สวัสดีค่ะ คืออยากจะมาระบายแล้วก็มีคำถามด้วย
ตอนนี้หนูอยู่ชั้นม.5 มีเพื่อนสนิทมากๆสองสามคนจากม.ต้น
แล้วก็เริ่มห่างหายกันไป แต่มีเพื่อนคนนึงซึ่งหนูสนิทกับเค้ามากกกค่ะ คือสนิทกันตั้งแต่ม.2เลย
สมมติว่าเค้าชื่อ เจ ละกันนะคะ
มีอะไรระบายก็บอกเค้าคนแรกตลอด
หนูชอบไปเที่ยวกับเค้าสองคนบ่อยๆ
แชร์ของใช้กับเค้าบ่อยๆ คือเรียกได้ว่าตัวแทบจะติดกันตลอดเวลาเลยค่ะ
จนมาถึงตอนที่ต้องขึ้นชั้นม.4
หนูอยู่คนละห้องกับเค้าค่ะ เลยมีเวลาเจอกันได้น้อย
่ซึ่งหนูจะได้อยู่กับเค้าแค่ตอนเช้าและตอนจะกลับบ้าน
+++แต่ด้วยความที่เค้าอยู่ห้องรองคิง และมีนิสัยค่อนข้างจะเงียบ และค่อนข้างเครียดง่ายอ่ะค่ะเลยทำให้เค้าเข้ากับเพื่อนได้ไม่ค่อยดีนัก
เทอมแรกเลยมาระบายเรื่องที่ห้องกับหนูเยอะมากก
ตอนนั้นหนูยอมรับเลยว่าหนูสนใจมั่งไม่สนใจมั่งกับความรู้สึกของเจ เพราะไม่เคยอยู่ในเหตุการณ์แบบนั้น
และเป็นคนปลอบคนไม่เก่งเลยย5555
เจเลยเป็นคนเครียดกับคนไม่รู้จักไปเลยค่ะ
พึ่งมาปรับตัวได้ในเทอมที่สอง และเป็นคนเฮฮาขึ้น
+++แต่จุดเปลี่ยนมันพึ่งเริ่มค่ะ
คือโรงเรียนหนูจะมีกิจกรรมให้ทำสำหรับม.ปลาย
โดยม.4เทอมที่สอง จะเป็นกิจกรรมวอลเลย์บอลของระดับชั้น
และจะต้องมีการเต้นเปิดของแต่ละห้อง
ซึ่งตอนนั้นหนูเห่อเพื่อนมากกก เพราะเพื่อนส่วนใหญ่ชอบกิจกรรม
ก็เลยกลับเย็นเพื่อซ้อมวอลเลย์บอลหลายวันเป็นอาทิตย์เลยค่ะ
เลยพาลให้ไม่ได้เดินออกจากโรงเรียนบ่อยขึ้น
และทำให้เจน้อยใจ
น้อยใจหนูหลายเรื่องมากก ในตอนแรกเค้าไม่พูดค่ะ
แต่ออกอาการเลย คือนอยด์ๆซึมๆ
จนหนูต้องถาม ในตอนแรกเค้าก็บอกไม่มีอะไร
จนต้องซักมากๆถึงรู้ว่าเค้างอนที่หนูไปกับเพื่อนในห้องบ่อยจนเหมือนลืมเค้าไป
ตอนนั้นหนูเลยปรับตัวขึ้น คือไปไหนกับเจบ่อยขึ้น ใส่ใจเจมากขึ้น
แล้วก็มาถึงช่วงปิดเทอม หนูได้ไปเรียนซัมเมอร์กับเพื่อนในห้อง3คนค่ะ ขอแทนชื่อว่า a, b และc นะคะ ซึ่งตอนนั้นเจไม่ได้ไปเรียนด้วย
พอกลับมาเปิดเทอมขึ้นม.5
ต้องย้ายห้องใหม่ค่ะ ซึ่งหนูกับ a และ b ได้อยู่ห้องคิง และเจอยู่ห้องรองคิง และcอยู่คนละห้องกับพวกหนูค่ะ ซึ่งมันเปลี่ยนไปเลยย
เพราะหนูเคยอยู่ห้องคิงมาก่อนตอนม.ต้น เลยรู้ว่าสังคมมันค่อนข้างเห็นแก่ตัว พอรู้ว่าได้อยู่ห้องคิง
คนแรกที่โทรไปหาคือเจค่ะ เราสองคนร้องไห้เลย
