กระทู้แรกสำหรับการท่องเที่ยวแบบแบ็คแพ็คนะครับ หลังจากสิงอยู่ในพันทิปมาสิบกว่าปี โดยไม่ค่อยจะช่วยอะไรกับสังคม แต่ทุกอย่างก็ต้องมีการเริ่มต้น เนื่องจากได้แรงบันดาลใจในการเที่ยวแบบใส่รายละเอียดครบเครื่อง ตอนเที่ยวนครวัด จากกระทู้ ของคุณ nucleon ซึ่งมีประโยชน์กับผมมากในการตามรอย ชาบูชาบู User ต่างๆที่ทำกระทู้การเดินทางพร้อมทั้งให้รายละเอียดครบถ้วน ขี้เกียจพรรณาแล้ว ไปเลยดีกว่าครับ ทริปนี้ไปกับคนเดิมๆ อดีตแฟน ซึ่งทุกวันนี้ได้อัพเกรดที่เวอร์ชั่น 4.0 ให้กลายเป็นศรีภรรยา
Start 23:00 น. ณ คุณหมอชิต เริ่มต้นการเดินทางกับ นครชัยแอร์ Gold Class ซึ่งว่ากันว่าเป็นเจ้าที่บริการดีมาก ซึ่งผมก็ใช้บริการเจ้านี้บ่อยครั้ง (ไม่ผิดหวังกับเสบียงครับ เยอะจริงแบบว่าไม่ต้องเอาของกินไปเลย ตุนจากนครชัยนี่แหละ จะเอาไปกินที่แม่กำปอง) รูปไม่ได้ถ่ายครับ เพราะตะกระตะกรามกับการกินมาก
ถึงที่หมาย นครชัยแอร์ อาเขต เชียงใหม่ เวลากำลังดี 8:00 น. จากที่วางแผนกันไว้ แฟนอยากให้ขึ้นรถตู้ตามรีวิวที่เคยอ่านในพันทิป แต่จิตวิญญาณแว้นซ์เก่าอย่างผมบอกตัวเองว่า มาถึงเชียงใหม่แล้ว ทำไมไม่แว้นซ์ละลูกเพ่ เนื่องจากแฟนไม่เชื่อมั่นว่าเราจะขับมอเตอร์ไซค์ได้ ผมได้แต่คิดในใจเบาๆว่า ก็ตอนจีบเธอ ชั้นมีรถยนต์แล้วนี่หว่า แต่สมัยรุ่นๆนี่แว้นซ์รับสาวไปกลับร้อยโลมาแล้วนะเว้ยเห้ย!!! ได้คิดเบาๆครับ สุดท้ายก็จบด้วยข้าวซอยจานที่สาม (ร้านอยู่ตรงอาเขตเจี๋ยงใหม้ รสชาดมาตรฐานข้าวซอยครับ) โอเค ผอ อนุมัติให้แวนซ์ได้ ก็ไป Bikky (ตามรีวิวคุณท่านในพันทิป)
เดินจากอาเขตไป Bikky ใกล้มากครับ ระยะประมาณสองร้อยเมตร ตรงหัวมุมจะมีร้านขายอาหารมากมาย เลือกเอาซักร้านได้เลย
เนื่องจากว่ามัวแต่กิน ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวเลยว่า ต้องรีบมาหารถดีๆก่อนกิน หรือไม่ก็จองรถออนไลน์มาก่อน เราจึงเจอกับภาพดังต่อไปนี้
ผ่างงงงงงงงงง!!!! (ทำเสียงหม่ำ) ซวยละสิไอ้ทิด เหลืออะไรให้กรูขี่ได้มั่งวะเนี่ย คำนวณน้ำหนักคนขับและคนซ้อน จะอยู่ราวๆไม่เกิน 130 กิโลกรัม น้ำหนักประมาณนี้ ต้องเกียร์มัวแน่ เอ้ย!! เกียร์แมนวลจะดีกว่า เหมาะกับการไต่ขึ้นเขาแบบไม่ต้องเข็น
ผม : เอาคันนั้นเลย!! มันใช่!!! เหลือบตามองไปที่ CBR150 สีขาว สุดเท่ห์!!
แฟน : ใหญ่ไปมั้ย ค่าเช่าน่าจะแพง ประหยัดไว้ก่อน ดูคันอื่นดีกว่าเน้อะ
ผม : .......
