สังเกตุประเทศในวฒน.เอเชียตะวันออกนั้น มีคุณสมบัติขึ้นชื่อเรื่องการกินว่า ความนิยมเปิบเมนูพิสดารสูง
ถึงขนาดมีคำพูดเก่าๆว่า "เรากินได้ทุกอย่างที่มี 4 ขา ยกเว้น เก้าอี้กับโต๊ะ" เป็นลูกค้ารายใหญ่ ตลาดปลายทางของออร์เดอร์อาหารป่า,แปลกทั้งแบบถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย จะไปลง 4 เจ้านี้ หนีไม่พ้น จีน, เกาหลี, เวียดนาม, ไต้หวัน
แต่น่าแปลกว่า ญี่ปุ่นซึ่งก็เป็นกลุ่มเอเชียตะวันออกด้วยกัน กลับไม่ค่อยได้ยินชื่อเสียงว่า นิยมเมนูพิสดารเท่า 4 ชาติที่ว่ามาเท่าไหร่ ทั้งที่ความจริงบ้านเขาก็มีรายการอาหารแปลกอยู๋ อย่าง ปลาวาฬ, ม้า, หมี แต่กลับไม่ถูกมองว่า เป็นนักกินของแปลกเท่ารายอื่นเลย หรือ เพราะ นักเปิบญป.ใช้วิธีไปทัวร์กินในประเทศอื่นแทนครับ เลยชื่อไม่เสียเท่า 4 ชาติข้างบน
ทำไมญี่ปุ่นถึงไม่นิยมกินเมนูพิสดารเท่า ชาติอื่นๆ
ถึงขนาดมีคำพูดเก่าๆว่า "เรากินได้ทุกอย่างที่มี 4 ขา ยกเว้น เก้าอี้กับโต๊ะ" เป็นลูกค้ารายใหญ่ ตลาดปลายทางของออร์เดอร์อาหารป่า,แปลกทั้งแบบถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย จะไปลง 4 เจ้านี้ หนีไม่พ้น จีน, เกาหลี, เวียดนาม, ไต้หวัน
แต่น่าแปลกว่า ญี่ปุ่นซึ่งก็เป็นกลุ่มเอเชียตะวันออกด้วยกัน กลับไม่ค่อยได้ยินชื่อเสียงว่า นิยมเมนูพิสดารเท่า 4 ชาติที่ว่ามาเท่าไหร่ ทั้งที่ความจริงบ้านเขาก็มีรายการอาหารแปลกอยู๋ อย่าง ปลาวาฬ, ม้า, หมี แต่กลับไม่ถูกมองว่า เป็นนักกินของแปลกเท่ารายอื่นเลย หรือ เพราะ นักเปิบญป.ใช้วิธีไปทัวร์กินในประเทศอื่นแทนครับ เลยชื่อไม่เสียเท่า 4 ชาติข้างบน