย จะไปเรียนทำไมแกจะไม่ได้เรียนแย่นิ จากนั้นเราก็พอจะเข้าใจเลยว่าทุกคนคิดกับสายนี้ยังไง เพราะเราเองก็ได้เปลี่ยนความคิดกับสายนี้ไปแล้ว เพื่อนเราส่วนมากจะเรียนต่อทางสายวิทย์-คณิต หรือศิลป์-คำนวณ กัน ซึ่งเรารู้ตัวเราดีอยู่แล้วว่าไม่รอดเพราะฉะนั้นตัดทิ้งไปได้เลย
ปัญหาอยู่ตรงที่ว่า ถ้าเรียนสายสามัญไปเราก็ไม่รู้ว่าจบไปนั้นจะเรียนต่อคณะอะไรดี ก็ต้องมานั่งคิดต้อง ม.6 อีก แต่เราก็ชอบภาษาและศิลปะ พอคิดว่าจะเข้าสายอาชีวะก็ไม่ค่อยมีสายที่ชอบ ถ้าจะชอบก็น่าจะมีพวกคอมกราฟฟิกแบบไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ แต่ก็กลัวมันจะเข้าไปทางช่างมากเกินไปและอีกปัญหานึงเลยคือทางครอบครัวฝั่งพ่อเราซึ่งเราประหยัดกันอย่างมากเพราะเราเองก็มีน้องหลายคน ต้องเรียนต้องอะไรมากมาย แถมพ่อเรายังต้องผ่อนนู่นนี่ดีฝั่งตายายของน้องช่วยแบ่งเบา ทำให้พ่อเราเบาใจขึ้นมาหน่อยแต่ก็ยังมีปัญหาเรื่องค่าซ่อมรถ ค่ากิน ค่าอยู่ต่างๆ ไม่ได้ถึงกับจนมากแต่ก็ต้องอยู่แบบพอเพียง ซึ่งตอนนี้พ่อเราก็จะเกษียณแล้ว เราเองก็ต้องใช้ค่ารักษาในการยิงเลเซอร์ ซึ่งต้องทำกับโรงพยาบาลเอกชล เพราะทางโรงพยาบาลรัฐบาลไม่มีงบพอที่จะมีเครื่องเลเซอร์ มีแต่ผ่าตัดซึ่งผ่าตัดมันก็จะเป็นรอยเย็บแผล ซึ่งเราเป็นบนหน้า มันจะน่าเกลียดมากเลยถ้าเป็นรอยอย่างนั้น ทำให้พ่อต้องเสียค่ารักษาแพงพอประมาณ ลุงเราที่เป็น ผ.อ. ก็บอกว่า(ชักจูงอย่างมีเหตุผล) เนี่ยถ้าเรียนสายสามัญไป แล้วพ่อเราก็จะเกษียณแล้วด้วย เรียนไปแล้วใครจะส่งเรียน พ่อเราจะส่งพอหรอ แถมต้องเรียนมหาลัยอีก ค่าเรียนก็ไม่ใช่น้อยๆ ถ้ามาเรียนกับลุงเนี่ย มีงานทำแน่นอน ลุงพอรู้จักคนอยู่ หนูมีงานทำแน่นอน จะได้ช่วยพ่อเลี้ยงน้องๆด้วย เราเลยอยากจะถามว่า เราควรเลือกยังไงดี... แต่ว่าจะลองศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับอาชีวะ ใครพอมีความรู้เรื่องเรียนสายนี้ช่วยแนะนำให้ข้อมูลกันได้นะคะ อยากให้ทุกคนช่วยแนะนำหน่อยนะคะ จะได้เก็บไว้เป็นแนวทางในการตัดสินใจ ขอบคุณค่ะ