สวัสดีค่ะชาวพันทิปทุกๆท่าน วันนี้จะขออนุญาตใช้พื้นที่ตรงนี้เขียนรำลึกถึงเพื่อนรักมากๆคนนึงที่จากไปที่จะครบรอบ 1 ปีวันพรุ่งนี้พอดี (29 พฤศจิกายน 2560)

เพื่อนเราคนนี้เป็นผู้ชายค่ะ เสียชีวิตขณะปฏิบัติหน้าที่ล่อซื้อยาเสพติด ในอำเภอ แม่แตง จังหวัด เชียงใหม่ เมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน 2559

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.khaosod.co.th/breaking-news/news_121403

ตั้งแต่เด็กจนโต เรามีเพื่อนผู้ชายมากมาย แต่ไม่มีใครที่สนิทมากๆเท่าคนนี้ เราเริ่มต้นการเป็นเพื่อนด้วยการทะเลาะกัน ไม่ถูกชะตากันอย่างแรง จนมาเป็นเพื่อนที่รักกันมากจนถึงขั้นที่ใช้คำว่า "ตายแทนกันได้"

ตั้งแต่ ม.1 จนถึงวันนี้ ก็ครบ 10 ปี พอดีที่เป็นเพื่อนกัน

เขาเป็นคนดีมาก ทุกคนที่ได้เจอ ได้คุยต่างก็ชอบเขา เพราะเขาเป็นคนจริงใจ ไม่เสแสร้ง ให้เพื่อนเต็มร้อย ถึงไหนถึงกัน กลุ่มของเพื่อนๆเราเป็นกลุ่มใหญ่ มีกันสิบกว่าคน ทุกคนเป็นผู้หญิงหมด ยกเว้นเขา ที่เป็นผู้ชายเพียงคนเดียวในกลุ่มที่คอยดูแลเพื่อนทุกคนเหมือนเป็นบอดี้การ์ดประจำกลุ่ม

เมื่อไหร่ที่เพื่อนมีปัญหา เขาจะเป็นคนที่มาช่วยเพื่อนอย่างเต็มใจเสมอ ไม่มีบ่น มีแต่ความห่วงใย หวังดีให้เพื่อนเสมอ

เรากับเขาสนิทกันมาก คุยกันได้ทุกเรื่อง อาจเพราะนิสัยที่คล้ายๆกัน จึงทำให้คุยกันรู้เรื่อง

เขามักจะมาปรึกษาเรื่องทะเลาะกับแม่ ทั้งเรื่องใหญ่เรื่องเล็ก และเราก็จะเตือนเขาไปเสมอ
ว่าแม่มีเขาคนเดียว ทำอะไรให้คิดหน้าคิดหลังเยอะๆ หากเขาเป็นอะไรไป แม่จะอยู่ยังไง

วันแม่ที่ผ่านมา เขาก็ได้มาปรึกษาเรื่องเขาอยากเลิกบุหรี่ เพื่อเป็นของขวัญวันเกิดให้แม่ เราก็สนับสนุนเต็มที่ สุดท้ายก็เลิกได้สำเร็จ

เรื่องจีบผู้หญิงก็เช่นกัน เขามักจะมาปรึกษาเสมอ ว่าผู้หญิงแบบนี้จะจีบยังไงดี จะเข้าหายังไง หรือแม้กระทั่งโดนเท ก็ยังโทรมาหากลางดึกให้เพื่อนปลอบ..

จนเขาได้พบผู้หญิงคนนึง เธอเป็นพยาบาลคนสวย ที่เพื่อนของเราคนนี้จริงจังมาก ถึงขั้นพาไปเจอแม่ วาดฝันว่าอนาคตอยากมีคนนี้เป็นแม่ของลูก ทั้งสองคนช่วยกันปลูกต้นรักให้โตขึ้นทีละนิดๆ ท่ามกลางความยินดีของเพื่อนๆที่ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบคนนี้ได้เจอรักแท้กับเขาเสียที

ชีวิตของเพื่อนเรา ดูจะไปได้สวยงาม ชีวิตมีแต่ความสุข จนวันนึง

เราเป็นคนแรกที่รู้ว่าเพื่อนถูกเรียกตัวมาช่วยราชการที่ต้องเป็นงานเสี่ยงเกี่ยวกับยาเสพติด แต่เขาขออย่าเพิ่งบอกคนอื่นๆ เพราะไม่อยากให้กังวลกัน

นี่แหละความฝันของเพื่อนเราเลย.. อุดมการณ์อันแข็งแกร่ง ที่จะทำเพื่อประชาชน เขาจึงสนุกกับงานมากกว่าจะมานั่งกังวล

