เอาตรงๆเลยนะ
เรามีแฟนแล้วแหละ คบกันนานละ
แต่เราก็ชอบหวั่นไหว ชอบที่มีคนสนใจ
จนวันนึงเรายอมไปมีอะไรกับคนที่ทำงาน เพราะเค้ามาสนใจ
ไลน์มา ตื๊อ เราตอนนั้นเข้าไปทำงานใหม่ก็เกรงใจทุกคน
ตอนแรกเราไม่รู้หรอกว่าเมียเค้าก็ทำงานที่เดียวกันด้วยนั่นล่ะ
คืออยู่คนละแผนก เราเข้าไปใหม่ รู้อะไรไม่มาก เค้ามีลูกสาวด้วย 2 คน
อายุ20กว่าเท่าๆเราคนนึง เรียนประถมอยู่คนนึง เขาอายุ40กว่าเกือบ50ละ
เขาบอกว่าเขาไม่มีอะไรกับเมียนานแล้ว
ตอนแรกที่คุยกันเรายอมรับได้ แต่พอมาตอนนี้ ความรู้สึกตอนนี้คือ
•เราไม่อยากให้เขามีความสุข
•ไม่อยากเห็นเขากับเมีย
•เราห้ามเขาเช่นห้ามไปไหนกับเมีย ห้ามพาเมียไปไหน
•ห้ามมาทำงานด้วยกัน เป็นต้น
•ซึ่งเค้าก็ทำส่วนหนึ่ง แต่บางทีเค้าก็ไม่ทำตามเราขอ และโกหกเราเสมอ
•เราคิดว่าเขาทำเพื่อเราไม่ได้หรอก
•เหมือนเขาเกรงใจเมียมากกว่า อ้างสถานการณ์บังคับ
•เขาบอกรักเรา รักจริงหรือแบบนี้
•ถึงเขาจะทำหลายอย่างให้เรา แต่ก็โกหก เราบ่อยเช่นกัน เะราะไม่อยากให้โกรธ แต่เรารู้ความจริงตลอด
•เราอยากให้เขาโกรธทะเลาะกับเมีย
•ไม่อยากให้มีความสุข (เราเป็นโรคจิตไหมล่ะ)
***อาการแบบนี้คือเรารักเขารึป่าว รึว่าไง
ตอนนี้เราคิดว่าเราจะตัดใจให้ได้ ไม่สนใจ เขาจะทำไรก็ทำ
เราบอกเขาว่าเกรงใจเมียก็ให้ไปมีความสุขกับเมีย ไปมีความสุขในทางที่ตัวเองเลือกเถอะ
เพราะเราคงทนเสียใจ คงทนเห็นเขาอยู่กับเมียไม่ได้อีกต่อไป
แต่เราก็ไม่รู้จะเด็ดขาดทำได้จริงไหม จะใจอ่อนอีกไหม
เหมือนกับเรายังคอยอยากรู้ความเป็นไปของเขา ไม่อยากเห็นเขามีความสุขอยู่
และเราทำงานที่เดียวกัน
****คือเราอยากปล่อยวางได้จริงๆ อยากไม่สนให้ได้
เพราะทนต่อไปพอเค้าแค่อยู่กับเมีย แค่รู้ว่าเขาพ่วงพาเมียนั่งรถไปไหนเราก็โกรธแล้วอ่ะ
***เมียเขาก็หน้ามืดมาก อยากให้เมียรู้ว่าสามีตัวเองจริงๆแล้วเป็นยังไงด้วย
แต่เราก็เปิดเผยตัวไม่ได้
****เราอยากเป็นคนที่เขาเสียดาย เขาไม่รวยไม่ได้มีอะไรเลยนะ ไม่รู้จะไปมีหญิงอื่นสนใจไหม ไม่หล่อด้วย เริ่มแก่ละ
ถ้าเราเลิกเขาจะเสียใจ ทุกข์บ้างไหม หรือเขามีความสุขกับเมียดี
+++++สุดท้ายนี้ด่าเราก็ได้ แต่เรารู้สึกอย่างนี้จริงๆ และอยากหลุดพ้น
