สวัสดีค่ะ เท่าที่จำความได้คือหนูจะมีความกล้าแสดงออกตั้งแต่เด็กๆเลย กล้าพูดกล้าทำ ในขณะที่เพื่อนบางคนขี้อายชอบการแสดงออกทำกิจกรรมร่วมกับทางโรงเรียนเต้น รำกิจกรรมไหนทำได้ทำหมดจนตอนมัธยมปลายก็ยังคงกล้าที่จะแสดงออกจึงได้เป็นผู้นำของเพื่อนหลายๆเรื่องคือหนูชอบในการรำไทยเป็นเด็กชมรมอยู่แล้วด้วยจึงเป็นส่วนนึงที่ทำให้หนูได้ฝึกความกล้าหนูรำมาตั้งแต่ม.1-6มีความสุขทุกครั้งที่ได้ทำในสิ่งที่หนูรักเป็นตัวแทนแข่งศิลปหัตถกรรมตั้งแต่ม.1-6 เป็นความภาคภูมิใจที่เราได้นำชื่อเสียงมาให้โรงเรียนหนูค่อนข้างชอบในด้านนี้คือการแสดงรู้สึกว่าเป็นสิ่งที่หนูสามารถทำมันออกมาได้ดี มัธยมปลายหนูเรียนสายวิทย์โชคดีที่ทางบ้านหนูให้อิสระในการตัดสินใจพอเข้ามหาลัยหนูเลยเรียนศิลปะการแสดงหนูรู้สึกภูมิใจมากระหว่างการเรียนผ่านไปเทอม1รู้สึกมีความสุขมาก สบายใจไม่ค่อยเครียดเลยค่อนข้างทำออกมาได้ดีพอหนูเริ่มเข้าปี2หนูเริ่มรู้สึกไม่มั่นใจตัวเอง อะไรที่หนูไม่เคยกลัวกลับกลัวอย่างหนูจบสามัญมาพื้นฐานอาจไม่เท่าเพื่อนที่เรียนจบนาฏศิลป์มา เหมือนแบบอยู่ๆมันก็กดดันตัวเอง คำพูดที่กระทบจิตใจทุกวันนี้หนูกลายเป็นคนไม่มั่นใจไม่กล้าหนูควรทำอย่างไรดีค่ะ