ตั้งแต่แรกผมก็ชอบผู้หญิงมาตลอด มีความรู้สึกชอบ เขิน อายกับผู้หญิง จนวันหนึ่งที่ผมมาเรียนพิเศษค่ายๆหนึ่ง ผมได้มาเจอกับผู้ชายคนหนึ่งที่ได้มาเรียนในค่ายเดียวกัน เหมือนเขาจะแสดงกิริยา ท่าทาง คำพูด เหมือน "เกย์" เขาทำให้ผมรู้สึกหวั่นไหวตลอดเมื่อผมได้มองหน้าเขา ตั้งแต่วันนั่นผมก็รู้สึกชอบเขามาก จนค่ายจบ ผมก็ไม่ได้สารภาพกับเขาว่า "ผมชอบเขา" จนถึงทุกวันนี้...ผมก็ยังไม่ได้บอกเขา (ผมไม่กล้าบอกเพราะว่ากลัวว่าเขาจะไม่รับ...ผม กลัวความเปลี่ยนแปลงต่างๆ ไม่ว่าจะ จะคุยได้เหมือนเดิมไหม? จะมองหน้ากันติดไหม? พ่อแม่ เพื่อนเก่า เพื่อนที่พึ่งเข้ามาจะรับได้ไหมว่าชอบแบบนี้? ) ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2560 ก็ได้คุยกันบ้าง (ในช่วงที่ไม่ได้คุยกันก็คุยกับคนอื่น) เพราะอยู่กันคนละจังหวัด เวลาว่างก็ไม่ตรงกัน จนวันที่มหาวิทยาลัยเกือบทั่วประเทศประกาศว่าใครติดมหาลัยอะไรบ้าง เค้าก็ติดคนละมหาลัยกับผม (ก่อนหน้านั่นเค้าได้คุยกับผมว่า ถ้าติดมหาลัยเดี๋ยวกันเค้าจะเลี้ยงชาบูมื้อหนึ่ง วันนั้นผมรู้สึกมีหวังว่าเค้าจะจีบเรารึเปล่า ปล.อาจจะคิดไปเอง) วันนั้นผมรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้เรียนที่เดียวกันกับเขา ความหวังนั้นก็เริ่มหายไปวันละนิดๆ เพราะก่อนหน้านั้นเค้าก็คบกับใครก็ไม่รู้ ไม่บอกว่าเพศอะไรเลย ขึ้นแต่ว่ามีแฟนแล้ว ผมก็ได้แต่ส่องเฟสเขาทุกวัน รอวันหนึ่งเพื่อที่จะรอวันที่เขาจะกลับมา จนมาถึงในช่วงเดือนกันยายนที่ผ่านมา ในเฟสบุ๊คของเขาก็ขึ้นสถานะว่า "โสด" ผมแอบดีใจนิดๆ ทั้งที่รู้ว่า ยังไงเราก็ไม่กล้าบอกเค้า ปล.เราควรบอกเขาไหม ถ้าควรบอก...เราควรเตรียมตัวเตรียมใจยังไง? แต่ผมก็ยังชอบผู้หญิงอยู่นะครับ ผมแค่สับสนว่าผมเป็นอะไรกันแน่? จนตอนนี้ผมก็ยังสับสนอยู่ว่าทำไมผมชอบผู้ชายที่สไตล์คล้ายเค้า เพราะมหาลัยที่ผมเรียนอยู่ก็ได้ผู้คนหลายแบบ จนมาเจอผู้ชายสไตล์แบบเค้า (ก็ไม่หล่อหลอก แต่ก็ชอบไม่รู้ทำไม......สับสน) ปล.ผมเป็นไบรึเปล่า ตอบผมหน่อย...ผมสับสน อย่าลืมบอกด้วยนะว่าถ้าควรบอก...เราควรเตรียมตัวเตรียมใจยังไง ขอบคุณล่วงหน้า... *-*
ผมสับสนมากๆว่าผมเป็นอะไรกันแน่