🌙⭐️🌟 [ถุงมือนักเขียน - FINAL] เรื่องที่ 13 สุดท้ายครับ "โอสถ" โดย "ถุงมือยามเย็น" และให้ตอบรวมในกระทู้นี้เน้อ 🌟⭐️🌙

กระทู้คำถาม


และแล้ว...ก็มาถึงเรื่องสุดท้าย...

ตั้งใจอ่านกันนะครับ และหากมีเวลา ก็พึงทบทวนเรื่องที่ผ่านๆมา อีกซักรอบ ก่อนตอบรวมทุกถุงมือ ในกระทู้นี้

เรื่องนี้ก็ชื่อเรื่องสั้นๆ ชื่อถุงมือ ก็สั้นๆ เรื่องราวจะเป็นอย่างไร เชิญเสพเป็นเรื่องสุดท้าย ได้เลยครับ...อมยิ้ม04หัวใจดอกไม้

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------






ในชีวิตของร้อยตำรวจโอสถ ไม่เคยมีอะไรทำให้รู้สึกเสียหน้า เสียเกียรติ เสื่อมเสียวงค์ตระกูลขนาดนี้มาก่อน

สองวันผ่านมา หนังสือพิมพ์แทบทุกฉบับ ขึ้นข่าวหน้าหนึ่งด้วยตัวหนังสือชนิดที่เรียกว่า เท่าหม้อข้าวหม้อแกง “จับอดีตนายแพทย์ใหญ่ ผู้อยู่เบื้องหลังการค้ายาบ้ายาเสพติดหลายชนิด พร้อมของกลางจำนวนมหาศาล”   

ความจริง นายตำรวจหนุ่มคงไม่เดือดร้อนอะไรมากมาย ถ้าไม่ใช่ว่า บุคคลสำคัญในข่าว เป็นพ่อแท้ๆของเขาเอง

เส้นทางชีวิตของนายตำรวจผู้กำลังรุ่งโรจน์ทั้งตำแหน่งหน้าที่การงาน ชื่อเสียงเงินทอง กำลังด่างพร้อยเพราะฝีมือของพ่อตัวเอง ทำไมกัน ผมทำผิดอะไร คำถามมากมายปะทุประเดประดังเข้ามาในความคิด โลกหมุนคว้าง จนแทบจะอาเจียนอาหารเช้าออกมาจากกระเพาะอาหารปั่นป่วน จอภาพทางทีวีในห้องนั่งเล่นไม่ว่าเปิดไปช่องใด รายการข่าวเช้าก็มีแต่เรื่องเดียว  ราวกับว่ามันสำคัญต่อการล่มสลายของมนุษยชาติ

อารมณ์แบบนี้ยังจะมีหน้ามีอารมณ์ไปทำงานได้อย่างไร ทั้งสถานีตำรวจคงเล่าลือกล่าวขวัญเซ็งแซ่ไปหมดแล้วหรือ   พ่อของนายตำรวจหนุ่มอนาคตไกลกลับตกเป็นผู้ต้องหาคดีร้ายแรง นี่คือสาเหตุที่เขาลาพักงานสองวันซ้อน เพราะอยากอยู่อย่างเงียบๆทำใจ

“พ่อนะพ่อ  ทำไมทำแบบนี้”

ชายหนุ่มซบหน้าลงกับฝ่ามือด้วยความรู้สึกขมขื่นรวดร้าว แม้ว่าจะไม่ได้เจอหน้ากันมานานหลายปี เขาก็ยังจดจำทุกอย่างเกี่ยวกับพ่อได้ ท่านใบหน้าแทบไม่มีรอยยิ้มหลังจากคุณแม่โดนลูกหลงจนเสียชีวิต จากกลุ่มค้ายาบ้าสองกลุ่ม มีเรื่องกันในตลาด ชีวิตคนคนดีๆ คนหนึ่งดับสิ้นไปด้วยสาเหตุมาจากคนอื่นเรื่องอื่นแท้ๆ  หลังจากนั้นนายแพทย์ใหญ่ระดับปริญญาเอกทางเคมีลาออกจากราชการ ใช้ชีวิตที่เหลือไปกับแสงสี  ราวกับจะละลายอะไรบางอย่างออกจากชีวิต  เคยหายไปจากบ้านสองสามวัน  กลับกลายเป็นเดือน และสุดท้ายกลายเป็นปี แน่นอนว่าลูกชายย่อมรู้ดีว่าถ้าพ่อไม่ต้องการให้ใครเจอ ก็อย่าคิดว่าจะมีใครเจอ

