ตามหัวข้อเลยนะคะ คือเหมือนก่อนเขารักเรามากๆ เรียกว่ายอมเราได้แทบทุกอย่าง แน่นอนค่ะว่าเหลิงเพราะรู้แก่ใจว่าเขารักเรามาก มากจนทำอะไรก็ไม่ยอมเลิกกับเราแน่ๆ ก็ทำเรื่องร้ายๆไว้กับเขาเยอะมากค่ะ เขาก็ทน ทนเรามาตลอด จนมาถึงจึดที่เลิกกันค่ะ เลิกกันไป1เดิอน จนเราไปง้อเขาจนกลับมาคบกัน เอาล่ะ ที่นี้มันกลับกัน จากเราที่เฉยๆเพราะรู้ว่าเขารักเรามาก กลายเป็นว่าเรารักเขามากๆ คิดมากเรื่องเขาแทบทุกอย่างตลอดเวลา ส่วนเขาจากคนที่ใส่ใจ ดูแลเรา ตามใจเราอย่างดี กลับกลายเป็นคนละคน ไม่สนใจใยดีอะไรเราเลย ทำอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เราเสียใจ ซึ่งเราก็ยอม เพราะว่ารักเขามากไม่อยากจะเสียเขาไป ช่วงหลังๆหนักขึ้นมาก เพราะเหมือนว่าเขาจะมีคนอื่น เราเองก็แทบจะเป็นบ้าได้เลยค่ะ ตอบแค่ อืม กับเราแล้วก็เหมือนว่าไม่อยากคุยตลอด คนเราความอดทนก็มีขีดจำกัดใช่ไหมค่ะ เราเองก็เลยบอกเลิกเขา นั่นแหละค่ะอยู่ได้ไม่เกิน3วันก็ต้องหน้าด้านกลับมาง้อเขา ถ้าคุณรักใครมากๆจะเข้าใจความรู้สึกนี้ดีเลยค่ะ คิดมากว่าเขาจะคุยกับใคร จะไปอยู่ไปทำอะไรกับใคร คิดมากจนร้องไห้ทุกครั้งที่คิดเลยค่ะ อยากเลิกกับเขามากๆแต่ไม่เคยทำได้ ถามเขาว่าไม่ได้รักเราแล้วใช่ไหม เขาก็จะตอบว่าป่าว อยากหลุดพ้นจากความรู้สึกนี้ค่ะ ไม่อยากเจ็บอีกแล้ว ไม่อยากร้องไห้เสียใจทุกวัน เหมือนเขาจะมีหรือไม่มีเราก็ได้
ไม่เคยเลิกจริงๆจังๆได้สักที ขอวิธีด้วยนะคะ
ขอวิธีตัดขาดกับคนที่เรารักมากๆทีค่ะ
ไม่เคยเลิกจริงๆจังๆได้สักที ขอวิธีด้วยนะคะ