คิดถึงผู้ชายชื่อสตรอง.....
บอกก่อนเลยว่าเรากับพี่คนนี้ไม่ได้เป็นแฟนกัน เราเจอเค้าเพราะตอนนั้นทำงานในผับ พี่เค้าไปเที่ยว แล้วก้อรู้จักกันผ่านเพื่อน เราอ่ะชอบเค้าตั้งแต่ตอนนั้นแต่เค้าคงไม่ได้ชอบเราเพราะเรารู้ว่าเค้าชอบเพื่อนเรา
แต่เราก้อได้คบกันแบบไปกินข้าวด้วยกันบ้างไปต่างจังหวัดด้วยกันบ้าง คุยกันเกือบทุกวัน ส่งข้อความหากัน ตอนเราเกิดอุบัติเหตุที่ลพบุรีเค้าก้อไปหา ยอมรับเลยว่าเราชอบเค้ามาก เหมือนตอนนั่นยัดเยียดตัวเองเข้าไปอยู่ในชีวิตเค้า เป็นแบบนี้อยู่นานพอสมควร จนมีเรื่องให้เราเสียใจที่สุดเราเลยยอมตัดใจเลิก ตอนเลิกคบกันไม่ดีเท่าไหร่ไม่เล่าแล้วกันเนอะ
ตอนนั้นเราหนีหน้าเค้าไม่คุยไม่รับโทรศัพท์ไม่ฟังเหตุผล หลังจากนั้นสองปีเราก้อไปอยู่เมืองนอก พอเวลาผ่านไปเราก้อลืมความโกรธที่เคยมีกลับเป็นคิดถึงแทน พอถึงตอนนี้เพิ่งรู้ตัวว่าเอาโทรศัพท์เครื่องเก่าที่มีเบอร์พี่เค้าอยู่ทิ้งไปแล้ว จะโทรหาหรือส่งข้อความก้อไม่ได้ เบอร์บ้านที่เคยมีดูเหมือนเค้าจะเปลี่ยน(เคยลองโทรไปแล้วไม่มีเลขหมาย 😭) ยิ่งตอนนี้เรากลับมาเมืองไทยแล้ว ย้ายบ้านมาอยู่ใกล้ๆร้านอาหารของเค้าขับรถผ่านทุกวันก้อยิ่งคิดถึง เคยทำเนียนพาเพื่อนไปกินข้าวหวังว่าจะเจอเค้าแต่ก้อต้องผิดหวังทุกรอบ เพราะไม่เคยเจอเลย ไม่รู้จะติดต่อยังไง ไม่กล้าฝากเด็กที่ร้านบอกกลัวว่าเค้าจะมีแฟนหรือภรรยาไปแล้ว (แอบหวังเล็กๆว่ายังไม่มีใคร 555🙄)
เอาจริงๆก้อไม่ได้คิดว่าถ้าเจอแล้วจะได้คบกัน แต่แค่อยากเจอ ยังมีความเป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นน้องยังมีความรู้สึกดีๆให้เค้าอยู่ (แต่ถ้าเป็นแฟนได้จะดีมาก อิอิ แอบเพ้อนิดๆ😜) ไม่รู้เค้าจะยังจำเราได้อยู่รึป่าว เค้าอาจจะไม่เคยจำเราได้เลยก้อได้ 😔 ถ้ามีโอกาสก้ออยากจะเจอซักครั้ง หลังจากไม่เจอกันมาเกือบสิบปี
อยากจะบอกว่าตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้รวมเวลาก้อจะสิบปีแล้ว ไม่เคยลืมเค้าได้เลยแม้แต่วันเดียว
อยากจะบอกว่าคิดถึงผู้ชายชื่อสตรอง..... แต่จนปัญญาที่จะเจอ 😔
บอกก่อนเลยว่าเรากับพี่คนนี้ไม่ได้เป็นแฟนกัน เราเจอเค้าเพราะตอนนั้นทำงานในผับ พี่เค้าไปเที่ยว แล้วก้อรู้จักกันผ่านเพื่อน เราอ่ะชอบเค้าตั้งแต่ตอนนั้นแต่เค้าคงไม่ได้ชอบเราเพราะเรารู้ว่าเค้าชอบเพื่อนเรา
แต่เราก้อได้คบกันแบบไปกินข้าวด้วยกันบ้างไปต่างจังหวัดด้วยกันบ้าง คุยกันเกือบทุกวัน ส่งข้อความหากัน ตอนเราเกิดอุบัติเหตุที่ลพบุรีเค้าก้อไปหา ยอมรับเลยว่าเราชอบเค้ามาก เหมือนตอนนั่นยัดเยียดตัวเองเข้าไปอยู่ในชีวิตเค้า เป็นแบบนี้อยู่นานพอสมควร จนมีเรื่องให้เราเสียใจที่สุดเราเลยยอมตัดใจเลิก ตอนเลิกคบกันไม่ดีเท่าไหร่ไม่เล่าแล้วกันเนอะ
ตอนนั้นเราหนีหน้าเค้าไม่คุยไม่รับโทรศัพท์ไม่ฟังเหตุผล หลังจากนั้นสองปีเราก้อไปอยู่เมืองนอก พอเวลาผ่านไปเราก้อลืมความโกรธที่เคยมีกลับเป็นคิดถึงแทน พอถึงตอนนี้เพิ่งรู้ตัวว่าเอาโทรศัพท์เครื่องเก่าที่มีเบอร์พี่เค้าอยู่ทิ้งไปแล้ว จะโทรหาหรือส่งข้อความก้อไม่ได้ เบอร์บ้านที่เคยมีดูเหมือนเค้าจะเปลี่ยน(เคยลองโทรไปแล้วไม่มีเลขหมาย 😭) ยิ่งตอนนี้เรากลับมาเมืองไทยแล้ว ย้ายบ้านมาอยู่ใกล้ๆร้านอาหารของเค้าขับรถผ่านทุกวันก้อยิ่งคิดถึง เคยทำเนียนพาเพื่อนไปกินข้าวหวังว่าจะเจอเค้าแต่ก้อต้องผิดหวังทุกรอบ เพราะไม่เคยเจอเลย ไม่รู้จะติดต่อยังไง ไม่กล้าฝากเด็กที่ร้านบอกกลัวว่าเค้าจะมีแฟนหรือภรรยาไปแล้ว (แอบหวังเล็กๆว่ายังไม่มีใคร 555🙄)
เอาจริงๆก้อไม่ได้คิดว่าถ้าเจอแล้วจะได้คบกัน แต่แค่อยากเจอ ยังมีความเป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นน้องยังมีความรู้สึกดีๆให้เค้าอยู่ (แต่ถ้าเป็นแฟนได้จะดีมาก อิอิ แอบเพ้อนิดๆ😜) ไม่รู้เค้าจะยังจำเราได้อยู่รึป่าว เค้าอาจจะไม่เคยจำเราได้เลยก้อได้ 😔 ถ้ามีโอกาสก้ออยากจะเจอซักครั้ง หลังจากไม่เจอกันมาเกือบสิบปี
อยากจะบอกว่าตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้รวมเวลาก้อจะสิบปีแล้ว ไม่เคยลืมเค้าได้เลยแม้แต่วันเดียว