แฟน : คันนั้นละกัน.. ชี้
จัดไปที่หลังร้านครับ เห็นมี Honda Wave 125I กำลังล้างขี้โคลนอยู่หนึ่งคัน บัดซรบ!! แต่งตัวจัดเต็มมาอย่างเท่ห์ มาขับเวฟแม่บ้าน เอาคันนี้เลยพี่ T T รอยถลอกเพียบ แต่ยางใหม่เอี่ยม ก็โออยู่นะ บางทีเราก็ต้องลดอีโก้ลง เพิ่มอีโค่ให้มากขึ้น เพื่อชีวิตที่ดีกว่าครับ
Trick : การเลือกรถมอเตอร์ไซด์ ควรดูกายภาพเป็นอันดับแรก สำคัญสุดคือต้องอยู่ในสภาพขับขี่ได้ ดอกยางต้องไม่ลางเลือน ไม่งั้นจะมันจะมีลางร้าย ปริมาณน้ำมันไม่ควรต่ำกว่าครึ่งถัง (ถ้าน้อยกว่านี้แวะเติมก่อนครับ) ควรถ่ายรูปรถทั้งคันเก็บไว้ให้การในศาล ถ่ายเก็บไว้ดูร่องรอยเดิมๆนะครับ ทดสอบด้วยการขับขี่รอบอาเขตซักหนึ่งรอบ ฟังเสียงเบรค ทดสอบเบรคมือ ไฟเลี้ยว สุดท้ายแล้วจรดปากกา เซ็นสัญญาเช่ารถ กระตุกหมวกนิรภัย พร้อมพระเครื่องที่คอเจ้าของร้าน แล้วแว้นซ์ออกจากร้านมาได้เลยครับ
แฟน : ไหวนะเธอ ขี่ไกลนะ
ผม : หึหึหึ ไม่รู้อะไรซะแล้ว
แฟน : โอเค งั้นไปเลย ยิงยาวถึงแม่กำปอง
ผม : เปิดกูเกิ้ลแมปให้ที แม่กำปองไปทางไหน!!
แฟน : ผ่าง!!!! เบิ้ดกระโหลกหนึ่งทีด้วยไดเกียวทูที
แผนที่การเดินทางไปแม่กำปอง แนะนำให้ใช้เส้นทาง 1317 จำไว้นะครับ แว้นซ์ไปต้อง 1317 ทางซุปเปอร์ไฮเวย์ อาจจะไกลกว่าเส้นทางอื่นนิดๆ แต่ทำเวลาได้เท่ากัน และมีไหล่ทางในการขับขี่ที่กว้างขวางมากพอให้ท่านไม่ต้องไปเสียวกับรถบรรทุก ขับขี่ไม่แข็งเลือกเส้นทางนี้ ถือว่ามาถูกทางแล้วครับ เพราะจะมีที่ให้ท่านหลบ ข้างทางให้ท่านได้สไลด์ตัวสวยๆลงบ่อได้แบบไม่เจ็บตัวมาก ใครไปไม่ถูกทำการบ้านไว้ก่อนเลยด้วยการเปิดกูเกิ้ลแมป ช่วยได้แน่นอนครับ อย่าไปผิดเส้นทาง เพราะคนข้างๆจะร้อน เชียงใหม่ถ้าไม่ใช่ป่าเขา ร้อนมากครับ รีบๆไปที่เย็นๆดีกว่า ในแผนที่ผมกำหนดจุดพักรถไว้สองที่ ตำแหน่งที่ 1 คือ ทางแยกไปบ่อน้ำพุร้อน ตรงนั้นจะมีเจ๊เว่น ตลาด ปั้มน้ำมัน วัด ท่านจะแวะใส่บาตรเอาฤกษ์เอาชัยก็ได้ถ้ามาแต่เข้าตรี่
เมื่อสิบปีที่แล้ว สมัยแว้นซ์มาเชียงใหม่กับเพื่อน ผมไม่เข้าใจวิถีสโลไลฟ์ของคนเชียงใหม่ เคยแวะถามทางแม่ค้า กว่าแกจะตอบแกก็นั่งตักแกงไปสามถุง แล้วก็ตอบเราว่า "เจ้า" เด็กบ้านนอกอย่างผมก็ไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร คืออะไรวะเจ้า!!! จนกระทั่งโดนธนูปักที่ไข่ (มุกโคตรโบราณ) ถึงได้เข้าใจว่า เขาหมายถึง "ใช่"
ผม : หนทางอีกไม่ไกล สู้ต่อไปนะไรเดอร์วีสาม (พยายามเท่ห์!)