เพราะเราไปบนขอให้ได้อยู้ด้วยกัน และผลคือไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน 55555
กว่าหนูจะปรับตัวได้ก็ตอนเทอมสอง หรือตอนปัจจุบันนี้เลยล่ะค่ะ
รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนเงียบขึ้นจากที่บ้าๆบอๆ นิ่งขึ้นและเครียดขึ้น
เรียกว่าติดมาจากเจเลยค่ะะ555
แต่พออยู่กับเพื่อนที่สนิทก็จะเอ๋อๆเหมือนเดิม
แต่ในช่วงเทอมนี้จะต้องมีละครเวทีของชั้นม.5
ซึ่งต้องเตรียมการในเทอมที่สองค่ะ
เลยทำให้หนูต้องออกไปไหนมาไหนกับเพื่อนในห้องเยอะขึ้น
แล้วก็ทำให้เจเปลี่ยนไปเยอะขึ้นด้วย
ในช่วงเดือนที่ผ่านมานี่ล่ะค่ะ ด้วยความที่เป็นเพื่อนกันมาหลายปี
เวลาเพื่อนเครียดหนูก็จะดูออก
มีอาทิตย์นึงที่หนูไม่ได้คุยกับเจเลยแม้จะได้นั่งโต๊ะเดียวกันตอนเช้า
มีวันนึงหนูถามเจว่าเป็นอะไรกับเพื่อนของหนูไหม เพราะเห็นเค้าลงสตอรี่ไอจี เค้าก็บอกเปล่าไม่ได้เป็นอะไร
หนูก็เลยไม่เซ้าซี้ จากนั้นมาเค้าก็เงียบเลยค่ะ ไม่คุยไม่มองหนู
ตอนนั้นหนูเครียดมากกกกก เลยมีเช้าวันนึงหนูถามเจเลย ว่าอยู่กับหนูมันอึดอัดมากเลยหรอ หรือหนูต้องเป็นเหมือนd ถึงเจจะพอใจ
ตอนแรกเจก็งงๆค่ะ เค้าบอกไม่ได้เป็นไร เธอคิดมาก
ตอนนั้นคือหนูจะร้องไห้แล้วอะ มันจุกๆ
แล้ว a ก็มาพอดีค่ะ คือaรู้เรื่องทุกอย่างที่หนูห่างกับเจ
เพราะหนูเล่าให้เค้าฟังตลอด หนูก็ถามเจอีกว่าเป็นอะไร เราถามทุกคนที่อยู่รอบตัวเธอว่าเธอเครียดไหม หรือเล่าอะไรเกี่ยวกับเพื่อนในห้องรึเปล่าอะไร
เจก็บอก มีเพื่อนมาบอกว่าเธอฝากถามถึงเราอยู่ แต่เจไม่ได้เป็นไร ยังเหมือนเดิม เธออะคิดมากไปเอง
ที่ไม่ได้คุย1อาทิตย์ก็เพราะเธอแลเงียบๆ เลบไม่กล้าชวนคุย
พอได้ยินหนูร้องไห้เลยค่ะ แต่แบบไม่รู้ร้องไห้แบบติดตลกรึเปล่า เจกับaเลยหัวเราะแล้วก็ปลอบหนูไปด้วย
ตอนนั้นหนูแบบจะไม่เป็นไรได้ยังไง การกระทำมันก็บอก
ซึ่งหนูไม่โอเคมากแล้วค่ะ ณ ตอนนั้น
พอไปเรียน ตอนนั้นเป็นวิชาวิทยาศาสตร์ค่ะ มีสองคาบ
ในท้ายคาบที่สอง อ.ปล่อยให้ทำชีทค่ะ aก็เลยไปคุยกับเพื่อนที่สนิทกับเจด้วย คุยเรื่อยเปื่อยไป
แล้วเพื่อนของเจเค้าก็พูดขึ้นมาว่าเค้าจะหาหอพักในจ.หนึ่งตอนไปเรียนซัมเมอร์
เจก็เลยถามว่ามีใครบ้าง แล้วเพื่อนก็ตอบมาว่า มีเค้า f แล้วก็เจ
