แฟนกลับตัวกลับใจในวันที่มันเหมือนจะสายไปแล้ว

สวัสดีครับผมคบแฟนคบกันมาได้เกือบปีละครับ แฟนผมเป็นผู้ชายด้วยกันนะครับผมกับแฟนอยุ่หอพักเดียวกัน เรื่องมีอยู่ว่าแฟนผมทำเรื่องแย่ๆให้ผมเสียใจบ่อยมากครับ ช่วงที่คบกันได้2เดือนกว่าๆเขาเริ่มออกลายเริ่มจากผมจับได้ว่าเขานอกกายผมครับ ครั้งนั้นผมตัดสินใจบอกเลิกเค้าเะราะผมทนไม่ไหวจริงๆ แต่เค้ากลับง้อผม ลอกผมว่าจะไม่ทำอีกแล้วขอโอกาสครั้งสุดท้าย ผมก็โอเคผมให้โอกาส แต่มันมีเรื่องประมาณนี้อยู่เรื่อยๆอะครับ ที่เสียความรู้สึกมากๆคือถ้าผมจับไม่ได้คาหนังคาเขาจริงๆเขาจะโบ้ยให้ผมเป็นคนผิดทุกอย่างทั้งงี่เง่าคิดมากคิดไปเองสารพัดอย่าง ผมจับได้มาเรื่อยๆหลายครั้งแต่ละครั้งไม่ซ้ำคน ผมก็บอกเลิกเค้ามาตลอดแต่สุดท้ายก็ใจอ่อนด้วยคำว่าจะไม่ทำอีกแล้วทุครั้ง จนมีครั้งก่อนหน้านี้ผมจับได้อีกแล้วเค้าก็ทำร้ายร่างกายผมทั้งตบทั้งต่อยทั้งบีบคอ ตอนนั้นผมตัดสินใจขนของออกย้ายไปพักกับเพื่อนครับ แต่เค้าก็ออกตามหาผมบอกให้กลับมาอยู่ด้วยกันเค้าพูดคำเดิมเลยครับว่าจะไม่ทำอีกแล้วจริงๆยอมทุกอย่างแล้วจะไม่มีเรื่องแบบนี้อีกแล้วกลับมาอยู่ด้วยกันนะ ทั้งเพื่อนฝ่ายเขาก็บอกให้ผมกลับไปดูมันเพราะมันไม่เคยแย่ขนาดนี้มาก่อน ผมกลัวมันจะทำอะไรไม่ดีเลยกลับไปดูสภาพมันแย่มากๆเลยครับ ผมขอร้องผมอ้อนวอนผม ร้องไห้จนตาบวม ร้องไห้ต่อหน้าเพื่อนมันทั้งๆที่มันไม้คยร้องไห้ให้เพื่อนเห็นมาก่อน ผมตัดสินใจกลับไปหามันอีกครั้งครับ เพราะผมสงสารมัน มันก็บอกว่าจะไม่มีอีกแล้วมันสัญญา เรื่องหายไปซักพักนึง จนเมื่ออาทิตย์ก่อนผมจับได้ว่าเค้าคุยกับคนที่ไปเจอในร้านเหล้าแล้วไปหาเขาที่หอ ผมจับได้เพราะเพื่อนผมอยู่หอเดียวกับคนนั้นแล้วผมก็หลอกถามเขาว่าอยู่ไหนเขาบอกอยู่หอเพื่อนผมให้เค้าถ่ายรูปมาเค้าส่งรูปที่อยู่หอเพื่อนนะครับไม่รุ้เค้าเอามาจากไหน พอผมบอกว่าไม่ได้อยู่หอเพื่อนผมบอกว่าเพื่อนผมอยู่หอเดียวกับคนที่เค้าไปหา ผมเลยถามอีกรอบว่าไปห้องใคร เค้าก็บอกว่าไม่ต้องรู้หรอก ไม่มีอะไร ไม่ต้องถามรำคาญ ละเค้าก็ด่าผมว่างี่เง่า น่ารำคาญ จะคิดมากอะไรหนักหนา แต่พอผมจับได้ว่าไปอยู่ใครแบบคาหนังคาเขาเค้าก็เงียบ ละทำเหมือนไม่รุ้สึกผิด ผมก็บอกว่าพอแล้วไหนว่าสัญญากันไว้ไง เขาก็ได้แค่เงียบผมก็บอกให้มาคุยกัน เขาก็บอกไม่คุยอะไรทั้งนั้นแ้วก็ไม่เลิกด้วย ช่วงนั้นมันใกล้ไฟนอลแล้วอะครับผมก็ยังไม่อยากคิดอะไรมากผมเลยเลือกที่จะไม่พูดอะไรคิดไปเรื่อยๆแต่ยังอยู่ด้วยกันก่อน ด้วยความที่อยู่ด้วยกันแล้วก็ต้องคุยกัน เขขาก็ได้แต่ขอโทษผมนะครับทำดีกับผม ละบอกว่าเค้าไปสัญญากับครูเขาไว้แล้วว่าจะเลิกทำนิสัยแบบนี้ แต่ผมก็ยังไม่ได้บอกนะครับว่าจะคืนดี ผมแค่ไม่พูดอะไร คิดเรื่องสอบก่อน แต่ด้วยความที่อยู่ด้วยกันละต้องคุยกันปกติ จนสภาพมันดูปกติ แต่ตอนนี้ใจผมมันไม่เหมือนเดิมละอะครับผมรุ้สึกว่าผมรักเขาน้อยลงรักตัวเองมากขึ้นผมคิดอะไรได้มากขึ้นอะครับแล้วผมก็รู้สึกว่าอยากเลิกกับเขา ถามว่ายังรักมั้ยก็ยัวรักอะครับแต่รักไม่เหมือนก่อนแล้ว ผมก็เชื่อนะครังว่าเขากลับตัวกลับใจได้แล้วจริงๆเพราะทางเรื่องนี้ไม่หนักจริงๆคงไม้ถึงครู แต่ตอนนี้ผมแอบคิดว่ามันสายไปแล้สรึป่าว ผมไม่รุ้จะทำยังไงดี ผมรุ้สึกกับเขาน้อยลง ผมคิดว่าผมควรจะเจอเรื้องดีกว่านี้เกมือนอยากไปเริ่มต้นชีวิตใหม่อะครับ แต่ถ้าทิ้งมันไปผมก็กลัวว่ามันจะเสียใจ ผมควรทำยังไงดีครับ