อายุ 30+ แล้วรู้สึกเสียดายเวลาก่อนหน้านี้ไม่พยามหาแฟนเลย มัวแต่ก้มหน้าทำงาน

ผมเป็นเกย์นะครับขอออกตัวก่อน ตอนที่ 20+ มีความคิดประมาณว่า เห้ยซักวันมันต้องมีสิพรหมลิขิต เราต้องเจอเนื้อคู่ ไม่ว่าจะตามออฟฟิศ ระหว่างงานอบรมของบริษัท ไม่ว่าจะปฐมนิเทศ หรืออบรม ISO พัฒนาบุคลากร หรือตามฟิตเนส ตามรถไฟฟ้า แต่ผ่านมาเป็น 10 กว่าปีก็เงียบมาก จะมีก็แต่พวกคุณลุงแก่ๆมาสนใจ (ห้วย!)

จนมาเริ่มเข้า pantip หรือ tinder ถึงเริ่มมีแฟนกับเข้าบ้าง ถึงตรัสรู้ครับว่าพรหมลิขิตมันไม่มีจริงครับ ทุกคนต้องออกตามหาตั้งแต่เนิ่นๆ ลุยเลยครับ การหาแฟนไม่ต่างจากเล่นหุ้น หรือความเชี่ยวชาญอื่น ยิ่งเริ่มเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี เสียดายเวลา 10 ปีที่ผ่านมา ขอแชร์เท่านี้