สวัสดีทุกๆคน เรามีเรื่องจะมาขอปรึกษา เราขอเริ่มเล่าเลยนะ
เมื่อ 10 ปีก่อน เราพึ่งรู้จักคำว่ารักแรกพบ เราเจอเขาครั้งแรกเราก็รู้สึกชอบแบบไม่มีเหตุผล เราแอบชอบอยู่ห่างๆ มีแค่เพื่อนสนิทของเรา สองคนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ เราใช้เวลาหลายเดือนในการรวบรวมความกล้าที่จะบอกเขาว่าเรารู้สึกดีกับเขา เราเลือกวันเกิดของเขาเป็นวันที่เราจะบอก เราซื้อตุ๊กตาให้เขา 1 ตัว ถ้าเทียบกับในเวลานั้น ราคาของมันสูงมาก และเราก็ต้องใช้ความอดทนในการเก็บเงินมาก ไม่เคยคิดเลยว่าความรักมันจะทำให้เราทำได้ขนาดนี้ สุดท้ายเราก็ได้บอกเขาไปว่าเรารู้สึกยังไงกับเขา หลังจากนั้นกราก็คุยกันบ้าง เวลาที่เราว่างตรงกัน แต่ก็มีช่วงหนึ่งที่เราต้องย้ายมาอยู่อีกที่ทำให้เราไม่สามารถติดต่อกันได้เพราะตอนนั้นเรายังไม่มีมือถือ ที่ได้คุยกันก็จากโทรศัพย์บ้าน หลังจากที่เราไม่ได้ติดต่อกันประมาณสามเดือนเราก็กลับมาอยู่บ้าน พอเรามารู้อีกทีเขาก็กลายไปเป็นแฟนกับเพื่อนสนิทเราแล้ว ตอนนั้นเราอึ้งมาก ทำอะไรไม่ถูกเลย เวลาเจอเพื่อนก็ได้แต่เงียบ เลือกที่จะอยู่นิ่งๆเพราะไม่รู้จะทำยังไง หลังจากนั้น 2 ปีเขาก็เลิกกับเพื่อนเรา เราก็ไม่รู้สาเหตุมาจากอะไรเราก็ไม่กล้าที่จะถามเพื่อน หลังจากนั้นเราก็ได้กลับมาคุยกันอีก มันเป็นความรู้สึกที่แปลกมาก ใจเต้นทุกครั้งที่ได้คุยกัน ความรู้สึกเราทั้งคู่ตอนนั้นมันดีมากเราต่างรู้ว่าคิดเหมือนกันแต่เราไม่สามารถคบกันได้เพราะเรามีแฟนแล้ว หลังจากดึงสติได้เราก็เลือกที่จะห่างๆ ตอบบ้างในบ้างครั้งเพราะเราก็ไม่อยากทะเลาะกับแฟน พอหลังจากเราเลิกกับแฟนเราก็ได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง ความรู้สึกแปลกๆก็กลับมาอีกครั้ง แต่ตอนนั้นเราก็คบกันไม่ได้เพราะเขามีแฟนแล้ว เหตุการณ์มันผลัดกันไปผลัดกันมาแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า และในทุกๆการกลับมาของเราทั้งสองความรู้สึกมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่พอถึงจุดๆหนึ่งเมื่อเราต่างถามกันว่าเราเป็นอะไรกัน เราก็ได้แต่ผลัดกันตอบว่าเราเป็นเพื่อนกัน แต่การกระทำมันไปไกลมากกว่าเพื่อน กว่าแนไปแล้ว เราเลิกติดต่อกันไปเลยก็ไม่ได้ จะให้มาคบกันแบบจริงจังเลยก็ไม่ได้ ไม่เข้าใจเหมือน ใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง คุณเลือกทีจะทำยังไงกันบ้าง หรือต้งรอให้ถึงจุดๆหนึ่งเราจะรู้เอง เพราะตอนนี้ไม่รู้จะปรึกษาใครแล้ว ช่วยเราหน่อยนะ
รักครั้งแรกจะกลายมาเป็นเพื่อนกันได้หรือเปล่า?
