[CR] รีวิวรำลึก 13 ปีภูกระดึง

ภูกระดึงเปิดมา 13 ปีมันช่ายเหรออออ ม่ายช่ายแล้วววว รำลึก13ปีภูกระดึงเป็นเรื่องราวตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้มีโอกาสขึ้นจึงถึงครั้งล่าสุดที่ได้ขึ้น(ครั้งที่ 6 )ครบ13ปีพอดี  ขึ้นครั้งแรกเมื่อปี 2547 ปีนี้ 2560 ครบ13ปีพอดี

ครั้งที่ 1 มกราคม 47
....สมัยเรียนปี 4 ใกล้จะจบ ไม่รู้ได้ข่าวมาจากไหนว่าภูกระดึงจะปิด5ปี ให้ป่าฟื้นตัว เอาแล้วไงยังไม่เคยไป แล้วถ้าเขาปิดอีก 5 ปีถึงจะได้ไป (ข่าวมั่วนะครับ ปกติภูกระดึงจะปิดช่วงหน้าฝนของทุกปีเป็นปกติอยู่แล้ว) ใครๆเขาก็ไปมากันหมดแล้ว แบบนี้ก็ต้องจัดซิรอช้าอยู่ทำไม หลอกสมาชิกไปทั้งสิ้น 4ชีวิต เนื่องจากสมัยนั้นยังเรียนอยู่ เลยต้องไปแบบประหยัด แบกเองทั้งหมดเอาอาหารขึ้นไปทำกินเองด้วย ประสบการณ์เดินป่ายังน้อยเล่นเอาเข็ดเลย บอกกับตัวเองไว้ถ้ามาอีกจะไม่มีวันแบกเองอีกแน่นอน หลังจากครั้งนี้สมาชิกที่ไปด้วยยังไม่ได้ยินว่ามีใครกลับไปอีกเลย
...
ครั้งที่ 2 พฤศจิกายน 47
....บ้าไปแล้วว ครั้งที่แล้วยังไม่เข็ดหรือไง 2ครั้ง ใน1ปี ไปหัวปีท้ายปีเลย เข็ดนะเข็ดแล้วรอบนี้เลยไม่แบกเองจ้างลูกหาบแบก แต่ยังคงConcept เดิมคือเอาอาหารขึ้นไปทำเอง(มาม่า) ครั้งนี้ไปกับเพื่อนสนิท 2 คน ไม่รู้ว่ามันได้มีโอกาสกลับไปอีกไหม....
...
ครั้งที่ 3 พฤษภาคม 48
....บ้าอีกแล้วจะติดใจอะไรหนักหนา 3ครั้งใน2ปี แต่ครั้งนี้มันต่างกันเพราะครั้งนี้จุดประสงค์หลักคือป่าปิด สมัยนั้นป่าปิดจะเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าเฉพาะช่วงหน้าร้อนก่อนปิดภูเท่านั้น ปัจจุบันทราบมาว่าปิดไม่ให้นักท่องเที่ยวเข้าแล้วไม่ว่าจะฤดูไหน น้ำตกขุนพองในป่าปิด ประทับใจมากแม้เมเปิ้ลที่น้ำตกจะไม่แดงก็ตาม ครั้งนี้ไปกับพี่ที่ทำงาน พี่คนนี้ก็ยังไม่ได้กลับไปครั้งที่ 2เลย...
...
ครั้งที่ 4 ตุลาคม 50
....ละเว้นไป2ปี หยุดทำงานหาเงินแล้วจังหวะที่ลาออกมาเรียนต่อมีเวลาว่าง บวกกับเพื่อนสนิทอีกคนอยากไปก็เลยเป็นที่มาของครั้งที่ 4 ซึ่งครั้งที่ 4นี้ผมบอกกับตัวเองว่านี้คงเป็นครั้งสุดท้าย คงไม่ไปอีกแล้ว จบกันทีกับภูกระดึง....
...
ครั้งที่ 5 ตุลาคม 60
....ห่างหายไป 10 ปี หลังจากครั้งที่ 4 เพราะบอกกับตัวเองไว้ว่าคงไม่ไปอีกแล้วภูกระดึง ระหว่างนั้นก็ไปสะสมประสบการณ์เดินป่าตามสถานที่ต่างๆมาพอสมควร ทำให้ไม่มีภูกระดึงอยู่ในหัวเลยตลอด 10 ปีที่ผ่านมา แล้วครั้งที่ 5 มาได้ยังไง...... มันเกิดจากน้องๆที่รู้จักอยากมาแต่ไม่รู้จะมายังไง ก็เลยเป็นที่มาของครั้งที่ 6 ความรู้สึกเก่าๆก็กลับมา ความประทับใจหลายๆอย่างก็ผุดขึ้นมาในหัว
...
ครั้งที่ 6 ธันวาคม 60
....หลังจากที่กลับมาจากครั้งที่ 5 ในหัวก็ผุดความคิดอยากกลับไปเดินในเส้นทางหลายๆเส้นทางที่ยังไม่เคยเดิน(ภูกระดึงมีเส้นทางไปยังสถานที่ต่างๆหลายเส้นทาง ไปมา 5 ครั้งยังมีหลายเส้นที่ไม่เคยเดิน) เลยวางแผนลุยเดียวเที่ยวภูกระดึง ครั้งนี้ตั้งใจจะไปคนเดียว แม้มันจะเหงาๆหน่อย แต่ก็รู้สึกสนุกไปอีกแล้ว ไม่ต้องมารอใคร #โตแล้วจะไปไหนก็ได้ ครั้งนี้เรียกว่าบ้าหาบฟางเลยก็ได้ ไม่เช่าเต้นท์ถุงนอน แบกเอาไปเองทั้งหมด(ประสบการณ์เริ่มเยอะ) ไม่จ้างลูกหาบ แบกกล้องกับเลนส์ไป 3 ตัว รวบเบ็ดเสร็จกระเป๋าหนัก 16 กิโล แถมยังบ้าเดินเร็วอีก ใช้เวลาขึ้น 2ชั่วโมงครึ่ง ขาลง 1 ชั่วโมง 15นาที บ้าไปแ้ลวววว .... ถามว่าจะมีครั้งที่ 7 อีกไหม ณ.ตอนนี้บอกเหมือนเมื่อ10 ปีที่แล้ว ว่าคงพอแล้วกับภูกระดึง แต่นี้ก็เป็นปัจจุบัน อนาคตจะเป็นยังไงก็ไม่รู้