ข่าวน่าเศร้าสุดท้ายที่พอได้ระแคะระคายมาบ้าง พ่อของเขาเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับวงการค้ายาเสพติด ราวกับจะประชดชีวิตโชคชะตา  

คนฉลาดเป็นกรดแก่อย่างพ่อ ทำไมมาถูกจับง่ายๆ ให้เสียชื่อเสียงลูกหลาน

ไอรีน ภรรยาคู่ทุกข์คู่ยาก เดินจูงลูกสาววัยเรียนอนุบาลลงบันไดมาจากชั้นสองของบ้านหรู  หญิงสาวคล้ายเข้าใจถึงความรู้สึกของสามี ผู้นั่งไหล่คุ้มงอนั่งเหม่ออยู่บนโซฟาตัวโปรด  บอกเพียงสั้นๆ ด้วยน้ำเสียงวิตกห่วงใยว่า

“รีนจะไปส่งลูกเองนะคะ”

ลูกสาววิ่งมาหอมแก้มด้วยท่าทางไร้เดียงสา ไม่รับรู้ความทุกข์ของผู้เป็นพ่อ นายตำรวจหนุ่มหันไปมอง พยายามฝืนยิ้มแต่ไม่เต็มหน้าเต็มความรู้สึกเหมือนอย่างเคย   หญิงสาวทำท่าเหมือนนึกอะไรได้ เธอหยิบกระเป๋าถือตัวโปรดมาเปิด ล้วงจดหมายลงทะเบียนฉบับหนึ่งส่งให้

“จดหมายมาถึงวานนี้เอง รีนยังไม่ได้เปิดอ่านนะคะ”

เขาพึมพำขอบใจ หลังจากภรรยาพาลูกออกจากบ้านไปจึงหันมาพิจารณาจดหมายในมืออย่างงุนงง ลายมือจ่าหน้าซองไม่คุ้นเอาเสียเลย แต่พอฉีกจดหมายออกมาอ่าน เขาก็ต้องตะลึง  เนื้อความในจดหมายเป็นลายมือของพ่ออย่างแน่นอน ไม่มีทางเป็นอื่น  โอสถหัวใจเต้นแรง บางทีความลับปริศนาของเรื่องราวมืดดำ  อาจอยู่ในจดหมายก็ได้


โอสถ ลูกรัก

อยากให้ลูกรู้ว่า เมื่อลูกได้รับจดหมาย ก็หมายถึงว่าพ่อจากโลกนี้ไปอยู่กับแม่ของลูกแล้ว   ตัวลูกเองก็คงสงสัยว่า ทำไมพ่อถึงเข้าสู่วงการวงจรอุบาทว์ของยานรก คนเราถ้าสูญเสียสิ่งที่คนเองรักมากที่สุดไป บางทีเขาก็พร้อมจะทำอะไรก็ได้ เพื่อเป็นการแก้แค้น  ทุกวันเราจะเห็นข่าวคนบริสุทธ์ต้องมาโดนทำร้ายทำลายจากพวกยานรก มันไม่มีทางจบสิ้น ขบวนการนรกพวกนี้มีคนหนุนหลังมากมาย ไม่มีวันหมดสิ้น พ่อเชื่อเช่นนั้น   ถึงพ่อจะทำอะไรได้ไม่มากนัก  หยุดมันไม่ได้ แต่พ่อจะแก้แค้นสังคมเลวร้ายในรูปแบบของพ่อเอง ลูกก็คงรู้ว่าถ้าพ่อจะทำอะไร พ่อต้องทำให้ได้

