เราคิดจะตัดใจมาหลายครั้งนับไม่ถ้วน เราทำไม่ได้ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันรุ้ว่ามันเป้นไปไม่ได้ ก้ได้แต่รักเงียบๆ ใช้คำว่ารักนะ คือไม่เจอหน้าเราก้จะมองหา แต่พอเจอหน้ากลับหลบหน้า งงใจตัวเองมากๆ เราทำใจไม่ได้ที่พี่เค้าจะจบแล้วเราจะไม่ได้เจอหน้าพี่เค้าอีกแล้ว แต่คือเราเกลียดทุกคนที่ชอบพี่เค้า เรารุ้ว่าเราพาล แต่ใครจะไปชอบคนที่เรารักวะ ตอนนี้เราชอบพี่เค้ามาปีนี้ปีที่2 ปีแรกเราชอบเค้า เราแบบเหมือนแค่ชอบ ตามกรี้ดไรงี้ แต่พอปีที่2 เราเหมือนเราไม่ได้ชอย เหมือนเราตกหลุมรัก เรารุ้จักการเป้นคนที่สมควรให้เค้ารักมากขึ้น เราเข้าใจว่าถ้ามีใครมาคอยตามกรี้ดเราคงรำคาญ เราไม่อยากให้พี่เค้าเกลียดเรา เราไม่หวังอะไรมากมาย ไม่ได้อยากให้พี่เค้าเป้นแฟนเรา เราแค่อยากให้พี่เค้ามีความสุขกับคนที่พี่เค้ารักถึงจะไม่ใช่เราก้ตาม เพื่อนเราดันให้เราทักไปหาพี่เค้าบ้าง ให้เดินชนละทักไปขอโทษบ้าง แค่เจอหน้าก้ยังไม่กล้าเลยหว่ะ ละจะไปทำมาหา-อะไร ทุกคนเราควรจะทำยังไงกับหัวใจเราดี....
เราอยู่ม.1ชอบพี่ม.6 มันเป้นยังไง?