เราเคยมีชีวิตที่ดีมีเงินใช้ไม่ขัดสนอะไร เราเคยมองคนพวกนี้ที่ล้มเหลวว่าคุณบริหารงานผิดพลาดเองคุณไม่หาทางป้องกันไว้
จนวันนึงเราเดินมาถึงจุดนี้เองในวันที่เราล้มไม่มีทางออกเอง เพราะปัจจัยภายนอกที่เราควบคุมไม่ได้(ปล่อยเครดิตลูกค้ายอดใหญ่เขาไม่เคยมีปัญหาเรื่องการจ่ายเงิน)จนในที่สุดเขาล้มไม่มีเงินจ่ายหนีหายไป เรามีผลกระทบทันที นั่นทำให้เราคิดได้ว่าทุกอย่างมันเป็นไปได้ทั้งหมดถึงแม้บางทีเราระวังอย่างเต็มที่แล้วเวลาล้มทุกอย่างไปหมด วันที่เราหมดหนทางไม่มีทางออกหันไปทางไหนมันตันมันเจ็บปวดมาก เราจึงอยากช่วยคนที่หมดหนทางจริงๆ ถึงแม้มันน้อยนิด 2-3 พันบาทเราก็จะช่วยเพื่อหวังว่าจะต่อชีวิตให้เขาเดินต่อไปได้ ในวันที่หมดหนทาง
เราหลังไมค์ไปหาคนที่มาตั้งกระทู้แบบนี้ พูดคุยให้กำลังใจ แลกเปลี่ยนประสบการณ์กันบอกให้เขาสู้ๆ ยังมีเราที่ลำบากเหมือนกันพร้อมกับหยิบยื่นเล็กๆน้อยๆ (เพราะตัวเราเองก็ยังไม่ฟื้นเราช่วยเท่าที่จะช่วยได้เพื่อต่อชีวิตเขา) ทุกคน(สามคนที่เจอมา) เริ่มจาก ดราม่าเล็กน้อยน้อยๆ ไม่มีจ่ายค่าน้ำค่าไฟ ค่าอินเตอร์เน็ตไม่มีให้ลูกไปโรงเรียนเราเข้าใจดีเรารีบโอนให้โดยไม่ต้องคืน(เราไม่เคยให้เฉพาะค่าน้ำค่าไฟค่าโทรศัพท์แต่เราจะเผื่อไปด้วยเพื่อให้เขาอยู่ต่อไปได้) แต่มันไม่จบแค่นั้น เมื่อพูดคุยกันไปสักพักนึงพอเริ่มรู้จักกันจะเริ่มทยอยขอยืมเงิน 3000 บ้าง 5000 บ้างใจเราไม่ค่อยอยากให้แต่ก็อดสงสารไม่ได้สุดท้ายทุกคนก็หายไปจริงๆพร้อมกับเงินเราก็ไม่เคยได้คืนจากใครสักคนในจำนวน 3 คนที่ช่วยไป
สุดท้ายแค่อยากจะบอกคนที่ทำแบบนี้ให้คิดถึงตอนที่คุณไม่มี มีคนหยิบยื่นโอกาสให้คุณ
สามครั้งกับการช่วยเหลือคนที่มาตั้งกระทู้ ดราม่าชีวิตย่ำแย่ ไม่มีทางออก กับบทเรียนที่ไม่เคยจำ
จนวันนึงเราเดินมาถึงจุดนี้เองในวันที่เราล้มไม่มีทางออกเอง เพราะปัจจัยภายนอกที่เราควบคุมไม่ได้(ปล่อยเครดิตลูกค้ายอดใหญ่เขาไม่เคยมีปัญหาเรื่องการจ่ายเงิน)จนในที่สุดเขาล้มไม่มีเงินจ่ายหนีหายไป เรามีผลกระทบทันที นั่นทำให้เราคิดได้ว่าทุกอย่างมันเป็นไปได้ทั้งหมดถึงแม้บางทีเราระวังอย่างเต็มที่แล้วเวลาล้มทุกอย่างไปหมด วันที่เราหมดหนทางไม่มีทางออกหันไปทางไหนมันตันมันเจ็บปวดมาก เราจึงอยากช่วยคนที่หมดหนทางจริงๆ ถึงแม้มันน้อยนิด 2-3 พันบาทเราก็จะช่วยเพื่อหวังว่าจะต่อชีวิตให้เขาเดินต่อไปได้ ในวันที่หมดหนทาง
เราหลังไมค์ไปหาคนที่มาตั้งกระทู้แบบนี้ พูดคุยให้กำลังใจ แลกเปลี่ยนประสบการณ์กันบอกให้เขาสู้ๆ ยังมีเราที่ลำบากเหมือนกันพร้อมกับหยิบยื่นเล็กๆน้อยๆ (เพราะตัวเราเองก็ยังไม่ฟื้นเราช่วยเท่าที่จะช่วยได้เพื่อต่อชีวิตเขา) ทุกคน(สามคนที่เจอมา) เริ่มจาก ดราม่าเล็กน้อยน้อยๆ ไม่มีจ่ายค่าน้ำค่าไฟ ค่าอินเตอร์เน็ตไม่มีให้ลูกไปโรงเรียนเราเข้าใจดีเรารีบโอนให้โดยไม่ต้องคืน(เราไม่เคยให้เฉพาะค่าน้ำค่าไฟค่าโทรศัพท์แต่เราจะเผื่อไปด้วยเพื่อให้เขาอยู่ต่อไปได้) แต่มันไม่จบแค่นั้น เมื่อพูดคุยกันไปสักพักนึงพอเริ่มรู้จักกันจะเริ่มทยอยขอยืมเงิน 3000 บ้าง 5000 บ้างใจเราไม่ค่อยอยากให้แต่ก็อดสงสารไม่ได้สุดท้ายทุกคนก็หายไปจริงๆพร้อมกับเงินเราก็ไม่เคยได้คืนจากใครสักคนในจำนวน 3 คนที่ช่วยไป
สุดท้ายแค่อยากจะบอกคนที่ทำแบบนี้ให้คิดถึงตอนที่คุณไม่มี มีคนหยิบยื่นโอกาสให้คุณ