คือผมมีเพื่อนผญ.คนนึงซึ่งเธอเป็นแฟนกับเพื่อนของผมแต่ไอเพื่อนของผมมันย้ายโรงเรียนไปแล้ว แล้วมันก็ไม่ค่อยสนใจแฟนมันเหมือนตอนแรกๆ ทะเลาะกันบ่อยอะไรทำนองนี้ ผมก็เป็นเหมือนตัวกลางเชื่อมความสัมพันธ์แบบช่วยเพื่อน ผช.ของผมอ่ะนะ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับ ผญ.อยู่แล้ว ก็อยู่ห้องเดียวกันไรงี้ ก็เริ่มสนิทสนมกันมากขึ้น หยอกล้อกันตามภาษาเพื่อน ผมก็รู้ข่าวมาตลอดว่าไอ้เพื่อน ผช.ผมมันไม่สนใจ มีครั้งนึงเพื่อน ผญ.มาเล่าให้ผมฟังว่า มันมาบอกเลิก แล้วสักพักก็โทรมาคืนดี มันก็งงแบบไม่ค่อยพอใจแล้ว ก็มีคุยกับผช.คนอื่นๆบ้างแต่ไม่ได้จริงจังอะไร แต่ผมกับมีความรู้สึกว่าหวงมัน ยังไงไม่รู้ หรือเป็นเพราะไอเพื่อนผม มันฝากผมดูแลเธอ ผมเห็นผช.คนไหนมายุ่งกับมันคือผมต้องสืบแบบแอบหวงแต่ทำไรไม่ได้ แบบเริ่มรู้สึกว่าผญ.คนนี้เป็นเพียงไม่กี่คนน้ะที่ทำให้เรารู้สึกแบบนี้ เวลามันทำอะไรดีๆให้เรานะก็แอบยัมอยู่ในใจ มีความสุขนะ แบบเขินๆ แต่ทั้งๆที่ผญ.คนนี้ไม่เคยอยู่ในสายตาผมเลยน้ะ ผมเริ่มรู้สึกชอบ ผญ.คนนี้แล้วสิ เธอไม่ได้ตรงเสปคผมเลยนะ แต่เธอทำตัวน่ารัก ผมหลงรักเธอเข้าแล้วแม้ว่าเธอจะเป็นแฟนเพื่อนผม ผมมีใจให้เธอนะ แต่ก็แอบเห็นเธอยิ้มๆให้ผม เเอบมองบ้างเวลาทำกิจกรรมอะไรอย่างงี้ แกล้งถ่ายรูปลงสตอรี่ เฟสบุ๊คมั่ง แต่ไม่รู้ผมคิดไปฝ่ายเดียวหรือป่าว แต่ผมรู้สึกหลงรักเธอ วันๆนี่เธอไปไหนคือ ผมต้องอยู่ในพิกัดที่สามารถมองเห็นเธอได้ แบบใจมันกังวลยังไงไม่รู้เวลาเธอหายไป แบบอยากอยู่ด้วยใกล้ๆตลอดเวลา เเต่เนียนไม่ให้เธอรู้ หวังว่าสักวันเธอคงจะรักผม
ใครเคยหลงรักเพื่อนตัวเองมั้ยครับ