เราเป็นมนุษย์เงินเดือน แบบเดือนหมื่นปลายๆ  แต่กระแดะทะเยอทะยาน อยากมี อยากได้แบบเค้า ตามประสาเด็ก
จึงไปดาวน์รถ (ไม่เจียมตัวเลยเนอะ) แล้วเงินที่เคยให้พ่อแม่ มันก็ไม่ได้ให้ เพราะต้องผ่อนรถ ไหนจะค่าห้องอีก
ท่านก็แก่แล้วไม่มีรายได้  เรารู้สึกแย่ กลับบ้านเราขับรถยนต์ไป แต่พ่อแม่อยู่บ้านหลังเก่า
เราไม่โอเคร ย้อนเวลากลับไปได้ เราน่าจะคิดยาวๆกว่านี้
เราสงสารพ่อแม่เวลานึกเห็นหน้าท่าน ถ้าตอนนั้นเรานึกถึงหน้าท่านเหมือนตอนนี้ เราจะไม่เอาภาระมาผูกคอเราเลย