สวัสดีค่ะ Rhytamat ค่ะ ในกระทู้นี้เราจะขอมาแชร์ประสบการณ์ที่ได้พบเจอที่ เมือง Hakodate จังหวัด Hokkaido ที่ประเทศญี่ปุ่น กับการต่อสู้อันดุเดือด ที่มีภารกิจที่ต้องปกป้องขนมไว้ค่ะ!!
ดูแบบคลิป
เมื่อตอนกลางเดือนตุลาคมที่ผ่านมา เราได้ไปเที่ยวที่ จังหวัดฮอกไกโด ประเทศญี่ปุ่นค่ะ เมืองฮาโกะดาเตะเป็นเมืองสุดท้ายที่เราจะมาแวะเที่ยว โดยเราเดินทางคนเดียวค่ะ
ตอนนั้นเราเดินเล่นที่ Kanemori Red Brick Warehouse ไปเรื่อยๆ เดินมั่วๆ จนไปถึงแถวๆ ทางขึ้นกระเช้า Mt.Hakodate แล้วก็เดินถ่ายรูปไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเจอร้านขนมร้านนึงที่น่ากินมาก (ระหว่างนั้นพยายามบังคับใจให้ไม่ซื้อขนมระหว่างทางมามาก จนมาเจอร้านนี้) ประกอบกับมีคนญี่ปุ่นสองคนจอดรถเพื่อลงมาซื้อขนมที่ร้านนี้พอดี เราก็เลยแบบเอาว้ะ! เอาร้านนี้แหละ ก็เลยเดินเข้าไปซื้อ ขนมที่เราซื้อคือ ขนมปังเมล่อน ไส้ไอศกรีมวนิลา ราคา 240เยนค่ะ
พอซื้อเสร็จ เราก็เดินออกมาหน้าร้าน ชูขนมถ่ายรูปไปสักสามรูป ก็เดินไปนั่งม้านั่งหน้าร้าน (ม้านั่งจะแบ่งเป็นสองฝั่งของร้าน แต่ร้านจะเล็กๆ ค่ะ) เรานั่งกินไปได้ไม่กี่คำ ก็มีอีกาตัวนึงบินมาเกาะสายไฟบนที่อยู่บนหัวเรา นี่ค่ะ จุดเริ่มต้นการต่อสู้มันอยู่ตรงนี้!!
เรารู้แล้วว่ามันไม่ได้มาดีแน่ เพราะเราเคยอ่านรีวิวมาก่อนว่าให้ระวังอีกาขโมยขนม เราก็เลยกินไประแวงไป ที่นี้พอผ่านไปสักพักไม่เห็นมันทำอะไร เราเลยตายใจ กินต่อแบบไม่สนใจมัน เท่านั้นแหละค่ะ.. มันบินโฉบมาข้างหูเราทันที เราตกใจเลยรีบหลบเข้าไปในร้านคืน คนมงคนมองไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เพราะศึกนี้มันไม่ง่ายเลย!! (เจ๊ญี่ปุ่นสองคนนั่งกินพร้อมมองเราด้วยความสบายใจ เพราะอีกามันเลือกแล้ว!)
เราก็ด้อมๆ มองๆ ว่ามันยังอยู่มั้ย พอเห็นว่ามันไม่อยู่ สถานการณ์ปกติ เราก็ออกไปนั่งที่เดิม (คือจะนั่งชิว นั่งกินไป มองวิวไป ทำไมมันยากจัง!!) นั่งได้สักแป๊ป คราวนี้มันก็มาอีก ทีนี้มันโจมตีอย่างหนัก จะเอาให้ได้ เราก็เลยวิ่งลงเขาไปเลย
วิ่งไปได้ไม่ไกล ก็มีคู่สามีภรรยาญี่ปุ่นคู่หนึ่ง เห็นเราตกอยู่ในสถานการณ์ไม่ดี เขาก็เลยมาช่วยไล่อีกาให้ ป้าญี่ปุ่นก็มาช่วยกัน ให้เรา ระหว่างนั้นเราก็ซ่อนขนมไว้ในเสื้อแจ๊คเกตตลอด เผื่อมันไม่เห็น มันจะได้ไป ที่นี้มันก็เหมือนทำให้เราตายใจอีก มันก็ไปจริง ป้าญี่ปุ่นก็เลยส่งสัญญาณให้ไปกินตรงสวนตรงนู้นนะ เราก็โอเค และขอบคุณป้า ระหว่างเดินไปสวน ต้องข้ามถนนเล็กๆ ทีนี้อีกามันก็ไม่หยุด บินโฉบมาอีก นี่ขนาดเราซ่อนขนมไว้ในแจ๊คเก็ตแล้วนะ (โว้ย!!)
