ธรรมพิสิฐ (กาพย์) toshare

ธรรมะหลวงปู่สังวาลย์ เขมโก พูดถึง กำลังของ “ธรรมะในใจเรา” ขณะใกล้แตกดับ (ตุย) ว่ามีความสำคัญที่สุด เพราะจิตในช่วงสุดท้ายจะ “ส่งเราไปเกิด” ตามระดับคุณธรรมที่เราฝึกสะสมไว้ตลอดชีว

ai ได้ให้ข้อมูลกลับมา โดยไม่มีข้อความปฏิเสธ ดังนี้ สภาวะความเป็นจริงคือ การเกิดขึ้นและดับไปของอนุภาค หรือที่เรียกว่าอณู เป็นกระบวนการ การปรุงแต่ง (เกิด) และการเลิกปรุงแต่ง (ดับ) ข

สภาวะ ความเป็นจริง คือ อนุภาคเกิดดับ คือ การปรุงแต่งก่อสร้างของอนุภาคสสาร และ การเลิกปรุงแต่งก่อสร้างของอนุภาคสสาร สสารนั้นเกิดขึ้นตลอดเวลา แต่ก็มี ดับไปเองตลอดเวลา เพราะไม่มีเหตุปัจจัยให้เกิดอีก คว

ชื่อเดิม คือ กาพย์ธนัญชยางค์ นี้   โดย พระราชวรวงค์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ (น.ม.ส.)   ท่านได้แถลงไว้ในภาคผนวกหนังสือ สามกรุง  ที่เขียนจบในปี ๒๔๘๗ ดังนี้    &nb

กาพย์ยานี ๑๑ @ ฅนใหม่ หวังวาดไว้............สิสว่างใจ มิเลือนราง นิพพาน ใช่เปล่าจาง..............ธรรมสถิต หม่นแพ้หฤหรรษ์ @ ฅน พลันเกิดใหม่แล้ว............แผ้วทาง "หวัง"สว่างมิเลือนราง.....

@ ธรรมพิสิฐ พิสุทธิ์เผย อันใด อ้างเอ่ย อัปลักษณ์ พิกล พิการ @ ราคะ ตัณหา เผาผลาญ โลภหลง โกรธพาล สามานย์ อัปลักษณ์ แท้จริง @ "ขาดเกิน" เกิดใน สรรพสิ่ง บ่งบอก พึ่งพิง สัม

@ อาสาฬหะ ประเสริฐ วันเลอเลิศ  เมตตา รักแบ่งปัน ประเจิด ธรรมสว่าง กระจ่างไสว @ ธ ทรงตรึก สรรพสัตว์ กิเลสมัด หลับใหล ตัณหาครอง หมองกายใจ พึงขัดเกลา เนามรรคหน @ ธ โป