คือฐานะทางบ้านปานกลาง พอกินพอใช้ พ่อทำงานราชการค่ะ แม่อยู่บ้านเลี้ยงน้องอย่างเดียวมีพี่น้องด้วยกัน 3. คนเราเป็นพี่คนโต อยู่มหาลัยแล้วและเรียนด้วยทำงานไปด้วยซึ่ง ค่าเทอมพ่อจะเปนคนออกให้ ทั้ง3 คนค่ะ เพราะค่าเทอมของเราสามารถเบิกคืนได้ไม่เกิน2 เดือนและส่งเงินให้ใช้อีก เดือนละ 6000 บาท ซึ่งก้อพอใช้อยู่ค่ะ เราทำงานด้วยเรยได้รายรับจากการทำงานอีกเดือนละ 6000 กว่าบาท เปนพามทามค่ะเรยได้น้อยนิดนึง แต่พอใช้ค่ะไม่เดือนร้อนเรื่องเงินเรย น้องอีก2 คนก้อมีบ้างที่ขอให้ซื้อของ ค่าขนมอย่างนี้ก้อให้. คือพ่อเราเลี้ยงทั้งครอบครัวเรย ทั้งแม่ เรา. น้องอีก2คน ปู่ ย่า ทุกอย่างปกติ มีความสุขดีไม่เดือดร้อนใคร ทำอย่างนี้จนกระทั้ง พ่อเราป่วย ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงเหมือนเมื่อก่อน ต้องผ่าตัดสมอง กับใส้ติ่ง ซึ่งมันกระทบกับระบบสมองของพ่อแน่นอน ซึ่งพี่สาวของพ่อเป็นคนพาพ่อไปผ่าตัดสมอง เสดรู้อีกคือพ่อไม่ปกติแล้ว50/50 กับจังหวะที่เรากับน้องไม่อยู่ พี่สาวพ่อก้อพาพ่อไปทำการกู้เงินโดยใช้ชื่อพ่อกู้ มันส่งผลกระทบกับพ่อ
เพราะะทำงานราชการ เงินเดือนที่ได้ทุกเดือนเรยหน่อยลง แต่เงินที่กู้นิพี่สาวพ่อเอาไปหมดเรย ทำทั้งที่พ่อเรายังป่วยไม่สามารถทำอะไรได้ แล้วยังเอาที่ดินของพ่อไปขายทั้งที่พ่อยังป่วยอยู่ไม่ปกติแล้ว หลอกให้พ่อเช็คอะไรก้อไม่รู้ มีเยอะมาก จนกระทั้งพ่อ
เกบียณออกราชการ มันจะได้เงินทั้งบำเน็ญ บำนาญ
ซึ่งเงินก้อนเนี่ยเยอะพอตัวเรย ซึ่งก้อทำการแบ่งให้เรา แม่ น้องอีก 2คน แต่ๆปัญหาคือ พี่สาวพ่อมันจะเอาทั้งที่ไม่ใช่เงินของมันเรยพ่อทำงานหนักมากเพื่อพวกเราเพื่อครอบครัว คือคุยแล้วสรุปคือ มันได้เงินไปครึ่งนึงทั้งหมดที่ได้มาเยอะมากแม่ยอมเพราะไม่อยากมีปัญหากับมันอยู่บ้านด้วยกันเนี้ย มันอ้างว่ามันรับผิดชอบเรื่องของพ่อตอนพ่อป่วยเงี้ย เฮออ เพราะมันเปนพี่สาวพ่อ มีพี่ชายพ่อด้วยเคยทำใฟ้พ่อต้องเดือดร้อน และพ่อเปนคนเล็กสุด. อ้างกันโห แล้วแม่ก่อแม่พระยอมไปหมด คือเราอยู่คนละที่กับพ่อค่ะ
เรยไม่รู้ว่ามันทำอะไรกับพ่อแม่บ้าง น้องคนเล็กจะไกล้ชิดกับพ่อแม่สุด ก้อจะโทมาบอกเราว่ามันอ่าค่อยจับผิดแม่กับน้องบ้าง ด่าว่าแม่เราทำตัวเปนคุณนาย
ไม่ยอมทำงาน ด่าเยอะมาก จนแม่เราท้อ ร้องไห้ก้อมี