คือ a สตั๊นท์เลยค่ะ เพราะเจตกลงกับหนูตั้งแต่ขึ้นม.5แล้วว่าจะไปเรียนซัมเมอร์ด้วยกัน
คือหาเพื่อนหารห้องเรียบร้อยแล้วคนที่อยู่รอบตัวหนูกับเจก็รู้หมดว่าเราจะไปเรียยด้วยกัน
แล้วaก็รีบมาบอกหนูเลยค่ะ หนูแบบจะร้องไห้อีกแล้ว เลยเข้าไปถามเจ ถามว่าเจจะไปเรียนกับเธอด้วยหรอ ประมาณนี้
พอถามเสร็จ บ่อน้ำตาหนูแตกเลยค่ะ
เพื่อนเจก็ปลอบหนู คือเพื่อนคนนี้เค้าก็แบบรู้ว่าเรื่องหนูกับเจมันไม่ค่อยดีด้วย
หนูเลยถามเค้าว่า เจบอกจะไปด้วยนานรึยัง
เค้าเลยบอก สักพักแล้วล่ะ หนูแบบโอย ไหนว่าไม่เป็นอะไร แล้วมาทำแบบนี้ทำไมวะ
เพื่อนเจก็เลยบอกว่า งั้นเดี๋ยวตอนพักเที่ยงจะให้เจมาคุยด้วย หนูเลยตกลง
พอมาคุยกับเจ สรุปเค้าน้อยใจหนูตั้งแต่ม.4แล้วค่ะ
แต่เค้าแค่ไม่ได้พูด จนมาม.5เค้าเลยเปิดใจกับเพื่อนคนอื่น
ก็เลยสนิทกะเพื่อนคนอื่นมากกว่า อยู่ด้วยแล้วสบายใจมากกว่าอยู่กับหนู
หนูก็รับฟัง ตอนนั้นคิดอย่างเดียวเลยว่าเค้าไม่เหมือนเดิมละแหละ ปล่อยให้เจไปกับเพื่อนใหม่เถอะ
ก็เลยบอกเค้าว่า เราไม่มีไรจะพูดละแหละ แต่ถ้าจะไปเรียนซัมเมอร์กับเพื่อนคนอื่น ก็บอกเพื่อนที่หารห้องด้วยละกัน ว่าไม่ได้ไปแล้ว เจก็บอกโอเคได้
หนูจะร้องไห้แล้วค่ะ ถ้าสะกิดที่น้ำตาร่วงเลย
จากนั้นเจก็ขึ้นไปเรียนค่ะ หนูเลยได้คุยกับเพื่อนเจ เค้าก็ถามว่าดีขึ้นไหม หนูก็บอก ไม่เลย ไม่เหมือนเดิมแล้ว
เพื่อนเจก็บอก เจเปลี่ยนไปจริง แลสตรองขึ้น แข็งขึ้น
วันนั้นหนูจำได้ว่าร้องไห้ไป4รอบกับเรื่องของเจ55555
เพื่อนเข้ามาถามทีนึง ก็ร้องไห้ทีนึง
หนูกลับมาบ้านมาทบทวนอีกรอบ
หนูคงจะเป็นคนที่ผิดไปเอง ที่ไปกับเพื่อนคนอื่นจนลืมเจ
แต่เจเคยคิดไหมว่า การที่เค้าไม่พูดไม่บอกก็เป็นการทำร้ายทั้งเค้าและหนูด้วยเหมือนกัน
++++++++ ตอนนี้หนูพอที่จะปรับตัวได้แล้วค่ะ
คือไม่ฟูมฟายแล้ว ก็ยังคิดถึงเจบ้าง ก็สนิทกันมาตั้ง3ปี
จู่ๆก็มาเปลี่ยนไป งงเลย5555
การที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ก็ทำให้หนูรู้เลย ว่าใครยังอยู่ข้างเราและช่วยเหลือเรามั่ง
***ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ยาวมาก อาจจะไม่งงๆนิดหน่อย หนูพิมพ์ในโทรศัพท์อะค่ะ ขออภัยด้วยนะคะ***
หนูอยากจะถามว่า
1. หนูยังพอมีโอกาสที่จะดีกับเจมั้ยคะ
2. หรือหนูจะลืมเจไป และใส่ใจกับเพื่อนที่มีอยู่
