เรื่องห่วยๆของความรัก

สั้นๆเลยนะ จะได้ไม่ต้องอ่านเยอะ

แฟนเราคบมาสี่ปี แต่...
เมื่อพ.ย.59
เราเริ่มมีอาการขาสองข้างอ่อนแรง
ม.ค.60
แอดมิทเข้ารพ. CT.brian
เม.ย.60
ถูกส่งตัวไปสถาบันประสาท รักษาขั้นสูงกว่า
พ.ค.60
คิดฆ่าตัวตายทุกคืนแต่เดินไปหยิบมีดไม่ไหว
มิ.ย.60
ไปลาออกจากงานเพราะรักษาตัวตั้งมี.ค.
ส.ค.60
เขียนจม.ขอความช่วยเหลือจากในหลวง
เพราะบ้านจน พ่อเป็นอัมพฤกษ์แกก็พิการ มีแต่น้องสาวที่เป็นครู ส่วนเรากำลังจะพิการอีกคน
พ.ย.60
ทางทีมจังหวัดเริ่มให้ความช่วยเหลือ เช่น มอบเตียงคนป่วยกับรถเข็นของคนพิการให้
ธ.ค.60
เดินเรื่องคนพิการต่อ อยากมีอาชีพเพราะเงินเก็บแสนกว่าบาทที่มีมากำลัวจะหมด
จะบอกว่าแฟนขอเลิกตอนมีอาการว่าเดินไม่ได้เมื่อเมษา
ทำให้คิดฆ่าตัวตายทุกคืน
แต่รักน้องต้องอยู่ ยังน้อยอยู่เป็นเพื่อนกัน
ทั้งนี้จะบอกว่า ธรรมชาติแล้วเราจะรักตัวเองมากที่สุดถ้าเราคิดได้ด้วยนะ ถ้าฆ่าตัวตายนี่ไม่ทราบ เราคิดใหม่แล้ว เลิกคิดถึงแฟนเก่าถือว่าหมดเวรหมดกรรม ฟังธรรมะ ท่านว.วชิรเมธีทุกคืน (ฟังมาสามเดือนแล้วครับ ดีมากจริงๆ)
รักตัวเองกับคริบครัวให้มากครับ คนอื่นก็แค่คนอื่นถ้าเขารักเรามากพอเขาจะกลายเป็นคู่ชีวิตคุณเอง จะมาคงมาเองไม่ต้องพยายาม