ด่าน้องเราอีกทำตัวเปนคุณหนู คือแม่เราอ่า จะอยู่บ้านคอยทำกับข้าวทำงานบ้านทุกอย่างดูแลทั้งพ่อ กับน้องคนเล็ก ปู่ กับย่าด้วย ดูแลอย่างดี แต่เหมือนมันไม่เห็นสิ่งที่แม่ทำเรย มันอยู่คนละหลังกับแม่ค่ะ เพราะบ้านหลังนี้ เปนชื่อพ่อเราค่ะ เปนเงินพ่อทำบ้านใหม่ทั้งหมดเรย ซื้อไม้สักเยอะมากก มันเคยเอาแหวนหยกแท้ของพ่อไปขายด้วย จนตอนนี้เงินที่พ่อส่งมาไม่มีแล้ว มีแต่เงินก้อนสุดท้าย หลักแสนค่ะ เราไม่กล้าใช้ เอาไปฝากประจำแล้วกินดอกแทน คือมันโหดจริงๆค่ะ จากหน้ามือเปนหลังมือ แม่เรายอมรับความจริงแทบไม่ได้เพราะชีวิตพัง ต้นเหตุเพราะพี่น้องของพ่อกะจะเอาสมบัติไปจากพ่อกับแม่ มันรู้เพราะพ่อมีทุกอย่าง ที่พวกมันไม่มี แม่เราทำไรได้ไม่มากเพราะ ใช้คนละนามสกุลกับพ่อ คือพ่อเราเคยทำธุรกิจหุ้นส่วนยาม แต่พ่อทำงานราชการค่ะตำแหน่งค่องข้างสูง เปนสาเหตุที่ต้องหย่า. เพราะคนทำงานราชการทำหุ้นส่วนไม่ได้ไม่งั้นเค้าจะดีดพ่อออกจากงาน มันเรยกลายเปนชื่อแม่แทน แต่ธุรกิจนี้ยุยตัวลงนานแล้วค่ะ ตอนนั้นเปนช่วงเศษฐกิจฟอกสบู่แตก แม่เล่าให้ฟังค่ะ
พอมันรู้ว่าเปนแม่ มันก้ออ้างว่าเปนพี่น้องสายเลือดเดียวกันมีสิทธิได้ทรัพย์สินเงินทองจากพ่อ
คิดดูละกันค่ะ. พ่อรู้ทุกอย่างค่ะแต่ไม่พูด ไม่ทำอะไรเรย ยอมทุกอย่าง เพราะพ่อป่วย ไม่สบายต้องมีคนดูแลตลอดคือแม่กับน้อง เราก้อร้องไห้ค่ะ มีท้อบ้าง
ตอนพ่อยังหนุ่มพ่อเคยพูดกับแม่ว่าถ้าพ่อตายเงินทุกบาททรัพย์สมบัติอันมีค่าทั้งหมด ทุกอย่างที่พ่อสร้างมาจะตกเปนของลูกสาวทั้ง 3 คนเปนของพวกหนูทั้งหมดเรย. เราร้องหนักกว่าเดิมอีก เราคิดว่าพวกมันก้อคงจะรอพ่อตายแล้วจะเอาไป เหมือนที่ทำกับพวกเราตอนนี้ แต่ไม่ค่ะ เราจะไม่ยอมเปนครั้งที่ 2. อีก เพราะเงินของพ่อเยอะมากกกกแน่นอนจะไม่ยอมให้ใช้แม้แต่บาทเดียว ถือว่าครั้งนี้ให้ทานคนจนอย่างน้อยก้อได้บุญค่ะ ครั้งหน้าไม่ยอมแน่เพราะเราจะให้พ่อทำพินัยกรรมเปนมรดกไปเรย เอาสิ แค่นี้มันได้ไปมากพอละค่ะ
รอเรียนจบเมื่อไร หนูจะทำให้มันดีกว่าเดิม ลูกสาว3 คนเนี่ยจะทำให้ดูค่ะ รักพ่อกับแม่ค่ะ
ขอบคุณทุกคนมากๆที่เข้ามาอ่านนะค่ะ
พิมเล่าเรื่องชีวิตแลกเปลี่ยนกันได้นะ อยากอ่านของคนอื่นเหมือนกันค่ะ
เรื่องราวชีวิตที่มีปัญหาเกี่ยวกับทรัพย์สินเงินทองและที่ดิน
เพราะะทำงานราชการ เงินเดือนที่ได้ทุกเดือนเรยหน่อยลง แต่เงินที่กู้นิพี่สาวพ่อเอาไปหมดเรย ทำทั้งที่พ่อเรายังป่วยไม่สามารถทำอะไรได้ แล้วยังเอาที่ดินของพ่อไปขายทั้งที่พ่อยังป่วยอยู่ไม่ปกติแล้ว หลอกให้พ่อเช็คอะไรก้อไม่รู้ มีเยอะมาก จนกระทั้งพ่อ
เกบียณออกราชการ มันจะได้เงินทั้งบำเน็ญ บำนาญ
ซึ่งเงินก้อนเนี่ยเยอะพอตัวเรย ซึ่งก้อทำการแบ่งให้เรา แม่ น้องอีก 2คน แต่ๆปัญหาคือ พี่สาวพ่อมันจะเอาทั้งที่ไม่ใช่เงินของมันเรยพ่อทำงานหนักมากเพื่อพวกเราเพื่อครอบครัว คือคุยแล้วสรุปคือ มันได้เงินไปครึ่งนึงทั้งหมดที่ได้มาเยอะมากแม่ยอมเพราะไม่อยากมีปัญหากับมันอยู่บ้านด้วยกันเนี้ย มันอ้างว่ามันรับผิดชอบเรื่องของพ่อตอนพ่อป่วยเงี้ย เฮออ เพราะมันเปนพี่สาวพ่อ มีพี่ชายพ่อด้วยเคยทำใฟ้พ่อต้องเดือดร้อน และพ่อเปนคนเล็กสุด. อ้างกันโห แล้วแม่ก่อแม่พระยอมไปหมด คือเราอยู่คนละที่กับพ่อค่ะ
