ระบายความนอยด์

บางครั้งก็สงสัยน่ะกะอีแค่เรื่องกินไก่ทอดทะเลาะกันเปนเด็กๆมันก็เป็นเรื่องปกติของเพื่อนเดี๋ยวก็เคลียกันเอง....แต่ดูเหมื่อนมันจะวุ่นวายไปกันใหญ่แล้วน่ะบางทีก็ไม่เข้าใจทะเลาะกันแค่นี้ทำไมเหมือนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆนิกุแย่ขนาดนั้นเลยหรอสุดกุก้จะไม่เหลือใครกุยุคนเดียวก็ได้คือก็รุ้น่ะว่าผิดอ่ะคือก็รู้น่ะว่าเพื่อนเป็นห่วงกะอีแค่ไก่ทอดกุหิวกุอยากกินกุรู้เว้ยว่าเป็นห่วงกุรุ้กุไม่สบายกุไอกินของทอดๆมันๆไม่ได้คือกุก็หงุดหงิดไงกุก็ลุกออกจากตรงกุไม่อยากเห็นกุรำคาญคือห้ามไม่กุกินแต่ซื้อของทอดๆมันๆมาล่อตากุทั้งนั้นแล้วห้ามไม่ให้กินคือไร....เป็นห่วงกุจริงๆใช่ไหม....เวลาเพื่อนไม่สบายกุไม่เคยทำแบบนี้เลยน่ะ
อันไหนเพื่อนกินไม่ได้กุห้ามแล้วกุก้ไม่ซื้อมากินด้วยไม่เอามาล่อตาด้วยกุรุ้ว่ามันต้องอยากต้องห้ามใจไม่ได้แน่ๆ....กุไม่ทำ...แต่พอกุเป็นเม่านอนไม่หลับ
ดูสิซื้อมาแต่ล่ะอย่าง....มันมีหลายเรื่องน่ะ....กุเป็นฝ่ายยอมเพื่อนเสมอ....กุยุอีกกลุ่มหนึ่งก็มานอยด์กุว่ากุไม่สนใจคือไรกุต้องตามใจเพื่อนตลอดเลยยยยหรอ....กุรุ้ว่ากุไม่เคยฟังอะไรใครเลยกุรุ้กุเอาแต่ใจ....บางทีกุชวนขึ้นเรียนก็ไม่ขึ้นกันจนกุรำคาญกุต้องขึ้นเรียนคนเดียว....กุรุ้ว่ามีเพื่อนคนหนึ่งกลับบ้านคนเดียวดึกๆไม่ได้กุก้ไปส่งทั้งๆบ้านกุกะมันยุคนละทางกุไม่เคยบ่นกุพึ่งมาบ่นมาระบายวันนี้ล่ะกุเป็นห่วงไงกุถึงไปส่งทั้งที่กุบอกไม่ไปส่งน่ะสุดท้ายก้เล้าให้กุไปส่งจนถึงบ้าน....อ่ะเวลากุไม่ขึ้นเรียนพวกงอลกันน่ะกุไม่เคยพูดทีไอ้ตอนกุชวนพวกขึ้นเรียนกันไม่มีใครขึ้นเลยน่ะกุขึ้นเรียนคนเดียวตลอดไม่นึกถึงตอนนี้มั้งว่ะ.....กุก็ไม่เข้าใจกุไม่ใช่เพื่อนที่ดีของใครหรอกน่ะ...เพื่อนอ่ะมันจะรักกันตลอดไม่มีกัดไม่ทะเลาะกันมันเป็นไปไม่ได้หรอกเว้ย....แต่เกินไปทะเลาะกันสามคน....แต่บุคคลที่สี่ห้าหกมาจากไหนเกี่ยวไรว่ะนี้กุต้องทะเลาะทั้งหมดไหม....กุต้องเหลือใครมั้ง....เห้ยไม่ต้องมาสงสารกุน่ะ....กุยุตนเดียวก้ได้เว้ย....กุสำคัญกะพวกแค่นี้ล่ะ.....เวลากุขาดเรียนกุต้องถามว่ามีงานรัยไหมว่าพวกขาดเรียนกุต้องบอกพวกโดยที่พวกไม่ต้องถาม....กุรุ้กุโครตงี่เง่าเลยเว้ย