เราก็กรี๊ด แต่ก็รีบวิ่งไป พอไปถึงตรงสวนก็เห็นห้องน้ำ คิดในใจ เออ ชีวิตเราก็คงได้เท่านี้ ต้องมากินขนมในห้องน้ำ! แต่พอตักไอติมเข้าไปคำแรกปุ๊ป รู้เลยว่าไม่โอเค เพราะกลิ่นลูกเหม็นโชยเข้าปากตามไปด้วย
ทีนี้เราก็เลยมองหาที่กินขนมแห่งใหม่ มองๆ ไป เจอที่นั่งพัก แต่อันนี้มันมีหลังคา ไม่ได้โล่งแบบตรงหน้าร้าน เราเลยไปนั่ง แต่ระหว่างทางที่วิ่งมาคือทั้งแอบขนม ทั้งมองลาดเลาระแวงอีกาสุดริด (จริงๆ ตรงที่นั่งมันจะมีนกตัวเล็กๆ เยอะเลยค่ะ แต่มันก็ไม่ทำอะไรแบบอีกานะ) เราก็นั่งกินไปเรื่อยๆ จนใกล้จะหมด ทีนี้ฝูงอีกาบินมาเกาะสายไฟตรงหน้าเราเลยค่ะ (ตัวนั้นมันคงไปตามพวกแน่ๆ!) เราเบื่อจะทำสงครามกับมัน เราเลยรีบกินให้หมด พอหมดแล้วเราก็ทำหน้ายิ้มเยาะให้กับฝูงอีกาตรงหน้าว่า..
กินหมดแล้วโว้ย!!
จากนั้นก็เดินไปทิ้งขยะ ด้วยสีหน้าผู้ชนะเคมเปญในครั้งนี้!!
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถ้าเราตั้งจิตมั่นว่าจะต้องกิน อะไรก็มาขวางเราไม่ได้!!
ขอบคุณค่ะ
เรื่องเล่าจากญี่ปุ่น : การต่อสู้กับอีกา! ขนมข้าใครอย่าแตะ!! (ระวังอีกาขโมยขนมนะ @ Hokkaido, Japan)
ดูแบบคลิป
เมื่อตอนกลางเดือนตุลาคมที่ผ่านมา เราได้ไปเที่ยวที่ จังหวัดฮอกไกโด ประเทศญี่ปุ่นค่ะ เมืองฮาโกะดาเตะเป็นเมืองสุดท้ายที่เราจะมาแวะเที่ยว โดยเราเดินทางคนเดียวค่ะ
ตอนนั้นเราเดินเล่นที่ Kanemori Red Brick Warehouse ไปเรื่อยๆ เดินมั่วๆ จนไปถึงแถวๆ ทางขึ้นกระเช้า Mt.Hakodate แล้วก็เดินถ่ายรูปไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเจอร้านขนมร้านนึงที่น่ากินมาก (ระหว่างนั้นพยายามบังคับใจให้ไม่ซื้อขนมระหว่างทางมามาก จนมาเจอร้านนี้) ประกอบกับมีคนญี่ปุ่นสองคนจอดรถเพื่อลงมาซื้อขนมที่ร้านนี้พอดี เราก็เลยแบบเอาว้ะ! เอาร้านนี้แหละ ก็เลยเดินเข้าไปซื้อ ขนมที่เราซื้อคือ ขนมปังเมล่อน ไส้ไอศกรีมวนิลา ราคา 240เยนค่ะ
พอซื้อเสร็จ เราก็เดินออกมาหน้าร้าน ชูขนมถ่ายรูปไปสักสามรูป ก็เดินไปนั่งม้านั่งหน้าร้าน (ม้านั่งจะแบ่งเป็นสองฝั่งของร้าน แต่ร้านจะเล็กๆ ค่ะ) เรานั่งกินไปได้ไม่กี่คำ ก็มีอีกาตัวนึงบินมาเกาะสายไฟบนที่อยู่บนหัวเรา นี่ค่ะ จุดเริ่มต้นการต่อสู้มันอยู่ตรงนี้!!