เมื่อ 10 ปีก่อน เราพึ่งรู้จักคำว่ารักแรกพบ เราเจอเขาครั้งแรกเราก็รู้สึกชอบแบบไม่มีเหตุผล เราแอบชอบอยู่ห่างๆ มีแค่เพื่อนสนิทของเรา สองคนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ เราใช้เวลาหลายเดือนในการรวบรวมความกล้าที่จะบอกเขาว่าเรารู้สึกดีกับเขา เราเลือกวันเกิดของเขาเป็นวันที่เราจะบอก เราซื้อตุ๊กตาให้เขา 1 ตัว ถ้าเทียบกับในเวลานั้น ราคาของมันสูงมาก และเราก็ต้องใช้ความอดทนในการเก็บเงินมาก ไม่เคยคิดเลยว่าความรักมันจะทำให้เราทำได้ขนาดนี้ สุดท้ายเราก็ได้บอกเขาไปว่าเรารู้สึกยังไงกับเขา หลังจากนั้นกราก็คุยกันบ้าง เวลาที่เราว่างตรงกัน แต่ก็มีช่วงหนึ่งที่เราต้องย้ายมาอยู่อีกที่ทำให้เราไม่สามารถติดต่อกันได้เพราะตอนนั้นเรายังไม่มีมือถือ ที่ได้คุยกันก็จากโทรศัพย์บ้าน หลังจากที่เราไม่ได้ติดต่อกันประมาณสามเดือนเราก็กลับมาอยู่บ้าน พอเรามารู้อีกทีเขาก็กลายไปเป็นแฟนกับเพื่อนสนิทเราแล้ว ตอนนั้นเราอึ้งมาก ทำอะไรไม่ถูกเลย เวลาเจอเพื่อนก็ได้แต่เงียบ เลือกที่จะอยู่นิ่งๆเพราะไม่รู้จะทำยังไง หลังจากนั้น 2 ปีเขาก็เลิกกับเพื่อนเรา เราก็ไม่รู้สาเหตุมาจากอะไรเราก็ไม่กล้าที่จะถามเพื่อน หลังจากนั้นเราก็ได้กลับมาคุยกันอีก มันเป็นความรู้สึกที่แปลกมาก ใจเต้นทุกครั้งที่ได้คุยกัน ความรู้สึกเราทั้งคู่ตอนนั้นมันดีมากเราต่างรู้ว่าคิดเหมือนกันแต่เราไม่สามารถคบกันได้เพราะเรามีแฟนแล้ว หลังจากดึงสติได้เราก็เลือกที่จะห่างๆ ตอบบ้างในบ้างครั้งเพราะเราก็ไม่อยากทะเลาะกับแฟน พอหลังจากเราเลิกกับแฟนเราก็ได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง ความรู้สึกแปลกๆก็กลับมาอีกครั้ง แต่ตอนนั้นเราก็คบกันไม่ได้เพราะเขามีแฟนแล้ว เหตุการณ์มันผลัดกันไปผลัดกันมาแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า และในทุกๆการกลับมาของเราทั้งสองความรู้สึกมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่พอถึงจุดๆหนึ่งเมื่อเราต่างถามกันว่าเราเป็นอะไรกัน เราก็ได้แต่ผลัดกันตอบว่าเราเป็นเพื่อนกัน แต่การกระทำมันไปไกลมากกว่าเพื่อน กว่าแนไปแล้ว เราเลิกติดต่อกันไปเลยก็ไม่ได้ จะให้มาคบกันแบบจริงจังเลยก็ไม่ได้ ไม่เข้าใจเหมือน ใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง คุณเลือกทีจะทำยังไงกันบ้าง หรือต้งรอให้ถึงจุดๆหนึ่งเราจะรู้เอง เพราะตอนนี้ไม่รู้จะปรึกษาใครแล้ว ช่วยเราหน่อยนะ