เสียงปริศนา : ถรุย!!! ขับรถแม่บ้านจ่ายตลาด ยังจะกล้ามาเรียกตัวเองเป็นไรเดอร์!!! (เสียงจากเพื่อนร่วมทางคันข้างๆ)
จุดพักรถครั้งที่สอง คือโครงการหลวงตีนตก จะมีระยะเดินทางจากอาเขตเชียงใหม่ ประมาณ 49 กิโลกเมตร ที่ต้องพักตรงจุดนี้เพราะว่ามีบริการครบทุกอย่าง ทั้งอาหารการกิน(อร่อย) ที่พัก ที่นั่งเล่น จุดชมวิว ของฝาก และมีน้ำตกซึ่งไหลมาจากการแม่กำปอง ที่นี้สวยมากครับ เราสามารถเสียเวลากับที่นี่ได้เต็มที่ แต่ถึงยังไงก็ควรจะรีบไปให้ถึงแม่กำปองก่อนช่วงเย็นนะครับ เพราะยิ่งมืดเส้นทางยิ่งน่ากลัว
เส้นทางต่อจากโครงการหลวงไปถึงแม่กำปอง แม้ว่าจะมีระยะทางสั้นๆ แต่ต้องระมัดระวังให้มาก ระหว่างทางนั้นจะมีอะไรดึงดูดสายตาให้คนข้างหลังของเราต้องเสียสมาธิ เสียเงิน และเสียเวลาอีกมาก ระวังตัวด้วยครับ พ่อบ้านใจกล้าทั้งหลาย
ทางไปแม่กำปองจะผ่านไร่สตอเบอรี่ ใครต้องการซื้อไหลสตรอเบอรี่ไปปลูกที่บ้าน เขามีจำหน่ายนะครับ อย่าลืมแวะซื้อ แวะชิม แวะถ่ายภาพ นี่แหละเหตุผลที่จะต้องขับมอเตอร์ไซค์ไปเที่ยว จะได้มีเวลาสโลไลฟ์แบบจริงๆ จังๆ
ขับมาได้ไม่กี่กิโล เราก็จะถึงแม่กำปองปางนอก ซึ่งเป็นทางเข้าหมู่บ้าน ณ จุดนี้ จะมีจุดพักรถสำหรับคนที่จะเช่ารถนั่งขึ้นไปแม่กำปอง หรือไปเที่ยวที่ต่างๆ เช่น ไจแอนท์ น้ำตกแม่กำปอง หรือ กิ่วฝิ่น แต่สำหรับมอเตอร์ไซค์แล้วไซร้ ไปต่อได้เลยครับ สบายมาก
ถึงแม่กำปองปางกลางละเหวย รถยนต์ รถมอเตอร์ไซค์ห้าง สามารถจอดได้ฟรีที่โรงเรียนแม่กำปองด้านซ้าย ตรงจุดนี้มีไฮไลท์ ที่รีสอร์ตแรกคือ April Cottage ที่ทำเลสวยมาก แต่ดูร้างน่ากลัว ซึ่งที่แหละจะกลายเป็นที่พักของเราในวันที่สาม ซึ่งเป็นวันที่ผมหาที่พักไม่ได้ (จะกล่าวถึงในภายหลัง)
และร้านกาแฟที่มีชื่อเสียงที่สุดของแม่กำปอง คือร้านลุงปุ้ดป้าเป็ง (ถ้าเขียนผิดขออภัยนะครับ) ไฮไลท์คือความวินเทจครับ ดูจากหน้าร้านแล้วเหมือนไม่มีอะไรมาก แต่ถ้าเข้าไปในร้านแล้วจะเหมือนมาอีกโลกหนึ่งเลยทีเดียว
โลกนี้ประชากรเยอะมากครับ นี่พวกนายมาทำอะไรกันที่นี่ !!! พวกท่านมาถึงที่นี่ด้วยการโดดร่มตรงมาจุดนี้หรืออย่างไร กรูขับเวฟมานะเว้ยเห้ย เวฟน่ะเวฟ รู้จักไหม เมื่อยตรูด เมื่อยแขนสุดๆๆ ไหนละที่นั่งของข้าง (ทำเสียงไรเดอร์อะกิโตะ)