เพื่อนสนิทเปลี่ยนไปในเวลาแค่หนึ่งเดือน
ตอนนี้หนูอยู่ชั้นม.5 มีเพื่อนสนิทมากๆสองสามคนจากม.ต้น
แล้วก็เริ่มห่างหายกันไป แต่มีเพื่อนคนนึงซึ่งหนูสนิทกับเค้ามากกกค่ะ คือสนิทกันตั้งแต่ม.2เลย
สมมติว่าเค้าชื่อ เจ ละกันนะคะ
มีอะไรระบายก็บอกเค้าคนแรกตลอด
หนูชอบไปเที่ยวกับเค้าสองคนบ่อยๆ
แชร์ของใช้กับเค้าบ่อยๆ คือเรียกได้ว่าตัวแทบจะติดกันตลอดเวลาเลยค่ะ
จนมาถึงตอนที่ต้องขึ้นชั้นม.4
หนูอยู่คนละห้องกับเค้าค่ะ เลยมีเวลาเจอกันได้น้อย
่ซึ่งหนูจะได้อยู่กับเค้าแค่ตอนเช้าและตอนจะกลับบ้าน
+++แต่ด้วยความที่เค้าอยู่ห้องรองคิง และมีนิสัยค่อนข้างจะเงียบ และค่อนข้างเครียดง่ายอ่ะค่ะเลยทำให้เค้าเข้ากับเพื่อนได้ไม่ค่อยดีนัก
เทอมแรกเลยมาระบายเรื่องที่ห้องกับหนูเยอะมากก
ตอนนั้นหนูยอมรับเลยว่าหนูสนใจมั่งไม่สนใจมั่งกับความรู้สึกของเจ เพราะไม่เคยอยู่ในเหตุการณ์แบบนั้น
และเป็นคนปลอบคนไม่เก่งเลยย5555
เจเลยเป็นคนเครียดกับคนไม่รู้จักไปเลยค่ะ
พึ่งมาปรับตัวได้ในเทอมที่สอง และเป็นคนเฮฮาขึ้น
+++แต่จุดเปลี่ยนมันพึ่งเริ่มค่ะ
คือโรงเรียนหนูจะมีกิจกรรมให้ทำสำหรับม.ปลาย
โดยม.4เทอมที่สอง จะเป็นกิจกรรมวอลเลย์บอลของระดับชั้น
และจะต้องมีการเต้นเปิดของแต่ละห้อง
ซึ่งตอนนั้นหนูเห่อเพื่อนมากกก เพราะเพื่อนส่วนใหญ่ชอบกิจกรรม
ก็เลยกลับเย็นเพื่อซ้อมวอลเลย์บอลหลายวันเป็นอาทิตย์เลยค่ะ
เลยพาลให้ไม่ได้เดินออกจากโรงเรียนบ่อยขึ้น
และทำให้เจน้อยใจ
น้อยใจหนูหลายเรื่องมากก ในตอนแรกเค้าไม่พูดค่ะ
แต่ออกอาการเลย คือนอยด์ๆซึมๆ
จนหนูต้องถาม ในตอนแรกเค้าก็บอกไม่มีอะไร
จนต้องซักมากๆถึงรู้ว่าเค้างอนที่หนูไปกับเพื่อนในห้องบ่อยจนเหมือนลืมเค้าไป
ตอนนั้นหนูเลยปรับตัวขึ้น คือไปไหนกับเจบ่อยขึ้น ใส่ใจเจมากขึ้น
แล้วก็มาถึงช่วงปิดเทอม หนูได้ไปเรียนซัมเมอร์กับเพื่อนในห้อง3คนค่ะ ขอแทนชื่อว่า a, b และc นะคะ ซึ่งตอนนั้นเจไม่ได้ไปเรียนด้วย
พอกลับมาเปิดเทอมขึ้นม.5
ต้องย้ายห้องใหม่ค่ะ ซึ่งหนูกับ a และ b ได้อยู่ห้องคิง และเจอยู่ห้องรองคิง และcอยู่คนละห้องกับพวกหนูค่ะ ซึ่งมันเปลี่ยนไปเลยย
เพราะหนูเคยอยู่ห้องคิงมาก่อนตอนม.ต้น เลยรู้ว่าสังคมมันค่อนข้างเห็นแก่ตัว พอรู้ว่าได้อยู่ห้องคิง
คนแรกที่โทรไปหาคือเจค่ะ เราสองคนร้องไห้เลย
