ใครมีพ่อแม่แบบเราบ้างคืออย่างเช่น การเรียนแบบนี้อ่ะ ตอนนี้เราอยู่ ม.3 จะจบแล้ว แต่ว่าเราอ่ะอยากเรียน ปวช. แต่แม่บังคับเราเรียน ม.4 คือเรารู้ว่ามันดีกว่าแน่นอน แต่ว่าเราอ่ะ สมองไม่ค่อยจะถึงแต่พ่อแม่ก็มาบอกกับเราว่า แม่เชื่อใจว่าต้องทำได้ กำลังใจอ่ะ โอเคแล้วว่าอาจจะไปได้ แต่สมองเราไม่ค่อยจะไป ถ่าเราเรียนผิด ชีวิตเราก้จะเปลี่ยนเลยนะ อย่าต่อมา เราทะเลาะกับพ่อแม่เรื่องมีแฟน คือแฟนเราอ่ะอยู่ไกลจากเรามาก จะมาหากันก้นานเลยกว่าจะเจอได้ แต่ที่นี้คือ แฟนเราอ่ะจะไม่ว่างปีหน้าต้องกลับต่างจังหวัดเป็นเดือนเราก้ไม่ได้คุยกับเขาแต่คือเราอยากเจอครั้งสุดท้าย แต่พ่อแม่ก้ห้ามเรา ไม่ให้ไปไหนแถมโดนกักบริเวร เข้าใจนะคะ ว่าพ่อแม่เป็นห่วง แต่เขามาบังคับให่เราเลิก คือใจเรารักเขาไปแล้ว เลิกก้เลิกอยาก แม่เราบอกว่า "ให้เราเรียนจบถึงมีแฟนได้" เราต้องขึ้นคานไปอีก 7 ปี งั้นสินะ เข้าใจนะคะว่าพ่อแม่เป็นห่วง ไม่อยากให้ลูกไปเจอใครต่อใคร แต่เรากล้าพูดเลยว่าถึงเรามีแต่เราไม่เคยทิ้งการเรียน สนใจเรียนตลอด แม่การที่พ่อแม่บังคับเรา ชีวิตเราต้องอยู่แต่ในกรอบ กำหนดชีวิตเราให้ตามที่พ่อแม่คาดไว้ เราอึดอัดมาก ไม่เป็นตัวของตัวเอง ทุกคนคิดยังไงบ้างคะ เราอึดอัดมากค่ะตอนนี้
ใครมีพ่อแม่แบบเราบ้าง?