ปรึกษาปัญหาความรักเรื่องความเห็นแก่ตัวของผมครับ รบกวนด้วยครับ

โตจนป่านนี้อายุ 27 แล้วครับ ก็ยังสับสนว่าความรักคืออะไร ปัจจุบันก็มีแฟนที่คบหาดูใจกันมาแล้ว เกือบหกปี ยอมรับว่าบางทีผมอาจไม่ได้ดูแลแฟนดีอะไรมากมาย จากนิสัยส่วนตัวด้วยครับ ที่ไม่ค่อยได้สนใจใคร ไม่ต้องการการดูแลจากใครเท่าไร ชอบทำอะไรคนเดียว ไม่รบกวนคนอื่น ทำอะไรคนเดียวแล้วมันสบายใจกว่า ตรงนี้อาจจะส่งผลให้ผมดูแลแฟนไม่ดีพอ จากการที่ผมเป็นคนชอบเอาความคิดตัวเองเป็นหลักด้วยแระครับ ชอบคิดว่าถ้าเป็นเราๆจะทำอย่างไร อาจจะใช้ความคิดตัวเองเป้นที่ตั้งมากเกินไป แฟนมักจะบ่นๆเสมอครับว่า เราเคยทำอะไรบ้างในฐานะแฟน โดยส่วนตัวก็คิดว่า การเป็นแฟนคือการแชร์การใช้ชีวิตร่มกัน แชร์ช่วงเวลาสุขทุกข์ ผมคงดูแลแฟนไม่ดีจริงๆมั้ง เป็นกระทู้บ่นไปซะงั้น จนตอนนี้ก็คิดว่าสรุปแล้วผมเห็นแก่ตัวหรือเปล่า บางครั้งถ้าแฟนขอให้ทำอะไรให้ แต่วันนั้นผมเหนื่อย ผมค่อนข้างลำบาก บางครั้งก็ปฏิเสธไป แต่ก็มักจะโดนงอนว่า ถ้าคนรักกันจริงเค้าไม่พูดว่าเหนื่อยหรอก เค้าเต็มใจทำให้โดยไม่รู้สึกเหนื่อย ส่วนใหญ่จะเป็นสิ่งที่ผมคิดว่าถ้าเป็นตัวผมเองจะทำเอง เพราะไม่อยากให้เค้าเหนื่อย แต่ความคิดเค้าจะเป็นอีกแบบข้างต้น แบบว่าถ้าคนรักกันก็อยากทำอยากดูแลให้เค้าไม่เหนื่อย แต่บางครั้งผมก็ยอมรับว่าผมเหนื่อยจริงๆ เค้าก็จะบอกว่า เราก็บอกว่าเหนื่อยตลอด ไม่เคยทำอะไรให้เค้าเลย ผมค่อนข้างสับสน ว่าผมเห็นแก่ตัว ผู้ชายส่วนใหญ่ก็ยอมเหนื่อยเพื่อดูแลผู้หญิงทั้งนั้น ตอนนี้ค่อนข้างรู้สึกว่าตัวเองเลว เห็นแก้ตัว ดูแลแฟนไม่ดีเลยครับ