เพราะเราไปบนขอให้ได้อยู้ด้วยกัน และผลคือไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน 55555
กว่าหนูจะปรับตัวได้ก็ตอนเทอมสอง หรือตอนปัจจุบันนี้เลยล่ะค่ะ
รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนเงียบขึ้นจากที่บ้าๆบอๆ นิ่งขึ้นและเครียดขึ้น
เรียกว่าติดมาจากเจเลยค่ะะ555
แต่พออยู่กับเพื่อนที่สนิทก็จะเอ๋อๆเหมือนเดิม
แต่ในช่วงเทอมนี้จะต้องมีละครเวทีของชั้นม.5
ซึ่งต้องเตรียมการในเทอมที่สองค่ะ
เลยทำให้หนูต้องออกไปไหนมาไหนกับเพื่อนในห้องเยอะขึ้น
แล้วก็ทำให้เจเปลี่ยนไปเยอะขึ้นด้วย
ในช่วงเดือนที่ผ่านมานี่ล่ะค่ะ ด้วยความที่เป็นเพื่อนกันมาหลายปี
เวลาเพื่อนเครียดหนูก็จะดูออก
มีอาทิตย์นึงที่หนูไม่ได้คุยกับเจเลยแม้จะได้นั่งโต๊ะเดียวกันตอนเช้า
มีวันนึงหนูถามเจว่าเป็นอะไรกับเพื่อนของหนูไหม เพราะเห็นเค้าลงสตอรี่ไอจี เค้าก็บอกเปล่าไม่ได้เป็นอะไร
หนูก็เลยไม่เซ้าซี้ จากนั้นมาเค้าก็เงียบเลยค่ะ ไม่คุยไม่มองหนู
ตอนนั้นหนูเครียดมากกกกก เลยมีเช้าวันนึงหนูถามเจเลย ว่าอยู่กับหนูมันอึดอัดมากเลยหรอ หรือหนูต้องเป็นเหมือนd ถึงเจจะพอใจ
ตอนแรกเจก็งงๆค่ะ เค้าบอกไม่ได้เป็นไร เธอคิดมาก
ตอนนั้นคือหนูจะร้องไห้แล้วอะ มันจุกๆ
แล้ว a ก็มาพอดีค่ะ คือaรู้เรื่องทุกอย่างที่หนูห่างกับเจ
เพราะหนูเล่าให้เค้าฟังตลอด หนูก็ถามเจอีกว่าเป็นอะไร เราถามทุกคนที่อยู่รอบตัวเธอว่าเธอเครียดไหม หรือเล่าอะไรเกี่ยวกับเพื่อนในห้องรึเปล่าอะไร
เจก็บอก มีเพื่อนมาบอกว่าเธอฝากถามถึงเราอยู่ แต่เจไม่ได้เป็นไร ยังเหมือนเดิม เธออะคิดมากไปเอง
ที่ไม่ได้คุย1อาทิตย์ก็เพราะเธอแลเงียบๆ เลบไม่กล้าชวนคุย
พอได้ยินหนูร้องไห้เลยค่ะ แต่แบบไม่รู้ร้องไห้แบบติดตลกรึเปล่า เจกับaเลยหัวเราะแล้วก็ปลอบหนูไปด้วย
ตอนนั้นหนูแบบจะไม่เป็นไรได้ยังไง การกระทำมันก็บอก
ซึ่งหนูไม่โอเคมากแล้วค่ะ ณ ตอนนั้น
พอไปเรียน ตอนนั้นเป็นวิชาวิทยาศาสตร์ค่ะ มีสองคาบ
ในท้ายคาบที่สอง อ.ปล่อยให้ทำชีทค่ะ aก็เลยไปคุยกับเพื่อนที่สนิทกับเจด้วย คุยเรื่อยเปื่อยไป
แล้วเพื่อนของเจเค้าก็พูดขึ้นมาว่าเค้าจะหาหอพักในจ.หนึ่งตอนไปเรียนซัมเมอร์
เจก็เลยถามว่ามีใครบ้าง แล้วเพื่อนก็ตอบมาว่า มีเค้า f แล้วก็เจ
