ก่อนอื่นต้องขอเกริ่นก่อนคือผมเป็นคนมีกิจกรรมค่อนข้างเยอะครับ พูดง่ายๆคือเป็นคนอยู่ที่ไหน อยู่กับใครก็หากิจกรรมทำตามเขาได้หมด เช่น เลี้ยงสัตว์ ถ่ายรูป เล่นดนตรี กีฬา เกม อ่านการ์ตูน ดูหนัง ดูซีรีย์ ฯลฯ ยกเว้นพวกที่เป็นอบายมุข หรือสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น เช่น ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ติดยา แว๊นมอเตอร์ไซค์ อะไรพวกนี้
ทีนี้พอได้เข้าไปในสังคมต่างๆเริ่มสังเกต stereotype ของคนแต่ละกลุ่มได้ มีกลุ่มนึงที่ผมค่อนข้างสนิทในตอนนี้คือเพื่อนๆแนวโอตะคุครับ โอตะคุที่ผมพูดถึงในที่นี้ไม่ได้หมายถึงพวกติดการ์ตูน ติดเกมจ๋า ไม่ทำงานทำการแบบนั้นนะฮะ ก็แค่รู้เรื่องพวกนี้ดีกว่าคนปกติ ซึ่งผมสังเกตได้ว่าคนกลุ่มนี้ค่อนข้างจะมีข้อดีอยู่ในเรื่องความจำครับ สามารถจำในสิ่งที่พวกเขารักและชอบได้แม่นยำมาก จนบางทีก็คิดไม่ถึงว่าจำอะไรแบบนั้นได้ด้วยเหรอ เช่นเรื่องเสปคคอม หรือเกล็ดความรู้น่าสนใจจากเกม/การ์ตูนต่างๆ
ทีนี้ผมมาลองสังเกตดูพบว่าคนที่เป็นลักษณะนี้มักจะเติบโตมาในครอบครัวระดับกลางๆไปจนถึงค่อนข้างมีตังเป็นส่วนมาก ส่วนพวกที่ครอบครัวระดับสูงกว่านั้นมักจะชอบอีกแบบ เช่น เล่นกล้อง (แพงๆ), สะสมเครื่องเสียง, เล่นหุ้น, ซื้อรถ, ซื้อบ้าน คนที่ฐานะครอบครัวย่ำแย่ไปเลย ก็จะมีความชอบอีกแบบ เช่น สะสมพระเครื่อง, สะสมอาวุธ, แต่งรถ ไม่ค่อยสนใจพวกเกมส์ การ์ตูน กันเท่าไหร่
ก็เลยสงสัยว่าทำไมคนที่เกิดในครอบครัวที่ฐานะดีมากๆ หรือย่ำแย่มากๆ เขาถึงไม่สนใจเกมส์ การ์ตูนกัน ทั้งๆที่ผมว่าตอนเป็นเด็กใครๆก็ชอบเรื่องแบบนี้ทั้งนั้น แต่โตมากลับไปชอบอย่างอื่น ในขณะที่คนระดับกลางส่วนมากโตแล้วก็ยังชอบสิ่งเดิมๆไม่เปลี่ยนแปลง เรียกว่าเป็นแฟนพันธุ์แท้เรื่องนั้นๆกันไปเลย ไม่ทราบว่าเรื่องแบบนี้มีนัยยะทางจิตวิทยา หรือสังคมอะไรบ้างไหมครับ ?
ทำไมคนที่เป็นโอตาคุมักจะอยู่ในระดับชนชั้นกลางไปถึงค่อนมีตังเป็นส่วนมาก
ทีนี้พอได้เข้าไปในสังคมต่างๆเริ่มสังเกต stereotype ของคนแต่ละกลุ่มได้ มีกลุ่มนึงที่ผมค่อนข้างสนิทในตอนนี้คือเพื่อนๆแนวโอตะคุครับ โอตะคุที่ผมพูดถึงในที่นี้ไม่ได้หมายถึงพวกติดการ์ตูน ติดเกมจ๋า ไม่ทำงานทำการแบบนั้นนะฮะ ก็แค่รู้เรื่องพวกนี้ดีกว่าคนปกติ ซึ่งผมสังเกตได้ว่าคนกลุ่มนี้ค่อนข้างจะมีข้อดีอยู่ในเรื่องความจำครับ สามารถจำในสิ่งที่พวกเขารักและชอบได้แม่นยำมาก จนบางทีก็คิดไม่ถึงว่าจำอะไรแบบนั้นได้ด้วยเหรอ เช่นเรื่องเสปคคอม หรือเกล็ดความรู้น่าสนใจจากเกม/การ์ตูนต่างๆ
ทีนี้ผมมาลองสังเกตดูพบว่าคนที่เป็นลักษณะนี้มักจะเติบโตมาในครอบครัวระดับกลางๆไปจนถึงค่อนข้างมีตังเป็นส่วนมาก ส่วนพวกที่ครอบครัวระดับสูงกว่านั้นมักจะชอบอีกแบบ เช่น เล่นกล้อง (แพงๆ), สะสมเครื่องเสียง, เล่นหุ้น, ซื้อรถ, ซื้อบ้าน คนที่ฐานะครอบครัวย่ำแย่ไปเลย ก็จะมีความชอบอีกแบบ เช่น สะสมพระเครื่อง, สะสมอาวุธ, แต่งรถ ไม่ค่อยสนใจพวกเกมส์ การ์ตูน กันเท่าไหร่
ก็เลยสงสัยว่าทำไมคนที่เกิดในครอบครัวที่ฐานะดีมากๆ หรือย่ำแย่มากๆ เขาถึงไม่สนใจเกมส์ การ์ตูนกัน ทั้งๆที่ผมว่าตอนเป็นเด็กใครๆก็ชอบเรื่องแบบนี้ทั้งนั้น แต่โตมากลับไปชอบอย่างอื่น ในขณะที่คนระดับกลางส่วนมากโตแล้วก็ยังชอบสิ่งเดิมๆไม่เปลี่ยนแปลง เรียกว่าเป็นแฟนพันธุ์แท้เรื่องนั้นๆกันไปเลย ไม่ทราบว่าเรื่องแบบนี้มีนัยยะทางจิตวิทยา หรือสังคมอะไรบ้างไหมครับ ?