ทำไมตัวละครที่มีนิสัย ทะเยอทะยาน ถึงถูกมองในแง่ร้าย

ทำไมตัวละครในละครไทยที่มีนิสัย ทะเยอทะยานและใฝ่สูง ถึงมักถูกวางบทให้เป็นคนที่ดูเลวร้าย หรือเป็นตัวร้ายที่มีความฝันและพยายามทำทุกอย่างเพื่อไปถึงจุดนั้นแต่สุดท้ายกลับมีจุดจบที่ไม่ดี ส่วนคนที่ได้ดีคือคนที่พอใจกับสิ่งที่ตนมีอยู่หรือเป็นคนในโอวาทของสังคม  ในขณะที่ละครของญี่ปุ่นและเกาหลีตัวละครที่มีนิสัยแบบนั้นกลับถูกวางบทเป็นคนที่มีจิตใจมุ่งมั่นทำความฝันจนประสบความสำเร็จและได้รับความชื่นชมในที่สุด
ละครสะท้อนอะไร นอกจากสะท้อนสังคมแล้วยังสะท้อนมุมมองของสังคมด้วยรึปล่าว?

เพิ่มเติม
ทำไมถึงไม่สร้างบทแบบดีๆบ้าง