ผมเคยอ่านมาครับ เกี่ยวกับหัวกระทู้แบบนี้ว่า ระยะทางที่เหินห่างของคน 2 คน ที่รักกันเมื่อมันถึงจุดๆหนึ่งมันจะทำให้เรากลายเป็นที่เคยรักกัน บางคนบอก ถ้าหัวใจเราหนักแน่นพอระยะทางไม่ทางที่จะทำให้เราเลิกรักกัน ตอนนี้ผมว่าผมคงเป็นหนึ่งในจำนวนคนที่โชคร้ายที่ระยะทางทำให้เธอตัดสินใจขอเลิกกับผม
ผมกับแฟนเราคบกันมา 5 ปี ตั้งแต่เราเรียนสมัยมัธยมด้วยกัน ตอนนี้เราต่างคนต่างแยกย้ายไปเรียนคนละมหาลัย ทำให้สิ่งหนึ่งที่หายไปคือเวลาที่เรามีให้กันและกัน จากเมื่อก่อนที่เหมือนจะตัวติดกันเลย ตั้งแต่เข้ามหาลัยเราทะเลาะกันบ่อยมาก ทุกครั้งที่ผมโทรไปหาเธอเธอมักจะทำเสียงหงุดหงิดใส่ผมและตามด้วยคำว่าพอก่อนได้ไหมไม่อยากพูดมันน่าเบื่อและรำคาญ นั้นคือสิ่งแรกที่ทำให้ผมคิดว่าเธอเปลี่ยนไป สิ่งต่อมา เธอไม่เคยติดต่อหาผมเลย ทั้งๆที่ผมพยายามเหมือนจะอยากติดต่อหาเธออยู่ฝ่ายเดียว จนเมื่อวานนี้เราก็ทะเลาะกันอีกครั้ง เธอหลุดประโยคหนึ่งออกมาซึ่งผมว่ามันเจ็บกว่าคำด่าไหนๆที่เธอเคยด่าผมเลย เธอบอก ที่ยังคบด้วยอยู่ทุกวันนี้เพราะสงสารผม ผมนี้สตั้นเลยครับ จากนั้นเธอก็วางไป พอเวลา 23:59 ของเมื่อวานผมตัดสินใจโทรไปหาเธออีกครั้งเพื่อถามให้แน่ชัดถึงสถานะของเราตอนนี้ เธอพูดกับผมว่า เธอตัดใจว่าจะขอเลิกกับผมขอเป็นเพื่อน โอ้โห้ นี้ล้อกันเล่นใช้ไหม คบมา 5 ปี แล้ว อีก 26 วัน ก็จะ 6 แล้ว ในใจผมเกิดคำถามมากมาย ผมตอบไปว่าทำไม หมดรักกันไปตั้งแต่ตอนไหน เธอบอกตั้งแต่เข้ามหาลัยก็ทำให้ระยะทางของเราเหินห่างกัน เธอบอก สังคมเธอเปลี่ยน เธอต้องการแค่เพื่อน และครอบครัวตอนนี้ แล้วผมละในหัวผมคิดแล้วที่ผ่านมาละ ผมจึงถามไป ตลอดเวลาที่คบกันมา ไม่เสียดายเลยเหรอ เธอบอกเสียดายอดีตที่ผ่านมาแค่ 5 ปี แต่อนาคตข้างหน้ายังมีอีกมาก 555 ผมพูดไม่ออกเลย สรุปคือผมจำใจเลิกครับเพราะไม่อยากให้เธอเป็นทุกข์
ระยะทางกับความรักทำให้เราเลิกกันจริงเหรอ
ผมกับแฟนเราคบกันมา 5 ปี ตั้งแต่เราเรียนสมัยมัธยมด้วยกัน ตอนนี้เราต่างคนต่างแยกย้ายไปเรียนคนละมหาลัย ทำให้สิ่งหนึ่งที่หายไปคือเวลาที่เรามีให้กันและกัน จากเมื่อก่อนที่เหมือนจะตัวติดกันเลย ตั้งแต่เข้ามหาลัยเราทะเลาะกันบ่อยมาก ทุกครั้งที่ผมโทรไปหาเธอเธอมักจะทำเสียงหงุดหงิดใส่ผมและตามด้วยคำว่าพอก่อนได้ไหมไม่อยากพูดมันน่าเบื่อและรำคาญ นั้นคือสิ่งแรกที่ทำให้ผมคิดว่าเธอเปลี่ยนไป สิ่งต่อมา เธอไม่เคยติดต่อหาผมเลย ทั้งๆที่ผมพยายามเหมือนจะอยากติดต่อหาเธออยู่ฝ่ายเดียว จนเมื่อวานนี้เราก็ทะเลาะกันอีกครั้ง เธอหลุดประโยคหนึ่งออกมาซึ่งผมว่ามันเจ็บกว่าคำด่าไหนๆที่เธอเคยด่าผมเลย เธอบอก ที่ยังคบด้วยอยู่ทุกวันนี้เพราะสงสารผม ผมนี้สตั้นเลยครับ จากนั้นเธอก็วางไป พอเวลา 23:59 ของเมื่อวานผมตัดสินใจโทรไปหาเธออีกครั้งเพื่อถามให้แน่ชัดถึงสถานะของเราตอนนี้ เธอพูดกับผมว่า เธอตัดใจว่าจะขอเลิกกับผมขอเป็นเพื่อน โอ้โห้ นี้ล้อกันเล่นใช้ไหม คบมา 5 ปี แล้ว อีก 26 วัน ก็จะ 6 แล้ว ในใจผมเกิดคำถามมากมาย ผมตอบไปว่าทำไม หมดรักกันไปตั้งแต่ตอนไหน เธอบอกตั้งแต่เข้ามหาลัยก็ทำให้ระยะทางของเราเหินห่างกัน เธอบอก สังคมเธอเปลี่ยน เธอต้องการแค่เพื่อน และครอบครัวตอนนี้ แล้วผมละในหัวผมคิดแล้วที่ผ่านมาละ ผมจึงถามไป ตลอดเวลาที่คบกันมา ไม่เสียดายเลยเหรอ เธอบอกเสียดายอดีตที่ผ่านมาแค่ 5 ปี แต่อนาคตข้างหน้ายังมีอีกมาก 555 ผมพูดไม่ออกเลย สรุปคือผมจำใจเลิกครับเพราะไม่อยากให้เธอเป็นทุกข์