การถูกจับกุมตัว เป็นความตั้งใจเอง ถ้าหลบรอดไม่ให้ถูกจับ คนอย่างพ่อทำได้อยู่แล้ว  หลังจากใช้เวลานานหลายปี  พ่อสามารถก้าวเข้าสู่ขบวนการผลิตยานรกได้ เป็นคนปรุงยาและส่งออกไปทั่วโลก  เพียงแต่ว่ายาในชุดหลัง เป็นยาเสพติดพิเศษ ใช่แล้ว  สูตรของพ่อเอง มันจะสะเทือนวงการอย่างไม่เคยมีมาก่อน

ด้วยความสามารถทางเคมีของพ่อ  ไม่ยากเลยกับการที่พ่อจะแอบศึกษาเชื้อโรคหรือสารพิษบางอย่างผสมลงไปในยาบ้า และสารตัวอื่นทุกเม็ดทุกซอง ฤทธิ์ของยาจะส่งผลชัดเจนในวันสองวันนี้ คนที่เสพมันเข้าไป  จะมีอาการอ่อนเปลี้ยหมดแรงอย่างเฉียบพลัน หรือทีละน้อยก็ตามแต่สภาพของแต่ละคน ต่อมน้ำเหลืองตามข้อพับต่างๆ จะเริ่มเน่าเปื่อยและหลุดออกมา  ในขณะหัวใจยังคงแข็งแรงทำงานเป็นปกติ เพื่อให้คนเสพได้รับรู้รสชาติเจ็บปวดทรมานจากขุมนรกอย่างแท้จริง พ่อเคยเห็นคนถูกทดลองเน่าเปื่อยแขนขาหลุด ยังอยู่ในสภาพนั้นอีกหลายวันกว่าจะตาย นั่นล่ะ คือคำพิพากษาจากนรกที่พ่อเป็นคนกำหนดเอง  แต่พวกเขาจะไม่รู้หรอกว่าเป็นผลมาจากยานรก  ยาจะต้องกระจายออกไปทั่วโลก จนกว่าสังคมจะได้รับบทเรียนครั้งนี้   หน้าที่ของพ่อจบลงเสียที ที่เหลือก็เป็นเรื่องชองชะตากรรม   ลาก่อนลูกรัก



ชายหนุ่มอ่านจบแล้วรู้สึกตัวเย็นเฉียบ

เขาไม่สงสัยเลยในเนื้อหาของจดหมาย ไม่สงสัยว่าผู้เป็นพ่อทำได้อย่างไร ด้วยความเฉลียวฉลาดเกินมนุษย์ ไม่ยากเลยถ้าพ่อจะทำอะไรน่ากลัวสยดสยองอย่างข้อความที่ท่านบอกเอาไว้ ในอีกฝั่งฟากของความฉลาด คือความอ่อนไหวทางจิตใจอย่างไม่น่าเชื่อเช่นกัน ในโลกย่อมไม่มีใครมาทดแทนคุณแม่ได้ จุดพลิกผันชีวิตท่านมาจากจุดนั้นเอง

แต่มันโหดร้ายเกินไป เพราะหมายถึงว่าใครก็ตามเสพยาเข้าไปจะต้องพบจุดจบอันสยดสยอง บางทีพอข่าวลือออกไปอาจทำให้ผู้คนหวาดกลัวหยุดเสพยาก็เป็นได้  แต่ใครจะไปรู้  ทุกอย่างต้องอยู่ใต้กฏหมาย นายตำรวจหนุ่มเปลี่ยนใจรีบคว้าชุดประจำตำแหน่งมาสวม ออกจากบ้านอย่างเร่งร้อน


“ท่านเสียชีวิตแล้วครับ คงกินยาบางอย่างไป”

คำบอกเล่าของเจ้าหน้าที่อื้ออึงอยู่ในความรู้สึก  ในขณะโอสถมองมองใบหน้าของร่างไร้ชีวิตอย่างซึมเซา  พ่อจากไปเสียแล้วก่อนจะมีโอกาสเจอหน้าลูกชาย อาจเป็นความตั้งใจของท่านเอง ใบหน้าของท่านดูสงบ คล้ายมีรอยยิ้มนิดๆเสียด้วยซ้ำขณะกำลังถูกนำร่างออกจากสถานีตำรวจ คุณพ่อนะคุณพ่อ...... ทำแบบนี้ทำไม สังคมมีกฏหมายก็ควรให้กฏหมายจัดการ แล้วจะหายาแก้พิษร้ายได้อย่างไร