บรรยากาศหลังร้าน
ผม : ให้ตายเถอะคุณยายวรนาถ!!! กาแฟหลักสิบ วิวหลักล้าน จัดไป ชาพีช หนมจีบ
คงไม่ต้องรีวิวอาหารนะครับ เดี๋ยวมันจะเหมือนรายการอะไรซักอย่าง
เดวมาต่อตอนหกโมงนะครับ เลือกรูปก่อน
Backpack เที่ยวแม่กำปอง ฉบับแมสก์ไรเดอร์ (เช่ามอเตอร์ไซค์) : A Practical Guide to Maekampong (Vanz Edition)
Start 23:00 น. ณ คุณหมอชิต เริ่มต้นการเดินทางกับ นครชัยแอร์ Gold Class ซึ่งว่ากันว่าเป็นเจ้าที่บริการดีมาก ซึ่งผมก็ใช้บริการเจ้านี้บ่อยครั้ง (ไม่ผิดหวังกับเสบียงครับ เยอะจริงแบบว่าไม่ต้องเอาของกินไปเลย ตุนจากนครชัยนี่แหละ จะเอาไปกินที่แม่กำปอง) รูปไม่ได้ถ่ายครับ เพราะตะกระตะกรามกับการกินมาก
ถึงที่หมาย นครชัยแอร์ อาเขต เชียงใหม่ เวลากำลังดี 8:00 น. จากที่วางแผนกันไว้ แฟนอยากให้ขึ้นรถตู้ตามรีวิวที่เคยอ่านในพันทิป แต่จิตวิญญาณแว้นซ์เก่าอย่างผมบอกตัวเองว่า มาถึงเชียงใหม่แล้ว ทำไมไม่แว้นซ์ละลูกเพ่ เนื่องจากแฟนไม่เชื่อมั่นว่าเราจะขับมอเตอร์ไซค์ได้ ผมได้แต่คิดในใจเบาๆว่า ก็ตอนจีบเธอ ชั้นมีรถยนต์แล้วนี่หว่า แต่สมัยรุ่นๆนี่แว้นซ์รับสาวไปกลับร้อยโลมาแล้วนะเว้ยเห้ย!!! ได้คิดเบาๆครับ สุดท้ายก็จบด้วยข้าวซอยจานที่สาม (ร้านอยู่ตรงอาเขตเจี๋ยงใหม้ รสชาดมาตรฐานข้าวซอยครับ) โอเค ผอ อนุมัติให้แวนซ์ได้ ก็ไป Bikky (ตามรีวิวคุณท่านในพันทิป)
เดินจากอาเขตไป Bikky ใกล้มากครับ ระยะประมาณสองร้อยเมตร ตรงหัวมุมจะมีร้านขายอาหารมากมาย เลือกเอาซักร้านได้เลย
เนื่องจากว่ามัวแต่กิน ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวเลยว่า ต้องรีบมาหารถดีๆก่อนกิน หรือไม่ก็จองรถออนไลน์มาก่อน เราจึงเจอกับภาพดังต่อไปนี้
ผ่างงงงงงงงงง!!!! (ทำเสียงหม่ำ) ซวยละสิไอ้ทิด เหลืออะไรให้กรูขี่ได้มั่งวะเนี่ย คำนวณน้ำหนักคนขับและคนซ้อน จะอยู่ราวๆไม่เกิน 130 กิโลกรัม น้ำหนักประมาณนี้ ต้องเกียร์มัวแน่ เอ้ย!! เกียร์แมนวลจะดีกว่า เหมาะกับการไต่ขึ้นเขาแบบไม่ต้องเข็น
ผม : เอาคันนั้นเลย!! มันใช่!!! เหลือบตามองไปที่ CBR150 สีขาว สุดเท่ห์!!
แฟน : ใหญ่ไปมั้ย ค่าเช่าน่าจะแพง ประหยัดไว้ก่อน ดูคันอื่นดีกว่าเน้อะ
ผม : .......
