เรามีคนคุยคนนึ่งคุยมาเรื่อยๆจนเกือบจะ2ปี เราเป็นคนทักเขาไปก่อนคือเราชอบก็เลยอยากลองคุยดูพี่เขาก็ดูไม่ปฎิเสธจนมา6เดือน เขาก็บอกว่าเขาไม่ได้คิดอะไรกับเรานะ แบบเขาบอกสถานะให้เรารู้ว่าเราควรยืนจุดไหน แต่เราก็ไม่ยอมแพ้พยายามต่อ ตอนนั้นร้องไห้หนักมาก ขอเขาว่าอย่าทิ้งได้ไหมช่วยทำแบบเดิม
คุยกันแบบเดิมเหมือนเดิมอะดีแล้ว เราคุยกันทุกวัน พี่อย่าไปนะ พี่เขาก็ไม่ได้ว่าไรก็พยายามทำตัวเหมือนเดิม จน1ปีกว่าๆ แบบเราเหนื่อยมากแล้วมีรุ่นน้องเข้ามาพอดีแล้วเขาให้สถานะให้ในสิ่งที่เราต้องการมาตลอดได้เราก็เลยตกลงคบกับน้องเขา แต่เราก็ยังนึกถึงพี่เขาตลอดจนเราทักพี่เขาไปเพราะเห็นพี่เขาเพ้อเยอะมาก มีแต่เพลงเศร้า แต่คือพี่เขามีคนคุยเยอะไงเราก็ไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเอง แต่วันนั้นแหละทำให้เรารู้ว่าพี่เขารู้สึกกับเรามากขึ้นแต่มันก็ไม่ทันแล้ว ก็คบกับน้องมาเรื่อยๆแต่สุดท้ายก็เลิกกัน เราก็ลืมพี่เขาไม่ได้ เราก็กลับไปหาพี่เขาคุยมาเรื่อยๆจนเรางี่เง่าอีกครั้งอยากได้สถานะแต่เขาก็ยังให้กับเราไม่ได้ เขาบอกมีกันอย่างนี้ก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ เขาเน้นการกระทำมากกว่าคำพูด แต่ด้วยความที่เราเด็กด้วยมั้งเลยทำไรไม่ค่อยคิด พี่เขาก็เลยสัญญาเเทนเขาจะไม่ทิ้งเราไป ไม่ว่าจะสถานะไหนก็ตามเขาจะดูแลเราไปอย่างนี้ เขาไม่เคยบอกให้เรารอเขา ตรงกันข้ามเขาบอกกับเราว่าเราเจอใครก็คุยไปเลย แต่พี่สัญญาจะไม่ทิ้งแน่นอน สัญญาแล้วยังไงถ้าใครอีกคนมีคนคุยก่อนก็ต้องผิดสัญญาใช่ไหม ที่เราอยากมีสถานะคือเรากลัวเราไม่มีสิทธิ์ถ้าเขาจะไปสัญญาก็รั้งไว้ไม่ได้ สุดท้ายเราก็เลิกคุยกันเราเป็นฝ่ายถอยออกมาเอง เราเหนื่อยมากละช่วงนั้นต้องอ่านหนังสือเขามหาลัย แบบร้องไห้ทุกวันนึกถึงแต่เมื่อก่อน มันเคยดีมากจริงๆก็ไม่เคยคิดว่าจะพยายามมาต่อ เป็นคนอื่นคงเลิกตั้งแต่เขาบอกว่าไม่ได้คิดอะไร แต่ก็เนอะสู้มาตั้งเท่านี้ไม่มีไรจะเสียแล้ว จนเมื่อไม่กี่เดือนวันเกิดเขาเห็นคนมาแซวเราเลยรู้ว่าที่ตรงนั้นไม่ใช่เราอีกแล้ว เราไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไงแต่เราก็ทักไปปกติ คือรู้แล้วแหละเขาไม่เหมือนเดิม ก็ยังคอยให้คำปรึกษาเขาแทน ก็อย่างที่บอกเรารักษาสัญญาอยู่เราไม่ทิ้งเขา เราทำทุกอย่างให้เขาคิดว่าเราไม่รู้สึกแล้ว แต่จริงๆไม่เลย เราดีใจทุกครั้งที่เขาทักมา และยังอยากยื้อบทสนทาให้นานที่สุด.. ผ่านมาเกือบปีแล้วค่ะ เลิกคุยกันมานานแล้วตั้งแต่เขาคบกับแฟน เรายังคงซ่อนstory ig เขาอยู่เลย
เคยไหมค่ะ รอไปทั้งๆที่ไม่มีหวังควรพอหรือไปต่อดี?