จนวันนึงมาถึง วันที่ทุกๆอย่างดำเนินไปตามปกติ เราก็ได้รับข่าวร้าย ว่าเราได้สูญเสียเพื่อนรักของเราไปในขณะปฏิบัติหน้าที่ล่อซื้อยาเสพติด
เหมือนทุกๆอย่างหยุดหมุนไปชั่วขณะ เรารีบไปที่โรงพยาบาล เพื่อไปดูให้เห็นกับตา ว่ามันไม่จริง

แต่ความจริงมักโหดร้ายกับเราเสมอ เมื่อเราเห็นเพื่อนของเรานอนอยู่ตรงนั้น

ใบหน้า รูปร่างที่คุ้นเคย ที่เรารู้จักมาเกือบ 10 ปี
รอยกระสุนที่ยังมีเลือดซึมๆออกมา
ทรงผมที่ชอบทำเป็นประจำ
กางเกงตัวที่ชอบใส่

เราและเพื่อนๆร้องไห้ แบบไม่อายใคร เรากอดแม่ของเขาร้องไห้ ทุกคนตรงนั้นต่างร้องไห้..

ทำไมคนดีๆต้องจากไปเร็วนัก ไม่ได้ร่ำลากันเลยสักคำ..

จนถึงวันนี้ ก็น้ำตาก็ยังไหล ทุกครั้งที่นึกถึง ไม่เคยอินกับเพลง see you again ขนาดนี้มาก่อน เปิดฟังทีไรร้องไห้ทุกที

ขอบคุณที่เป็นเพื่อนที่ดีมาตลอด ไม่ว่าโกรธกันแรงแค่ไหน สุดท้ายเพื่อนก็ยังคงเป็นเพื่อน
ขอบคุณทุกอย่างที่ทำให้กันมาตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้
ขอบคุณที่สอนยิงปืน และสอนว่ายน้ำ แล้วก็ขอโทษนะ ที่ไม่ตั้งใจเรียนเท่าไหร่
ขอบคุณที่คอยรับฟัง คอยแก้ปัญหาต่างๆให้
ขอบคุณที่คอยดุด่า ตักเตือน สอนอะไรๆให้มากมาย
ขอบคุณที่คอยไปส่งห้องน้ำทุกครั้งตอนเมาแล้วอ้วก
ขอบคุณที่ไปส่งทุกที่ไม่มีบ่น พาไปกินทุกอย่างที่อยากกิน
ขอบคุณฟ้าที่ส่งแกมาเป็นเพื่อนเค้า และขอโทษที่เป็นเพื่อนที่ดีกว่านี้ไม่ได้

ในวันสุดท้ายที่ไปส่งเขา พวกเราได้ให้สัญญากับเขาไว้ว่า
เพื่อนทุกๆคน จะดูแลแม่ของเขา เหมือนแม่ของตัวเอง  จะดูแลแฟนของเขา ให้เท่าที่จะทำได้ เพราะสองคนนี้ คือคนที่เขาห่วงมากที่สุดในชีวิต

กำลังทำตามสัญญานั้นอยู่นะแก.. ไม่ต้องห่วง หลับให้สบาย

สุดท้ายนี้ขอส่งกำลังใจให้ตำรวจไทยทุกๆท่านในการปราบโจรผู้ร้ายให้หมดไป สู้ต่อไปนะคะ อย่าเพิ่งหมดกำลังใจในการทำหน้าที่ เพราะถ้าไม่มีพวกท่านแล้ว ก็ไม่รู้จะไปพึ่งพาใครที่ไหนได้อีก

เป็นตำรวจไม่ได้สบายนะคะ เงินเดือนน้อย แถมยังต้องเสี่ยงทุกครั้งที่ปฏิบัติหน้าที่ เทศกาลไหนๆก็ไม่ได้อยู่กับครอบครัว คนรัก หรือเพื่อนฝูง เพราะต้องทำงาน คนข้างหลังก็ได้แต่ส่งกำลังใจให้ อย่าไปเข้าใจผิดเขานะคะ เพราะเวลาคนเราไม่เท่ากัน ไม่รู้จะจากกันวันไหน ทำดีต่อกันไว้เยอะๆนะคะ

"ไว้ไปกินทะเลเผากันนะแก.."
ส.ต.ต ศิรยุทธ น้อยอรุณ (เมฆ)

รักและคิดถึงเสมอ  


ขอบคุณที่ให้พื้นที่ระบายค่ะ