แฟน : คันนั้นละกัน.. ชี้
จัดไปที่หลังร้านครับ เห็นมี Honda Wave 125I กำลังล้างขี้โคลนอยู่หนึ่งคัน บัดซรบ!! แต่งตัวจัดเต็มมาอย่างเท่ห์ มาขับเวฟแม่บ้าน เอาคันนี้เลยพี่ T T รอยถลอกเพียบ แต่ยางใหม่เอี่ยม ก็โออยู่นะ บางทีเราก็ต้องลดอีโก้ลง เพิ่มอีโค่ให้มากขึ้น เพื่อชีวิตที่ดีกว่าครับ
Trick : การเลือกรถมอเตอร์ไซด์ ควรดูกายภาพเป็นอันดับแรก สำคัญสุดคือต้องอยู่ในสภาพขับขี่ได้ ดอกยางต้องไม่ลางเลือน ไม่งั้นจะมันจะมีลางร้าย ปริมาณน้ำมันไม่ควรต่ำกว่าครึ่งถัง (ถ้าน้อยกว่านี้แวะเติมก่อนครับ) ควรถ่ายรูปรถทั้งคันเก็บไว้ให้การในศาล ถ่ายเก็บไว้ดูร่องรอยเดิมๆนะครับ ทดสอบด้วยการขับขี่รอบอาเขตซักหนึ่งรอบ ฟังเสียงเบรค ทดสอบเบรคมือ ไฟเลี้ยว สุดท้ายแล้วจรดปากกา เซ็นสัญญาเช่ารถ กระตุกหมวกนิรภัย พร้อมพระเครื่องที่คอเจ้าของร้าน แล้วแว้นซ์ออกจากร้านมาได้เลยครับ
แฟน : ไหวนะเธอ ขี่ไกลนะ
ผม : หึหึหึ ไม่รู้อะไรซะแล้ว
แฟน : โอเค งั้นไปเลย ยิงยาวถึงแม่กำปอง
ผม : เปิดกูเกิ้ลแมปให้ที แม่กำปองไปทางไหน!!
แฟน : ผ่าง!!!! เบิ้ดกระโหลกหนึ่งทีด้วยไดเกียวทูที
แผนที่การเดินทางไปแม่กำปอง แนะนำให้ใช้เส้นทาง 1317 จำไว้นะครับ แว้นซ์ไปต้อง 1317 ทางซุปเปอร์ไฮเวย์ อาจจะไกลกว่าเส้นทางอื่นนิดๆ แต่ทำเวลาได้เท่ากัน และมีไหล่ทางในการขับขี่ที่กว้างขวางมากพอให้ท่านไม่ต้องไปเสียวกับรถบรรทุก ขับขี่ไม่แข็งเลือกเส้นทางนี้ ถือว่ามาถูกทางแล้วครับ เพราะจะมีที่ให้ท่านหลบ ข้างทางให้ท่านได้สไลด์ตัวสวยๆลงบ่อได้แบบไม่เจ็บตัวมาก ใครไปไม่ถูกทำการบ้านไว้ก่อนเลยด้วยการเปิดกูเกิ้ลแมป ช่วยได้แน่นอนครับ อย่าไปผิดเส้นทาง เพราะคนข้างๆจะร้อน เชียงใหม่ถ้าไม่ใช่ป่าเขา ร้อนมากครับ รีบๆไปที่เย็นๆดีกว่า ในแผนที่ผมกำหนดจุดพักรถไว้สองที่ ตำแหน่งที่ 1 คือ ทางแยกไปบ่อน้ำพุร้อน ตรงนั้นจะมีเจ๊เว่น ตลาด ปั้มน้ำมัน วัด ท่านจะแวะใส่บาตรเอาฤกษ์เอาชัยก็ได้ถ้ามาแต่เข้าตรี่
เมื่อสิบปีที่แล้ว สมัยแว้นซ์มาเชียงใหม่กับเพื่อน ผมไม่เข้าใจวิถีสโลไลฟ์ของคนเชียงใหม่ เคยแวะถามทางแม่ค้า กว่าแกจะตอบแกก็นั่งตักแกงไปสามถุง แล้วก็ตอบเราว่า "เจ้า" เด็กบ้านนอกอย่างผมก็ไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร คืออะไรวะเจ้า!!! จนกระทั่งโดนธนูปักที่ไข่ (มุกโคตรโบราณ) ถึงได้เข้าใจว่า เขาหมายถึง "ใช่"
ผม : หนทางอีกไม่ไกล สู้ต่อไปนะไรเดอร์วีสาม (พยายามเท่ห์!)