คือ a สตั๊นท์เลยค่ะ เพราะเจตกลงกับหนูตั้งแต่ขึ้นม.5แล้วว่าจะไปเรียนซัมเมอร์ด้วยกัน
คือหาเพื่อนหารห้องเรียบร้อยแล้วคนที่อยู่รอบตัวหนูกับเจก็รู้หมดว่าเราจะไปเรียยด้วยกัน
แล้วaก็รีบมาบอกหนูเลยค่ะ หนูแบบจะร้องไห้อีกแล้ว เลยเข้าไปถามเจ ถามว่าเจจะไปเรียนกับเธอด้วยหรอ ประมาณนี้
พอถามเสร็จ บ่อน้ำตาหนูแตกเลยค่ะ
เพื่อนเจก็ปลอบหนู คือเพื่อนคนนี้เค้าก็แบบรู้ว่าเรื่องหนูกับเจมันไม่ค่อยดีด้วย
หนูเลยถามเค้าว่า เจบอกจะไปด้วยนานรึยัง
เค้าเลยบอก สักพักแล้วล่ะ หนูแบบโอย ไหนว่าไม่เป็นอะไร แล้วมาทำแบบนี้ทำไมวะ
เพื่อนเจก็เลยบอกว่า งั้นเดี๋ยวตอนพักเที่ยงจะให้เจมาคุยด้วย หนูเลยตกลง
พอมาคุยกับเจ สรุปเค้าน้อยใจหนูตั้งแต่ม.4แล้วค่ะ
แต่เค้าแค่ไม่ได้พูด จนมาม.5เค้าเลยเปิดใจกับเพื่อนคนอื่น
ก็เลยสนิทกะเพื่อนคนอื่นมากกว่า อยู่ด้วยแล้วสบายใจมากกว่าอยู่กับหนู
หนูก็รับฟัง ตอนนั้นคิดอย่างเดียวเลยว่าเค้าไม่เหมือนเดิมละแหละ ปล่อยให้เจไปกับเพื่อนใหม่เถอะ
ก็เลยบอกเค้าว่า เราไม่มีไรจะพูดละแหละ แต่ถ้าจะไปเรียนซัมเมอร์กับเพื่อนคนอื่น ก็บอกเพื่อนที่หารห้องด้วยละกัน ว่าไม่ได้ไปแล้ว เจก็บอกโอเคได้
หนูจะร้องไห้แล้วค่ะ ถ้าสะกิดที่น้ำตาร่วงเลย
จากนั้นเจก็ขึ้นไปเรียนค่ะ หนูเลยได้คุยกับเพื่อนเจ เค้าก็ถามว่าดีขึ้นไหม หนูก็บอก ไม่เลย ไม่เหมือนเดิมแล้ว
เพื่อนเจก็บอก เจเปลี่ยนไปจริง แลสตรองขึ้น แข็งขึ้น
วันนั้นหนูจำได้ว่าร้องไห้ไป4รอบกับเรื่องของเจ55555
เพื่อนเข้ามาถามทีนึง ก็ร้องไห้ทีนึง
หนูกลับมาบ้านมาทบทวนอีกรอบ
หนูคงจะเป็นคนที่ผิดไปเอง ที่ไปกับเพื่อนคนอื่นจนลืมเจ
แต่เจเคยคิดไหมว่า การที่เค้าไม่พูดไม่บอกก็เป็นการทำร้ายทั้งเค้าและหนูด้วยเหมือนกัน
++++++++ ตอนนี้หนูพอที่จะปรับตัวได้แล้วค่ะ
คือไม่ฟูมฟายแล้ว ก็ยังคิดถึงเจบ้าง ก็สนิทกันมาตั้ง3ปี
จู่ๆก็มาเปลี่ยนไป งงเลย5555
การที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ก็ทำให้หนูรู้เลย ว่าใครยังอยู่ข้างเราและช่วยเหลือเรามั่ง
***ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ยาวมาก อาจจะไม่งงๆนิดหน่อย หนูพิมพ์ในโทรศัพท์อะค่ะ ขออภัยด้วยนะคะ***
หนูอยากจะถามว่า
1. หนูยังพอมีโอกาสที่จะดีกับเจมั้ยคะ
2. หรือหนูจะลืมเจไป และใส่ใจกับเพื่อนที่มีอยู่