เราเป็นคนนึง ที่แอบรักเค้าข้างเดียวมาตลอด ทีแรกเราก็คิดว่าเราแค่ชอบเค้าเล่นๆ ไม่ได้จริงจังอะไร แต่เพราะอะไรๆหลายอย่าง มีหลายเหตุการณ์ที่เราเจอ เราได้ทำร่วมกัน เราแอบรักเค้ามาตลอด 2 ปี เราแอบทำอะไรให้เค้าหลายอย่างโดยที่เค้าไม่สังเกต เราเป็นทั้งที่ปรึกษา เป็นเพื่อนเค้า คอยช่วยอะไรๆหลายๆเรื่อง จนเค้ามีแฟน ตอนเค้ามาบอกเรา ตอนนั้นเราพยายามฝืนยิ้ม พยายามกลั้นน้ำตา อวยพรให้พวกเค้ามีความสุขกันมากๆ ทั้งๆที่ตอนนั้นไม่ไหวแล้วจริงๆ เรากลับมาคิดอีกที มันดีแล้วที่เค้ามีแฟน เพราะแฟนเค้าก็สวยกว่า เก่งกว่าเราเยอะ เค้าคงเหมาะสมกันแล้ว ดีกว่าให้เค้ามาคบกับเรา ที่ไม่ได้มีอะไรโดดเด่นเลย เราเลยตัดสินใจที่จะเห็นแก่ตัวครั้งสุดท้าย ขออยู่กับเค้าให้นานที่สุด ก่อนจะพยายามลืมเค้า เรากับเค้าไปค่ายด้วยกัน ซึ่งในค่ายไม่มีแฟนเค้า เราดูแลเค้าแทบทุกอย่าง นั่งรถไปดูว่าเค้าได้ใส่เสื้อกันหนาวไหม นั่งสบายรึป่าว หิวมั้ย เราแอบดูเค้า เฝ้ามองตลอดทาง (เรานั่งอยู่ข้างหลังเค้า) ตลอดการไปค่ายเราทำอะไรหลายอย่างด้วยกันมาก เราสนุกและมีความสุข จนเราไม่อยากให้ถึงวันสุดท้ายของค่ายเลย เวลามันผ่านไปเร็วมาก จนวันสุดท้าย ต่อจากนี้เราจะตั้งใจลืมเค้าแล้ว แต่พอกลับมาจากค่ายได้ไม่นาน เค้าก็เลิกกับแฟน โดยแฟนเค้าเป็นคนขอเลิก บอกว่าอยากตั้งใจเรียน เราว่ามันเป็นข้ออ้างที่งี่เง่ามากๆ ตอนเรารู้ เราดีใจที่เค้าโสดแล้วแต่ก็เสียใจกลัวว่าตอนนี้เค้าจะเป็นยังไงบ้าง แต่กลับมาคิดอีกที ถึงเค้าจะโสดแล้ว ใช่ว่าเค้าจะเห็นเราในสายตาหนิ ยังไงสุดท้ายเค้าก็เห็นเราแค่เพื่อนเหมือนเดิม เราเลยอยากถามว่า เราควรจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไงดี ควรแอบเราเค้าต่อ แต่เป็นได้แค่เพื่อน หรือควรตัดใจดี แล้วเราต้องทำยังไง พอเหมือนจะตัดใจได้ เค้าก็ทำให้เรากลับมาชอบเค้าเหมือนเดิม มันวนไปวนมาซ้ำเรื่อยๆ เราเหนื่อยมาก เพราะเหมือนเราเป็นคนที่แคร์เค้า รักเค้าอยู่แค่ฝ่ายเดียว ทั้งๆที่เค้าไม่เคยรู้สึกอะไรกับเราเลย
มีใครเคยแอบรักข้างเดียวกันบ้างมั้ยคะ แล้วจัดการกับความรู้สึกน้ั้นยังไง