ใครเคยอยู่ในจุดที่ทำอะไรไม่ได้บ้างครับ และมันจำเป็นต้องอยู่ต่อเพราะหน้าที่

สวัสดีครับ

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของเจ้าของกระทู้เองนะครับ

บางครั้งเหตุการณ์หลายหลายอย่างที่ผ่านมาทำให้รู้สึกเหนื่อยและท้อหมดกำลังใจ ตัวเจ้าของกระทู้เป็นทหารเกณฑ์ครับอยู่ในค่ายแห่งหนึ่ง และอยู่บ้าน ผบ. ด้วย

ส่วนตัวเจ้าของกระทู้เป็นคนนอนไว 3 ทุ่มมักจะหลับเลย และชอบตื่นช่วงตี 4 ตี 5 ครับ ช่วงหลังหลังยอมรับว่าเป็นคนลืมง่าย ไม่ทราบว่าเป็นเพราะตัวเองตกอยู่ในสภาพเครียดมากเกินไปหรือเปล่า เพราะก็ฟังๆทนๆมาเยอะเหมือนกัน พี่น้องทหารด้วยกันน่าจะรู้กันดี มีปากแต่พูดมากไม่ได้ พูดอะไรไปก็เท่านั้น (สำหรับพลทหารนะครับ)

เหตุการณ์วันนี้เวลา 4 ทุ่ม ผบ. กลับมาจากต่างจังหวัด  ใช่ครับผมหลับตั้งแต่ 3 ทุ่ม ตอนนี้ผมก็ลืมแล้วว่าด่าอะไรบ้าง ไม่รู้เป็นข้อดีหรือข้อเสียนะลืมง่ายมาก เพราะไม่อยากเอาอะไรมาคิดให้เครียด ที่จำได้คือแกบอกว่าถอยรถมาจะเหยียบหัวอยู่แล้วยังไม่ตื่นอีก หลับตลอด ใช่แล้วครับผมยอมรับผิดตรงนี้ เพราะผมเองก็เหนื่อยกับงานเป็นเหมือนกัน

งานในแต่ละวันใช่ครับทำความสะอาดบ้านและรอบบ้านดูแลต้นไม้รอบบ้าน ง่ายๆคือทำทุกอย่างครับ ทำทุกอย่างคือแบ่งวันทำครับ ส่วนที่แบ่งวันก็คือซักผ้า ถูบ้านล้างห้องน้ำ ส่วนตัวผมเองก็ไม่ได้อะไรผมก็ทำได้เรื่อย ไม่ได้มีแอบถึงเขาไม่อยู่เราก็ทำงานทำจนเสร็จ ดูดีสำหรับเราแต่อาจจะดูไม่ดีสำหรับเขา แต่ก็มีข้อยกเว้นสำหรับเสาร์อาทิตย์ครับ เลี้ยงดูลูกแก่และก็เล่นกับลูกแก่ การเล่นกับเด็กทั้งวันแน่นอนครับมันเหนื่อยกว่าการทำงานเลยทำให้เราเหนื่อยกว่าปกติ การที่ตัวผมได้มาอยู่ตรงนี้ทำให้ผมรู้อย่างหนึ่งคือ มนุษย์ไม่ได้ตัดสินคนที่ว่าทำดีมาเท่าไหร่ แต่ตัดสินคนที่ทำผิดกี่ครั้งมากกว่า

เรื่องมันไม่ได้มีแค่นี้นะครับ มีเยอะมากๆ บ้านหลังนี้ไม่ใช่ผมที่อยู่คนเดียวแน่นอนครับต้องมีเพื่อนและก็ต้องมีคนคุมด้วยเช่นกัน แต่ผมรู้สึกว่าคนที่คุม แทบไม่มีประโยชน์ นี่ไม่ใช่การพูดให้คนอื่นดูแย่และให้ตัวเองดูดีนะครับ แต่มันคือความจริง อยู่ที่นี่มีคนพลขับอยู่สองคนอีกคนหนึ่งขับรถให้ผบ. อีกคนนึงจะอยู่บ้าน เป็นตัวสำรองและคนที่คอยคุมผมอยู่ เท่าที่ผมสังเกตวันๆ อยู่แต่กับโทรศัพท์ ใช่แล้วเขาใช้ทำงาน LINE จากกลุ่มของกองพันว่ามีข่าวสารอะไรบ้าง แล้วก็รอคำสั่งงานจาก ผบ. แกเป็นคนชอบดู Clip ครับ ถ้าว่างมากๆจะดูคลิป 18+ ผมเห็นจะดูประจำครับ ผมเองก็ไม่เคยบอกใครว่าเป็นแบบนี้ วันวันคลุกคลีกับโทรศัพท์มากถ้า
ผบ. ไม่สั่งงานให้ทำ มันทำให้ผมนึกถึงนิทานสิงโตกับมดที่ไปจ้างแมลงสาบมาทำงาน