มาดูรูปกันเป็นรูปที่รวมๆมาหลายๆปี


ผานกเค้า จุดเริ่มต้นของการมาภูกระดึง


ลานพระแก้วสมัยก่อน ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นแบบปูนปั้น


ผาหมากดูกยามค่ำคืน


พระอาทิตย์ตกที่ผาหล่มสัก


พระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกแอ่น


พระจันทร์ขึ้นที่อ่างเก็บน้ำวังกวาง


พระอาทิตย์ขึ้นที่อ่างเก็บน้ำวังกวาง


สระอโนดาด


น้ำตกเพ็ญพบใหม่


น้ำตกเพ็ญพบ


น้ำตกโผนพบ (โผนกิ่งเพชร นักมวยแชมป์โลกเป็นคนพบ)


น้ำตกถ้ำใหญ่


ต้นเมเปิ้ลหรือกวมแดงบริเวณน้ำตกถ้ำใหญ่


ใบเมเปิ้ลร่วงบริเวณน้ำตกถ้ำใหญ่


ใบเมเปิ้ล


ดอกไข่ดาวจะเจอบริเวณเส้นทางน้ำตก


จอกบ่วายหรือหยาดน้ำค้างเจอได้ทั่วไปตามทางเดิน


จอกบ่อวายเป็นพืชกินแมลงชนิดหนึ่ง


ใบเมเปิ้ลเหนือน้ำตกเพ็ญพบใหม่


น้ำตกถ้ำสอเหนือ


ทางช้างเผือกที่ผาหมากดูด


ทางช้างเผือกบริเวณจุดกางเต้นท์