เรารู้แล้วว่ามันไม่ได้มาดีแน่ เพราะเราเคยอ่านรีวิวมาก่อนว่าให้ระวังอีกาขโมยขนม เราก็เลยกินไประแวงไป ที่นี้พอผ่านไปสักพักไม่เห็นมันทำอะไร เราเลยตายใจ กินต่อแบบไม่สนใจมัน เท่านั้นแหละค่ะ.. มันบินโฉบมาข้างหูเราทันที เราตกใจเลยรีบหลบเข้าไปในร้านคืน คนมงคนมองไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เพราะศึกนี้มันไม่ง่ายเลย!! (เจ๊ญี่ปุ่นสองคนนั่งกินพร้อมมองเราด้วยความสบายใจ เพราะอีกามันเลือกแล้ว!)
เราก็ด้อมๆ มองๆ ว่ามันยังอยู่มั้ย พอเห็นว่ามันไม่อยู่ สถานการณ์ปกติ เราก็ออกไปนั่งที่เดิม (คือจะนั่งชิว นั่งกินไป มองวิวไป ทำไมมันยากจัง!!) นั่งได้สักแป๊ป คราวนี้มันก็มาอีก ทีนี้มันโจมตีอย่างหนัก จะเอาให้ได้ เราก็เลยวิ่งลงเขาไปเลย
วิ่งไปได้ไม่ไกล ก็มีคู่สามีภรรยาญี่ปุ่นคู่หนึ่ง เห็นเราตกอยู่ในสถานการณ์ไม่ดี เขาก็เลยมาช่วยไล่อีกาให้ ป้าญี่ปุ่นก็มาช่วยกัน ให้เรา ระหว่างนั้นเราก็ซ่อนขนมไว้ในเสื้อแจ๊คเกตตลอด เผื่อมันไม่เห็น มันจะได้ไป ที่นี้มันก็เหมือนทำให้เราตายใจอีก มันก็ไปจริง ป้าญี่ปุ่นก็เลยส่งสัญญาณให้ไปกินตรงสวนตรงนู้นนะ เราก็โอเค และขอบคุณป้า ระหว่างเดินไปสวน ต้องข้ามถนนเล็กๆ ทีนี้อีกามันก็ไม่หยุด บินโฉบมาอีก นี่ขนาดเราซ่อนขนมไว้ในแจ๊คเก็ตแล้วนะ (โว้ย!!)
เราก็กรี๊ด แต่ก็รีบวิ่งไป พอไปถึงตรงสวนก็เห็นห้องน้ำ คิดในใจ เออ ชีวิตเราก็คงได้เท่านี้ ต้องมากินขนมในห้องน้ำ! แต่พอตักไอติมเข้าไปคำแรกปุ๊ป รู้เลยว่าไม่โอเค เพราะกลิ่นลูกเหม็นโชยเข้าปากตามไปด้วย
ทีนี้เราก็เลยมองหาที่กินขนมแห่งใหม่ มองๆ ไป เจอที่นั่งพัก แต่อันนี้มันมีหลังคา ไม่ได้โล่งแบบตรงหน้าร้าน เราเลยไปนั่ง แต่ระหว่างทางที่วิ่งมาคือทั้งแอบขนม ทั้งมองลาดเลาระแวงอีกาสุดริด (จริงๆ ตรงที่นั่งมันจะมีนกตัวเล็กๆ เยอะเลยค่ะ แต่มันก็ไม่ทำอะไรแบบอีกานะ) เราก็นั่งกินไปเรื่อยๆ จนใกล้จะหมด ทีนี้ฝูงอีกาบินมาเกาะสายไฟตรงหน้าเราเลยค่ะ (ตัวนั้นมันคงไปตามพวกแน่ๆ!) เราเบื่อจะทำสงครามกับมัน เราเลยรีบกินให้หมด พอหมดแล้วเราก็ทำหน้ายิ้มเยาะให้กับฝูงอีกาตรงหน้าว่า..
กินหมดแล้วโว้ย!!
จากนั้นก็เดินไปทิ้งขยะ ด้วยสีหน้าผู้ชนะเคมเปญในครั้งนี้!!
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถ้าเราตั้งจิตมั่นว่าจะต้องกิน อะไรก็มาขวางเราไม่ได้!!
ขอบคุณค่ะ