อ้างอิง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://medinfo.psu.ac.th/pr/WebBoard/readboard.php?id=14030

พลขับคนนี้ จะเป็นพวกที่ใช้อารมณ์ในการตัดสินคนอื่นครับและชอบเอาไม้บรรทัดของตัวเองไปวัดแทนคนอื่น บางทีเวลาโทรมาถ้าใช้อารมณ์ผมก็จะบอกว่าครับไม่ก็ลืม เพื่อให้เขาคิดไปเองไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมากมายเพราะจะทำให้เรื่องมันยาว สำหรับผมเขาเป็นพวกที่ชอบเอาเรื่องของคนอื่นมานินทาว่าให้ดูไม่ดี

ครั้งหนึ่งมีจ่าคนนึงมาบอกกับเขาว่า เมื่อไหร่จะจัดการกับปลาเน่าที่หลังบ้านมันส่งกลิ่นเหม็นมาที่บ้านเขา ต้องให้เขียนรายงานไหมว่าไม่ดูแล ผมก็ยืนดูแกโดนว่าครับ แกก็ครับฟังแต่ไม่มองหน้า หลังจากที่จ่าคนนั้นกลับไปทำงาน ในทุกๆเช้าแกก็จะมาเอาแฟ้ม วันจันทร์ - วันศุกร์ หลังจากที่จ่าคนนั้นขับรถมอเตอร์ไซค์ออกไป แกก็นินทาจ่าคนนั้นกับเพื่อนผม มันคงเป็นเรื่องปกติสำหรับเขานะครับแต่ลับหลังได้แต่ไม่พูดต่อหน้า มันมีจุดที่ผมคิดขึ้นมาเป็นประเด็นนั้นก็คือ หมาของจ่าแกขี้เต็มหน้าบ้านคนอื่นไม่รู้จักเก็บและมาว่าเขา แต่ที่ผมเห็นจ่าแกทำความสะอาดทุกเช้าและตอนเย็นครับไม่ว่าหน้าบ้านใคร แกก็ทำให้หมดโดยไม่รังเกียจถึงแม้ว่าจะไม่มีใครทำไรก็ตาม ถ้าเป็นผู้อ่านคุณจะเชื่อสิ่งที่อีกคนพูดหรือจะเชื่อสิ่งที่คุณเห็นจากคนที่กระทำอยู่ แต่เจ้าของกระทู้เชื่อสายตาตัวเองครับ เจ้าของกระทู้ไม่ค่อยชอบฟังเรื่องไม่ดีจากปากคนอื่นเท่าไหร่

ต่อมาอีกเรื่องหนึ่ง ผบ. ได้สั่งให้พลขับคนนี้ทำประตูใหม่ไว้เก็บรถครับ หลังจากที่พวกเราทำกันเสร็จ มีครั้งที่ผมปิดประตูและประตูเปิดอยู่ ผบ. ถามผม ทำไมไม่ปิดประตูว่ะ
ผมตอบตามความเข้าใจของผม ผมบอกแกว่า มันเด่งออกครับ (ประตูบานนี้ ต้องกดดีดีถีงจะอยู่ เป็นเพราะผมรีบปิดรีบไปเลยทำให้ประตูมันเด่งออกมา) หลังจากที่ ผบ. ไปพลขับบอกว่า ผมจะโกหกแกทำไม ไม่ได้ปิดก็บอกไม่ได้ปิด -.-

เดี๋ยวมาต่อคืนพรุ่งนี้นะครับ ขอนอนก่อนง่วงมากจริงๆ