นายตำรวจรุ่นน้องคนหนึ่งเดินผ่านหน้าไปพร้อมสายตามีแววเห็นใจ แต่แล้วร่างของตำรวจคนนั้นถลาล้มลง ราวหมดแรงไปต่อหน้าต่อตา โอสถยังไม่ทันได้ขยับตัวช่วยเหลือเพราะสมองยังหนักอึ้งมึนชา  แต่มีคนมาดูอาการ พร้อมความสับสนอลหม่าน

หรือว่านี่เป็นผลของยานรก ? เพียงคิดก็เย็นวาบไปทั้งตัว

นายตำรวจคนนี้เป็นผู้ดูแลของกลางที่ยึดมาได้เท่านั้น  แล้วเกิดอาการประหลาดได้อย่างไร

ขณะยืนงงและสับสนในชีวิต เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น ไอรีนนั่นเอง

“แย่แล้วค่ะ ! คุณรีบไปโรงพยาบาล.........ด่วนเลย “   เสียงร้อนรนชองเธอมีแววตกใจจนแทบฟังไม่รู้เรื่อง กับการพูดไปร้องไห้ไป   “ตาเอก ลูกของเรา เห็นเพื่อนบอกว่าชับรถอยู่ดีๆ ก็พากันรถล้มหลายคัน ลูกเราไม่ได้สติอยู่ห้องไอซียูตอนนี้  รีบไปดูอาการเลยนะคะ”

ชายหนุ่มหูอื้อฟังอะไรไม่ได้ศัพท์อีกต่อไป ลูกชายคนเดียวของเขาผู้หมายมั่นปั้นมือ ให้เป็นนายร้อยนายพัน รับช่วงต่อไปในอนาคต และมันควรจะเป็นอย่างใจฝันได้ไม่ยาก เพราะพ่อแม่เพื่อนฝูงมีความพร้อมอย่างเต็มที่ในการสนันสนุนอุ้มชู   ถ้าไม่เพราะว่านายเอกลูกชายหัวแก้วหัวแหวน เรียนอะไรก็ไม่จบ ความมีพ่อเป็นนายตำรวจ ทำให้วางตัวเป็นขาใหญ่กร่างไปทั่ว มีเรื่องแทบไม่เว้นแต่ละวัน ดีว่าบารมีพ่อช่วยเอาไว้ ทำให้ชาวบ้านไม่อยากยุ่งเกี่ยว

ในความหนักอึ้ง นายตำรวจหนุ่มเหมือนรู้สึกว่าคุณพ่อของเขากำลังมองมาจากสถานที่ใดที่หนึ่ง ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มอย่างชวนให้ไม่เข้าใจเอาเสียเลย เบื้องหลังของท่านเป็นกลุ่มควันเปลวไฟลุกโชน ผู้คนหวีดร้องเซ็งแซ่โกลาหล หลายคนล้มฟาดลงไปกับพื้นเหมือนเป็นอัมพาตกะทันหัน ภาพพวกนี้ทอดยาวไกลออกไปสุดสายตา

เขาไม่ได้คิดไปเอง เพราะสองข้างทางขณะขับรถผ่าน เขามองเห็นความวุ่นวายอย่างไม่น่าเชื่อเกิดขึ้นทุกพื้นที่ รถหลายคันพลิกคว่ำกลางถนน ผู้คนลากตัวเองไปอย่างอ่อนล้าสิ้นแรง ปากซอยมอเตอร์ไซด์รับจ้างบางคัน พาผู้โดยสารล้มลงวัดพื้นข้าวของกระจัดกระจาย เสียงไซเรนรถตำรวจวิ่งสวนทางมาหลายคัน บางคันเสียหลักแฉลบลงข้างทางอย่างไม่น่าเป็นไปได้

นักเรียนวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง สังเกตเห็นว่ารวมกลุ่มกันอยู่ป้ายรถเมล์ แต่แล้วเด็กกลุ่มนั้นพากันร่วงล้มลงทีละคนเหมือนหมดแรงท่ามกลางความตกใจของผู้คน  เขายกมือปาดเหงื่อทั้งที่อากาศภายในรถเย็นฉ่ำด้วยผลของเครื่องปรับอากาศ  หรือว่าเบื้องหลังเหตุการณ์โกลาหลทั้งหมดมาจากฤทธิ์ยาสูตรพิเศษนรกแตก

สียงวิทยุในรถประกาศอะไรบางอย่าง ฟังไม่ชัด ประมาณว่า นักการเมืองหลายคนป่วยกะทันหัน ถูกนำตัวเข้าโรงพยาบาลหลายคน  รวมทั้งคนที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้มีบารมีเถื่อนก็ไม่มีการละเว้น เมืองทั้งเมืองวุ่นวายไปหมด ไม่สิ อาจจะทั้งประเทศ และอาจขายไปทั้งโลกก็ได้

เกิดอะไรขึ้น?

นายตำรวจหนุ่มจอดรถข้างทาง  โรงพยาบาลของไม่จำเป็นแล้ว ความจริงบางอย่างปฏิเสธไปก็ไร้ผล

แสบเหลือเกินนะคุณพ่อ   ดันตายไปเสียก่อนจะบอกว่าแก้พิษยานรกได้อย่างไร นี่สินะ!  เกลือจิ้มเกลือ… ยาบ้าจิ้มยาบ้า ให้พินาศลงนรกไปหมดเลย คุณพ่อเป็นคนฉลาด พอจะมองอะไรออกราวตาทิพย์  เขาอาจตบตาคนอื่นได้ แต่ไม่มีวันรอดพ้นสายตาของคุณพ่อ ทำไมผมไม่ฉลาดอย่างพ่อนะ   นายตำรวจหนุ่มมองไปบนท้องฟ้าราวส่งกระแสความรู้สึกไปหาใครบางคน

อาการเจ็บแบบแปลกๆ บางอย่างก่อตัวขึ้นบริเวณข้อพับมือเท้า โอสถกัดฟันปลงตกยอมรับสภาพพลางหลับตานึกในใจ...... ยังดีว่าไม่เป็นแบบเฉียบพลัน ขอบคุณครับคุณพ่อ  นึกถึงผู้คนหลากหลายอาชีพและความเป็นอยู่ในท้องที่ ซึ่งเป็นลูกค้าขาประจำ  ป่านนี้จะอยู่หรือไปก็ไม่ทราบ แต่ไม่ช้าก็เร็วนรกต้องมาเยือนอย่างแน่นอน  ยาเสพติดแพร่ไปทุกชนชั้น แล้วสำหรับเขาเองผู้เป็นตัวเอ้เบื้องหลังของการค้ายานรกในแถบนั้นมานาน   จึงไม่แปลกอะไรที่จะต้องมีการลิ้มลองบ้าง

"เล่นผมจนได้นะพ่อ แต่ก็สมควรแล้วล่ะครับ”

ด้วยพลังและสติยังพอหลงเหลือ นายตำรวจหนุ่มควักปืนพกประจำกายออกมา จ่อขมับตัวเอง สงบใจนึกถึงคุณพ่อเป็นครั้งสุดท้าย  แล้วเหนี่ยวไก





/// จบ ///




รายชื่อให้เลือกตอบ (มีทั้งตัวจริง ถุงมือรับเชิญ และตัวหลอก)

1.    B-thirteen
2.    Christian Trevelyan Grey
3.    GTW
4.    kasareev
5.    KTHc
6.    Lady Star 919
7.    ladylongleg
8.    Luckard
9.    Na(นะ)
10.    peiNing
11.    psycho_factory
12.    Susisiri
13.    Tantava
14.    turtle_cheesecake
15.    WANG JIE
16.    เกสรผกา
17.    เปลวอัคคี
18.    คีตมินทร์
19.    จอมยุทธนักสืบ
20.    ชายขอบคันนายาว
21.    นลินมณี
22.    ยัยตัวร้ายมุกอันดา
23.    ลายลิขิต
24.    สวนดอก
25.    ส่องแสงตะวันฉาย
26.    อิสิ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่