คุยกันแบบเดิมเหมือนเดิมอะดีแล้ว เราคุยกันทุกวัน พี่อย่าไปนะ พี่เขาก็ไม่ได้ว่าไรก็พยายามทำตัวเหมือนเดิม จน1ปีกว่าๆ แบบเราเหนื่อยมากแล้วมีรุ่นน้องเข้ามาพอดีแล้วเขาให้สถานะให้ในสิ่งที่เราต้องการมาตลอดได้เราก็เลยตกลงคบกับน้องเขา แต่เราก็ยังนึกถึงพี่เขาตลอดจนเราทักพี่เขาไปเพราะเห็นพี่เขาเพ้อเยอะมาก มีแต่เพลงเศร้า แต่คือพี่เขามีคนคุยเยอะไงเราก็ไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเอง แต่วันนั้นแหละทำให้เรารู้ว่าพี่เขารู้สึกกับเรามากขึ้นแต่มันก็ไม่ทันแล้ว ก็คบกับน้องมาเรื่อยๆแต่สุดท้ายก็เลิกกัน เราก็ลืมพี่เขาไม่ได้ เราก็กลับไปหาพี่เขาคุยมาเรื่อยๆจนเรางี่เง่าอีกครั้งอยากได้สถานะแต่เขาก็ยังให้กับเราไม่ได้ เขาบอกมีกันอย่างนี้ก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ เขาเน้นการกระทำมากกว่าคำพูด แต่ด้วยความที่เราเด็กด้วยมั้งเลยทำไรไม่ค่อยคิด พี่เขาก็เลยสัญญาเเทนเขาจะไม่ทิ้งเราไป ไม่ว่าจะสถานะไหนก็ตามเขาจะดูแลเราไปอย่างนี้ เขาไม่เคยบอกให้เรารอเขา ตรงกันข้ามเขาบอกกับเราว่าเราเจอใครก็คุยไปเลย แต่พี่สัญญาจะไม่ทิ้งแน่นอน สัญญาแล้วยังไงถ้าใครอีกคนมีคนคุยก่อนก็ต้องผิดสัญญาใช่ไหม ที่เราอยากมีสถานะคือเรากลัวเราไม่มีสิทธิ์ถ้าเขาจะไปสัญญาก็รั้งไว้ไม่ได้ สุดท้ายเราก็เลิกคุยกันเราเป็นฝ่ายถอยออกมาเอง เราเหนื่อยมากละช่วงนั้นต้องอ่านหนังสือเขามหาลัย แบบร้องไห้ทุกวันนึกถึงแต่เมื่อก่อน มันเคยดีมากจริงๆก็ไม่เคยคิดว่าจะพยายามมาต่อ เป็นคนอื่นคงเลิกตั้งแต่เขาบอกว่าไม่ได้คิดอะไร แต่ก็เนอะสู้มาตั้งเท่านี้ไม่มีไรจะเสียแล้ว จนเมื่อไม่กี่เดือนวันเกิดเขาเห็นคนมาแซวเราเลยรู้ว่าที่ตรงนั้นไม่ใช่เราอีกแล้ว เราไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไงแต่เราก็ทักไปปกติ คือรู้แล้วแหละเขาไม่เหมือนเดิม ก็ยังคอยให้คำปรึกษาเขาแทน ก็อย่างที่บอกเรารักษาสัญญาอยู่เราไม่ทิ้งเขา เราทำทุกอย่างให้เขาคิดว่าเราไม่รู้สึกแล้ว แต่จริงๆไม่เลย เราดีใจทุกครั้งที่เขาทักมา และยังอยากยื้อบทสนทาให้นานที่สุด.. ผ่านมาเกือบปีแล้วค่ะ เลิกคุยกันมานานแล้วตั้งแต่เขาคบกับแฟน เรายังคงซ่อนstory ig เขาอยู่เลย