ถ้าเค้า...เป็นเพื่อนกับเรามาก่อน (จขกท คิดกับเค้าแค่เพื่อนจริงๆ)
ถ้าเค้า...เป็นคนที่คอยช่วยเหลือเราอยู่ห่างๆมาตลอด
วันนึง...เค้ามาสารภาพชอบมานานต้งแต่สมัยที่เรียนด้วยกัน เค้าบอกว่าเค้าใช้ความกล้าทั้งชีวิตมาบอกเราวันนี้ และขอเราเป็นแฟน
เรา....ซึ่งเป็นผู้หญิงที่ไม่คิดว่าชาตินี้จะมีแฟนกับเค้า ไม่คิดว่าสิ่งที่เพื่อนคนนี้ทำให้คือความรู้สึกดีๆที่เค้ามีให้มาตลอด เลยอยากเปิดใจลองคบกับเค้าดู เนื่องจาก จขกท โสดมาทั้งชีวิต ประสบการณ์ความรักเป็น 0
สิ่งที่รู้สึกได้ตั้งแต่วันที่เริ่มลองคุยแบบคนรัก จนถึงวันที่คบกัน คือ รู้สึกว่าเวลาผ่านไปแต่ความรู้สึกในใจไม่ได้พัฒนาไปตามกาลเวลาเลย
ความจริง จขกท รู้สึกตั้งแต่สมัยเรียนด้วยกันแล้วว่า ไม่มีทางเป็นไปได้ ไม่มีทางรู้สึกไปมากกว่าเพื่อนได้เลย
จะบอกยังไงดี เราเพิ่งตัดสินใจคบกันได้เดือนกว่าเอง จขกท รู้สึกว่าฝืนจริงๆ
อารมณ์แบบ " คบได้นะ แต่ไม่มีความสุข ''
ถึงทุกคนที่อ่านจนถึงบรรทัดนี้ ทุกคนคงจะด่า จขกท ว่าเห็นแก่ตัวไม่ชอบแล้วจะคบทำไม จขกท ขอตอบว่า มันไม่ง่ายนะที่ครั้งหนึ่งในชีวิต เราจะเจอคนที่เค้าดีกับเรา แอบชอบเราข้างเดียวมาตลอดหลายปี ทำแต่สิ่งดีๆให้เรา ทำไมเราถึงไม่ลองเปิดใจให้เค้าเข้ามาบ้างล่ะ แต่พอลองเปิดใจแล้วมันไม่ใช่ จขกท พยายามหลายวิธีก็รู้สึกว่า มันไม่เป็นตัวของตัวเอง ไม่เหมือนสมัยที่เป็นเพื่อนกันเหมือนเมื่อก่อน
ไม่อยากให้เค้าเสียเวลาชีวิตไปมากกว่านี้ อยากให้เค้าไปเจอคนที่ดีกว่าเราและรักเค้าเหมือนกัน ที่ไม่บอกเลิกตั้งแต่แรกๆที่เริ่มคุยเพราะเค้าบอกว่าเค้ากำลังจะสอบเข้าทำงานต้องใช้สมาธิ พอผ่านไปเค้าก็บอกเค้าต้องสัมภาษณ์งาน เคยได้ยินว่าเราไม่ควรบอกเลิกใครในเวลาที่สำคัญในชีวิตเค้าแบบนี้ เผลอแปปเดียวก็จะวันปีใหม่
จขกท ไม่อยากเป็นความทรงจำแย่ๆในปี 2018 ของเค้าเลย
รู้สึกเสียใจจริงๆที่เค้าต้องมาชอบผญ แบบเรา
เราคงไม่เหมาะที่จะถูกรักตั้งแต่แรก
เราควรบอกเค้าว่าอย่างไรให้เค้าเจ็บน้อยที่สุดคะ
ใครมีประสบการณ์หน่วงๆแบบนี้บ้างคะ ช่วยหน่อยนะคะ ขอร้อง
ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ
การบอกเลิกผู้ชายที่แสนดีต้องทำยังไงให้เค้าเจ็บน้อยที่สุดคะ
ถ้าเค้า...เป็นคนที่คอยช่วยเหลือเราอยู่ห่างๆมาตลอด
วันนึง...เค้ามาสารภาพชอบมานานต้งแต่สมัยที่เรียนด้วยกัน เค้าบอกว่าเค้าใช้ความกล้าทั้งชีวิตมาบอกเราวันนี้ และขอเราเป็นแฟน
เรา....ซึ่งเป็นผู้หญิงที่ไม่คิดว่าชาตินี้จะมีแฟนกับเค้า ไม่คิดว่าสิ่งที่เพื่อนคนนี้ทำให้คือความรู้สึกดีๆที่เค้ามีให้มาตลอด เลยอยากเปิดใจลองคบกับเค้าดู เนื่องจาก จขกท โสดมาทั้งชีวิต ประสบการณ์ความรักเป็น 0
สิ่งที่รู้สึกได้ตั้งแต่วันที่เริ่มลองคุยแบบคนรัก จนถึงวันที่คบกัน คือ รู้สึกว่าเวลาผ่านไปแต่ความรู้สึกในใจไม่ได้พัฒนาไปตามกาลเวลาเลย
ความจริง จขกท รู้สึกตั้งแต่สมัยเรียนด้วยกันแล้วว่า ไม่มีทางเป็นไปได้ ไม่มีทางรู้สึกไปมากกว่าเพื่อนได้เลย
จะบอกยังไงดี เราเพิ่งตัดสินใจคบกันได้เดือนกว่าเอง จขกท รู้สึกว่าฝืนจริงๆ
อารมณ์แบบ " คบได้นะ แต่ไม่มีความสุข ''
ถึงทุกคนที่อ่านจนถึงบรรทัดนี้ ทุกคนคงจะด่า จขกท ว่าเห็นแก่ตัวไม่ชอบแล้วจะคบทำไม จขกท ขอตอบว่า มันไม่ง่ายนะที่ครั้งหนึ่งในชีวิต เราจะเจอคนที่เค้าดีกับเรา แอบชอบเราข้างเดียวมาตลอดหลายปี ทำแต่สิ่งดีๆให้เรา ทำไมเราถึงไม่ลองเปิดใจให้เค้าเข้ามาบ้างล่ะ แต่พอลองเปิดใจแล้วมันไม่ใช่ จขกท พยายามหลายวิธีก็รู้สึกว่า มันไม่เป็นตัวของตัวเอง ไม่เหมือนสมัยที่เป็นเพื่อนกันเหมือนเมื่อก่อน
ไม่อยากให้เค้าเสียเวลาชีวิตไปมากกว่านี้ อยากให้เค้าไปเจอคนที่ดีกว่าเราและรักเค้าเหมือนกัน ที่ไม่บอกเลิกตั้งแต่แรกๆที่เริ่มคุยเพราะเค้าบอกว่าเค้ากำลังจะสอบเข้าทำงานต้องใช้สมาธิ พอผ่านไปเค้าก็บอกเค้าต้องสัมภาษณ์งาน เคยได้ยินว่าเราไม่ควรบอกเลิกใครในเวลาที่สำคัญในชีวิตเค้าแบบนี้ เผลอแปปเดียวก็จะวันปีใหม่
จขกท ไม่อยากเป็นความทรงจำแย่ๆในปี 2018 ของเค้าเลย
รู้สึกเสียใจจริงๆที่เค้าต้องมาชอบผญ แบบเรา
เราคงไม่เหมาะที่จะถูกรักตั้งแต่แรก
เราควรบอกเค้าว่าอย่างไรให้เค้าเจ็บน้อยที่สุดคะ
ใครมีประสบการณ์หน่วงๆแบบนี้บ้างคะ ช่วยหน่อยนะคะ ขอร้อง
ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