ด่าเราก็ได้ให้เราขึ้นมาจากความรู้สึกนี้ การกระทำแบบนี้ พูดให้เราปล่อยวางได้ที
เรามีแฟนแล้วแหละ คบกันนานละ
แต่เราก็ชอบหวั่นไหว ชอบที่มีคนสนใจ
จนวันนึงเรายอมไปมีอะไรกับคนที่ทำงาน เพราะเค้ามาสนใจ
ไลน์มา ตื๊อ เราตอนนั้นเข้าไปทำงานใหม่ก็เกรงใจทุกคน
ตอนแรกเราไม่รู้หรอกว่าเมียเค้าก็ทำงานที่เดียวกันด้วยนั่นล่ะ
คืออยู่คนละแผนก เราเข้าไปใหม่ รู้อะไรไม่มาก เค้ามีลูกสาวด้วย 2 คน
อายุ20กว่าเท่าๆเราคนนึง เรียนประถมอยู่คนนึง เขาอายุ40กว่าเกือบ50ละ
เขาบอกว่าเขาไม่มีอะไรกับเมียนานแล้ว
ตอนแรกที่คุยกันเรายอมรับได้ แต่พอมาตอนนี้ ความรู้สึกตอนนี้คือ
•เราไม่อยากให้เขามีความสุข
•ไม่อยากเห็นเขากับเมีย
•เราห้ามเขาเช่นห้ามไปไหนกับเมีย ห้ามพาเมียไปไหน
•ห้ามมาทำงานด้วยกัน เป็นต้น
•ซึ่งเค้าก็ทำส่วนหนึ่ง แต่บางทีเค้าก็ไม่ทำตามเราขอ และโกหกเราเสมอ
•เราคิดว่าเขาทำเพื่อเราไม่ได้หรอก
•เหมือนเขาเกรงใจเมียมากกว่า อ้างสถานการณ์บังคับ
•เขาบอกรักเรา รักจริงหรือแบบนี้
•ถึงเขาจะทำหลายอย่างให้เรา แต่ก็โกหก เราบ่อยเช่นกัน เะราะไม่อยากให้โกรธ แต่เรารู้ความจริงตลอด
•เราอยากให้เขาโกรธทะเลาะกับเมีย
•ไม่อยากให้มีความสุข (เราเป็นโรคจิตไหมล่ะ)
***อาการแบบนี้คือเรารักเขารึป่าว รึว่าไง
ตอนนี้เราคิดว่าเราจะตัดใจให้ได้ ไม่สนใจ เขาจะทำไรก็ทำ
เราบอกเขาว่าเกรงใจเมียก็ให้ไปมีความสุขกับเมีย ไปมีความสุขในทางที่ตัวเองเลือกเถอะ
เพราะเราคงทนเสียใจ คงทนเห็นเขาอยู่กับเมียไม่ได้อีกต่อไป
แต่เราก็ไม่รู้จะเด็ดขาดทำได้จริงไหม จะใจอ่อนอีกไหม
เหมือนกับเรายังคอยอยากรู้ความเป็นไปของเขา ไม่อยากเห็นเขามีความสุขอยู่
และเราทำงานที่เดียวกัน
****คือเราอยากปล่อยวางได้จริงๆ อยากไม่สนให้ได้
เพราะทนต่อไปพอเค้าแค่อยู่กับเมีย แค่รู้ว่าเขาพ่วงพาเมียนั่งรถไปไหนเราก็โกรธแล้วอ่ะ
***เมียเขาก็หน้ามืดมาก อยากให้เมียรู้ว่าสามีตัวเองจริงๆแล้วเป็นยังไงด้วย
แต่เราก็เปิดเผยตัวไม่ได้
****เราอยากเป็นคนที่เขาเสียดาย เขาไม่รวยไม่ได้มีอะไรเลยนะ ไม่รู้จะไปมีหญิงอื่นสนใจไหม ไม่หล่อด้วย เริ่มแก่ละ
ถ้าเราเลิกเขาจะเสียใจ ทุกข์บ้างไหม หรือเขามีความสุขกับเมียดี
+++++สุดท้ายนี้ด่าเราก็ได้ แต่เรารู้สึกอย่างนี้จริงๆ และอยากหลุดพ้น