เรยไม่รู้ว่ามันทำอะไรกับพ่อแม่บ้าง น้องคนเล็กจะไกล้ชิดกับพ่อแม่สุด ก้อจะโทมาบอกเราว่ามันอ่าค่อยจับผิดแม่กับน้องบ้าง ด่าว่าแม่เราทำตัวเปนคุณนาย
ไม่ยอมทำงาน ด่าเยอะมาก จนแม่เราท้อ ร้องไห้ก้อมี
ด่าน้องเราอีกทำตัวเปนคุณหนู คือแม่เราอ่า จะอยู่บ้านคอยทำกับข้าวทำงานบ้านทุกอย่างดูแลทั้งพ่อ กับน้องคนเล็ก ปู่ กับย่าด้วย ดูแลอย่างดี แต่เหมือนมันไม่เห็นสิ่งที่แม่ทำเรย มันอยู่คนละหลังกับแม่ค่ะ เพราะบ้านหลังนี้ เปนชื่อพ่อเราค่ะ เปนเงินพ่อทำบ้านใหม่ทั้งหมดเรย ซื้อไม้สักเยอะมากก มันเคยเอาแหวนหยกแท้ของพ่อไปขายด้วย จนตอนนี้เงินที่พ่อส่งมาไม่มีแล้ว มีแต่เงินก้อนสุดท้าย หลักแสนค่ะ เราไม่กล้าใช้ เอาไปฝากประจำแล้วกินดอกแทน คือมันโหดจริงๆค่ะ จากหน้ามือเปนหลังมือ แม่เรายอมรับความจริงแทบไม่ได้เพราะชีวิตพัง ต้นเหตุเพราะพี่น้องของพ่อกะจะเอาสมบัติไปจากพ่อกับแม่ มันรู้เพราะพ่อมีทุกอย่าง ที่พวกมันไม่มี แม่เราทำไรได้ไม่มากเพราะ ใช้คนละนามสกุลกับพ่อ คือพ่อเราเคยทำธุรกิจหุ้นส่วนยาม แต่พ่อทำงานราชการค่ะตำแหน่งค่องข้างสูง เปนสาเหตุที่ต้องหย่า. เพราะคนทำงานราชการทำหุ้นส่วนไม่ได้ไม่งั้นเค้าจะดีดพ่อออกจากงาน มันเรยกลายเปนชื่อแม่แทน แต่ธุรกิจนี้ยุยตัวลงนานแล้วค่ะ ตอนนั้นเปนช่วงเศษฐกิจฟอกสบู่แตก แม่เล่าให้ฟังค่ะ
พอมันรู้ว่าเปนแม่ มันก้ออ้างว่าเปนพี่น้องสายเลือดเดียวกันมีสิทธิได้ทรัพย์สินเงินทองจากพ่อ
คิดดูละกันค่ะ. พ่อรู้ทุกอย่างค่ะแต่ไม่พูด ไม่ทำอะไรเรย ยอมทุกอย่าง เพราะพ่อป่วย ไม่สบายต้องมีคนดูแลตลอดคือแม่กับน้อง เราก้อร้องไห้ค่ะ มีท้อบ้าง
ตอนพ่อยังหนุ่มพ่อเคยพูดกับแม่ว่าถ้าพ่อตายเงินทุกบาททรัพย์สมบัติอันมีค่าทั้งหมด ทุกอย่างที่พ่อสร้างมาจะตกเปนของลูกสาวทั้ง 3 คนเปนของพวกหนูทั้งหมดเรย. เราร้องหนักกว่าเดิมอีก เราคิดว่าพวกมันก้อคงจะรอพ่อตายแล้วจะเอาไป เหมือนที่ทำกับพวกเราตอนนี้ แต่ไม่ค่ะ เราจะไม่ยอมเปนครั้งที่ 2. อีก เพราะเงินของพ่อเยอะมากกกกแน่นอนจะไม่ยอมให้ใช้แม้แต่บาทเดียว ถือว่าครั้งนี้ให้ทานคนจนอย่างน้อยก้อได้บุญค่ะ ครั้งหน้าไม่ยอมแน่เพราะเราจะให้พ่อทำพินัยกรรมเปนมรดกไปเรย เอาสิ แค่นี้มันได้ไปมากพอละค่ะ
รอเรียนจบเมื่อไร หนูจะทำให้มันดีกว่าเดิม ลูกสาว3 คนเนี่ยจะทำให้ดูค่ะ รักพ่อกับแม่ค่ะ
ขอบคุณทุกคนมากๆที่เข้ามาอ่านนะค่ะ
พิมเล่าเรื่องชีวิตแลกเปลี่ยนกันได้นะ อยากอ่านของคนอื่นเหมือนกันค่ะ