ตั้งแต่ได้ยินเสียงพ่อแม่มีอะไรกัน ทำให้หลอนจนนอนไม่หลับ

พอได้ยินเสียงครางก็ทุบประตูเปรี้ยง พ่อแม่มาถามเสียงไร บอกทุบเพราะได้ยินเสียงแมวกัดกันในห้องพ่อแม่

จริงๆแล้วมันก็เป็นเรื่องธรรมชาตินะ  แต่ก็ไม่สมควรให้คนอื่นรู้เห็น  ตอนเด็กๆก็เคยได้ยินพ่อกับแม่มีอะไรกันนะ  เลยทำเหมือนละเมอ
ดิ้นท่าโน้นท่านี้พ่อกับแม่เลยหยุด  รู้สึกกระอักกระอ่วนบอกไม่ถูก  ที่บ้านสมัยก่อนนอนรวมกันหมดน่ะ
ตอนหลังเลยย้ายที่นอน ชวนน้องชายสองคนมานอนด้วยเป็นเพื่อนกัน   พอโตอีกนิดก็ให้น้องแยกที่นอนไป

พอตอนนี้มีลูกไม่อยากให้ลูกหลอน แยกห้องนอนตั้งแต่ยังไม่สามเดือน ถ้าช่วงไหนจะบู๊กันหนักก็ส่งลูกไปอยู่กับพี่เลี้ยง
ก็หาข้ออ้างกันไป   แต่เลี้ยงลูกแบบฝรั่งปนเอเซีย พ่อแม่กอดหอมกันให้ลูกเห็นบ้างแสดงความรักเล็กๆน้อยๆ ลูกก็เฉยๆนะ
มันเมือนเป็นเรื่องปกติ   แต่ขนาดปั้นปึ๊กเนี่ยจะระวังสุดๆ

อยากให้คนเป็นพ่อเป็นแม่ระวังกันนิดนึงเรื่องแบบนี้ถึงจะเป็นเรื่องของธรรมชาติก็เหอะ

เราเข้าใจความรู้สึกของจขกท.นะคะว่ามันทรมานขนาดไหนกับสถานการณ์แบบนี้ ถ้าเป็นผู้ใหญ่ไปแอบเห็นหรือได้ยินเสียงคนมีอะไรกันอาจจะเห็นเป็นเรื่องขำๆ แต่กับเด็กมันคือนรกเลยค่ะ เพราะเราเองก็เคยรู้สึกตัวตอนพ่อกับแม่มีอะไรกัน ปกติเรานอนแยกห้องอยู่แล้วแต่คราวนั้นคือไปต่างจังหวัดเลยต้องนอนรวมกัน ความรู้สึกตอนรู้ว่าเค้ามีอะไรกันนี่ทรมานมากค่ะ ไม่กล้ากระดิกตัวเลย ต้องรอจนเค้าเงียบไปเราถึงกล้าขยับตัว และตอนนั้นเรากำลังเริ่มเข้าวัยรุ่นทำให้เรามีอารมณ์ตามไปด้วย ลองคิดดูสิคะว่าถ้าตอนนั้นเราควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้จะเป็นยังไง อันตรายมากค่ะ หลังจากนั่นเราก็มีความหวาดระแวงแบบจขกท.นี่แหละ แค่ได้ยินเสียงอะไรนิดหน่อยก็เครียดแล้วกลัวว่าเค้ากำลังจะทำอะไรกันอีก มันทรมานจริงๆค่ะ แทบจะเหมือนตกนรกเลย

เราเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะคุยกับแม่ เพราะตอนนั้นเราก็ไม่กล้าคุย เราขอแยกห้องเลยค่ะ ยอมนอนคนเดียวในห้องที่ไม่มีแอร์ เราคิดว่าพ่อแม่ก็คงสงสัยเหมือนกันแต่คงไม่กล้าถาม เพราะมันเป็นเรื่องยากจริงๆที่จะพูดคุยเรื่องแบบนี้กัน ส่วนจขกท.จะแก้ปัญหายังไงคงต้องหาวิธีเอาเองค่ะ ถ้าเป็นไปได้แยกตัวไปนอนที่เสียงไปไม่ถึงจะดีที่สุด ถ้าบ้านมีสองชั้นก็นอนชั้นล่างเลย อะไรแบบนี้ แต่ถ้ากล้าเปิดใจคุยกับแม่อะไรๆก็อาจจะดีขึ้นได้

ส่วนพวกที่คอมเม้นต์ว่าดีกว่าได้ยินเสียงพ่อแม่ทะเลาะกันนี่ความคิดมักง่ายมากๆค่ะ ไม่คิดถึงจิตใจเด็กเลยว่าจะเป็นยังไง ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าน้องไปปรึกษาพ่อแม่แล้วพ่อแม่ตอบแบบนี้กลับมา น้องจะเหมือนตกนรกขนาดไหน เด็กไม่ผิดเลยนะคะที่จะรู้สึกแย่กับเรื่องนี้ ผู้ใหญ่ต่างหากที่ผิดที่ทำอะไรในที่ที่ไม่เหมาะสม ทีเรื่องเพศบอกไม่เรื่องของเด็กอย่าแก่แดด แต่พอพ่อแม่มีอะไรกันให้เห็นกลับบอกให้ยอมรับให้ได้ รู้สึกย้อนแย้งจังเลยนะคะ

เราเป็นคนหนึ่งที่สนับสนุนการแยกห้องนอนให้เด็ก เพราะเรามีประสบการณ์วัยเด็กแบบนี้มานี่แหละ เคยเห็นกระทู้ในพันทิปที่คุยกันว่าไม่อยากให้ลูกแยกห้อง อยากให้ลูกนอนด้วยจนโต บางคนมั่นใจด้วยว่าไม่เคยทำอะไรให้ลูกรับรู้แน่นอน เรานี่ได้แต่สงสัยว่ามั่นใจกันขนาดนั้นเลยเหรอ เพราะถ้าลูกเกิดได้รับรู้ตอนพ่อแม่มีอะไรกัน เค้าไม่กล้าบอกพ่อแม่แน่ๆ