เหตุการณ์สดๆร้อนๆ...วันนี้ที่โรงเรียนสามีมีเข้าค่ายลูกเสือ(สามีเป็นครูคะ) ด้วยความที่คิดถึงเค้าเพราะไม่ได้เจอกันมาเป็นอาทิตย์แต่ก้อมีโทรคุยกันบ้างส่วนใหญ่จะเป็นเราโทรมากกว่า...เรากับสามีทำงานทั้งคู่จะเจอกันแค่เสาร์-อาทิตย์
ปกติแล้วไม่เคยไปยุ่งวุ่นวายอะไรกับงานของเค้าเลยคะ...ครั้งนี้ตั้งใจจะพาลูกสาวคนโตและลูกชายคนเล็กไปดูกิจกรรมรอบกองไฟและพาไปหาพ่อด้วย...ซึ่งทางโรงเรียนเปิดให้ชาวบ้านเข้าไปดูได้...เราแม่ลูกจริงปนไปกับชาวบ้านแต่ก่อนไปเราก็โทรถามเค้าแล้วว่าไปได้ไหม...ซึ่งเค้าก็ตอบว่าได้
สิ่งที่ทำให้เราไม่เข้าใจและเสียความรู้สึกคือ...เรานั่งในจุดที่มองเห็นเค้าและเค้าก็มองเห็นเราแม่ลูก...พอลูกชายคนเล็กเห็นพ่อก็วิ่งไปหา...แต่เค้าเฉยมาก..ทำเหมือนคนไม่รู้จักลูกก็เลยวิ่งกลับมาหาเรา...เราก็แบบงงและแปลกใจมาก...และอีกครั้งที่เค้ามีธุระเดินมาทางชาวบ้าน..เค้าเห็นเราแม่ลูกแต่ก็ไม่ทักเดินผ่านไปแบบเฉยๆ...จนเรากลั้นน้ำตาและความเสียใจไม่ไหวต้องลุกพาลูกกลับบ้าน
คุณผู้ชายทั้งหลายช่วยตอบหน่อยได้ไหมคะว่าเราทำผิดอะไร....ถ้าเป็นคุณๆจะทักเมียและลูกไหมหรือเค้ากลัวคนอื่นเห็น????
แปลกใจมาก...สามีมองเราหมือนคนไม่รู้จัก?
ปกติแล้วไม่เคยไปยุ่งวุ่นวายอะไรกับงานของเค้าเลยคะ...ครั้งนี้ตั้งใจจะพาลูกสาวคนโตและลูกชายคนเล็กไปดูกิจกรรมรอบกองไฟและพาไปหาพ่อด้วย...ซึ่งทางโรงเรียนเปิดให้ชาวบ้านเข้าไปดูได้...เราแม่ลูกจริงปนไปกับชาวบ้านแต่ก่อนไปเราก็โทรถามเค้าแล้วว่าไปได้ไหม...ซึ่งเค้าก็ตอบว่าได้
สิ่งที่ทำให้เราไม่เข้าใจและเสียความรู้สึกคือ...เรานั่งในจุดที่มองเห็นเค้าและเค้าก็มองเห็นเราแม่ลูก...พอลูกชายคนเล็กเห็นพ่อก็วิ่งไปหา...แต่เค้าเฉยมาก..ทำเหมือนคนไม่รู้จักลูกก็เลยวิ่งกลับมาหาเรา...เราก็แบบงงและแปลกใจมาก...และอีกครั้งที่เค้ามีธุระเดินมาทางชาวบ้าน..เค้าเห็นเราแม่ลูกแต่ก็ไม่ทักเดินผ่านไปแบบเฉยๆ...จนเรากลั้นน้ำตาและความเสียใจไม่ไหวต้องลุกพาลูกกลับบ้าน
คุณผู้ชายทั้งหลายช่วยตอบหน่อยได้ไหมคะว่าเราทำผิดอะไร....ถ้าเป็นคุณๆจะทักเมียและลูกไหมหรือเค้ากลัวคนอื่นเห็น????