เสียงปริศนา : ถรุย!!! ขับรถแม่บ้านจ่ายตลาด ยังจะกล้ามาเรียกตัวเองเป็นไรเดอร์!!! (เสียงจากเพื่อนร่วมทางคันข้างๆ)
จุดพักรถครั้งที่สอง คือโครงการหลวงตีนตก จะมีระยะเดินทางจากอาเขตเชียงใหม่ ประมาณ 49 กิโลกเมตร ที่ต้องพักตรงจุดนี้เพราะว่ามีบริการครบทุกอย่าง ทั้งอาหารการกิน(อร่อย) ที่พัก ที่นั่งเล่น จุดชมวิว ของฝาก และมีน้ำตกซึ่งไหลมาจากการแม่กำปอง ที่นี้สวยมากครับ เราสามารถเสียเวลากับที่นี่ได้เต็มที่ แต่ถึงยังไงก็ควรจะรีบไปให้ถึงแม่กำปองก่อนช่วงเย็นนะครับ เพราะยิ่งมืดเส้นทางยิ่งน่ากลัว
เส้นทางต่อจากโครงการหลวงไปถึงแม่กำปอง แม้ว่าจะมีระยะทางสั้นๆ แต่ต้องระมัดระวังให้มาก ระหว่างทางนั้นจะมีอะไรดึงดูดสายตาให้คนข้างหลังของเราต้องเสียสมาธิ เสียเงิน และเสียเวลาอีกมาก ระวังตัวด้วยครับ พ่อบ้านใจกล้าทั้งหลาย
ทางไปแม่กำปองจะผ่านไร่สตอเบอรี่ ใครต้องการซื้อไหลสตรอเบอรี่ไปปลูกที่บ้าน เขามีจำหน่ายนะครับ อย่าลืมแวะซื้อ แวะชิม แวะถ่ายภาพ นี่แหละเหตุผลที่จะต้องขับมอเตอร์ไซค์ไปเที่ยว จะได้มีเวลาสโลไลฟ์แบบจริงๆ จังๆ
ขับมาได้ไม่กี่กิโล เราก็จะถึงแม่กำปองปางนอก ซึ่งเป็นทางเข้าหมู่บ้าน ณ จุดนี้ จะมีจุดพักรถสำหรับคนที่จะเช่ารถนั่งขึ้นไปแม่กำปอง หรือไปเที่ยวที่ต่างๆ เช่น ไจแอนท์ น้ำตกแม่กำปอง หรือ กิ่วฝิ่น แต่สำหรับมอเตอร์ไซค์แล้วไซร้ ไปต่อได้เลยครับ สบายมาก
ถึงแม่กำปองปางกลางละเหวย รถยนต์ รถมอเตอร์ไซค์ห้าง สามารถจอดได้ฟรีที่โรงเรียนแม่กำปองด้านซ้าย ตรงจุดนี้มีไฮไลท์ ที่รีสอร์ตแรกคือ April Cottage ที่ทำเลสวยมาก แต่ดูร้างน่ากลัว ซึ่งที่แหละจะกลายเป็นที่พักของเราในวันที่สาม ซึ่งเป็นวันที่ผมหาที่พักไม่ได้ (จะกล่าวถึงในภายหลัง)
และร้านกาแฟที่มีชื่อเสียงที่สุดของแม่กำปอง คือร้านลุงปุ้ดป้าเป็ง (ถ้าเขียนผิดขออภัยนะครับ) ไฮไลท์คือความวินเทจครับ ดูจากหน้าร้านแล้วเหมือนไม่มีอะไรมาก แต่ถ้าเข้าไปในร้านแล้วจะเหมือนมาอีกโลกหนึ่งเลยทีเดียว
โลกนี้ประชากรเยอะมากครับ นี่พวกนายมาทำอะไรกันที่นี่ !!! พวกท่านมาถึงที่นี่ด้วยการโดดร่มตรงมาจุดนี้หรืออย่างไร กรูขับเวฟมานะเว้ยเห้ย เวฟน่ะเวฟ รู้จักไหม เมื่อยตรูด เมื่อยแขนสุดๆๆ ไหนละที่นั่งของข้าง (ทำเสียงไรเดอร์อะกิโตะ)
บรรยากาศหลังร้าน
ผม : ให้ตายเถอะคุณยายวรนาถ!!! กาแฟหลักสิบ วิวหลักล้าน จัดไป ชาพีช หนมจีบ
คงไม่ต้องรีวิวอาหารนะครับ เดี๋ยวมันจะเหมือนรายการอะไรซักอย่าง
เดวมาต่อตอนหกโมงนะครับ เลือกรูปก่อน