มีใครเคยเสียใจผิดหวังกับความรักจนกลัวการเริ่มใหม่บ้างคะ

ตามหัวข้อเลยครับ

คือเราสงสัย ?? เรายอมรับกับความรักที่เข้ามาทุกครั้งว่ามันดีจริงจริง หรือว่าบางทีเราดีไม่พอหรือว่าอะไร เราไม่ได้อวยตัวเองนะเราว่าเราดีแล้วนะ แต่ทุกครั้งเลยที่เรารักใครมากๆ สุดท้ายมันจะจบลงด้วยการโดนนอ

อยากระบายค่ะ เราโดนนอกใจ เขาไปมีคนอื่น ทุกอย่างมันชัดเจน ว่าเราควรตัดเขาอออกไปจากชีวิต ตอนนี้เราเลือกที่จะเลิก และไม่คิดจะกลับไปค่ะ ทุกคนให้กำลังใจ และบอกเราว่าโชคดีแล้วที่หลุดพ้นออกมาได้ เราก็คิดแบบน

เราเพิ่งผิดหวังกับความรักมาเราทุ่มเทกับรักครั้งนี้มา2ปี7เดือน ทำทุกอย่างที่คิดว่าดีแล้ว เอาใจใส่ ตามใจดูแล แต่สิ่งที่ได้กับมาคือการโกหก นอกกายนอกใจเพื่อนๆว่าเรายังจะสามารถไว้ใจใครได้อีกไหม รักที่ดีมัน

เราให้อภัยแฟนมาเกือบ2ปีแล้วค่ะ เขาก็ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงอีก แต่ส่วนตัวเราไม่เคยลืมเรื่องผู้หญิงคนนั้นได้เลย อาจจะทำเฉยๆได้แต่ยังคงรู้สึกเสียใจลึกๆเหมือนเรื่องเกิดเมื่อวาน เราชอบถามคำถามซ้ำๆ นานๆทีถาม

คนเราควรตั้งความหวังไว้ที่ตัวเอง หรือตั้งไว้ที่ผู้อื่น? เมื่อตั้งความหวังที่ผู้อื่น แล้วได้ไม่สมอยากก็ไปด่า ไปว่าไปโทษเขาไม่ดี หรือถ้าเขาทำไม่ได้ล่ะจะผิดหวังเสียใจมั้ย? เขาไม่เป็นดั่งใจเราต้องการ หรื

แสนดีแล้วได้อะไรหรอ ???? ตอบหน่อย โดนนอกใจทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย มาคนแรก แต่ไม่โดนเลือก แล้วควรโสดใช่มั้ย ทุกคนช่วยตอบที 😂

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราร้องไห้ลืมเขาไม่ได้มา 5 เดือนแล้วค่ะ