เราเลิกกับสามีเพราะมือที่สาม เขาง้อเรากับลูกนะ
แต่เรารู้ว่าเขาง้อเพราะผลประโยชน์ไม่ใช่เพราะรัก
เรากลับไปเขาก็ทำแบบเดิม เพราะผญ.อีกคนเขายอมรับ
สภาพการเป็นเมียน้อยได้ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจนัก
เขาอยู่กับเราเพราะเงิน เขาอยู่กับเมียน้อยเพราะรักมั้ง เขาไม่อยากเสียใครไป
ตอนนี้เรายังเสียใจ ร้องไห้ เขาทำไม่ดีกับเรา แต่ไม่รู้ทำยังคิดถึง
ก็มีบ้างที่รู้สึกคับแค้นใจที่เขาโกหก ทำร้ายจิตใจ
คำพูดต่างๆนานานจากเขาและเมียน้อย
เขาไม่แคร์แม้แต่ลูกของเรา เรามีค่าแค่คนหาเงินให้ใช้แค่นั้นเองหรือ
นอกจากที่เราต้องยอมถอยออกมาเองแล้ว
เรายังต้องรับผิดชอบหนี้สินที่เราทำให้เขาตอนอยู่ด้วยกัน คือมันช้ำใจมากๆ
เราพยายามอดทน เข้มแข็ง พยายามจะไม่คิด แต่เราต้องมานอนร้องไห้ทุกครั้ง
ใช้ชีวิตแระจำวัน ไปซื้อของเห็นของกินที่เขาชอบ ก็นึกถึง เห็นสถานที่ ที่เคยได้วยกัน
ได้ยินเพลงที่เขาชอบฟัง เราคิดถึงมากๆเสียใจได้แต่คิดว่า ช่วงที่เรามีกันแค่3คนพ่อ แม่ ลูก
ไม่มีคนอื่นเข้ามามันก็ดีนะ หรือเขาไม่คิดว่ามันดี?
เราเสียใจที่เราไม่สามารถทำสิ่งที่เราคิด คาดหวังไว้ในอนาคต
เราอยากสร้างความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ต่อเติมบ้านเพื่อที่จะ
มีลูกอีกสักคน อยากไปเที่ยวด้วยกัน อยากซื้อนาฬิกา ร้องเท้าที่เขาชอบ
อยากเซอร์ไพรส์วันเกิดเขา อยากทำอาหารที่เขาชอบให้เขากิน
อยากชวนไปกินอาหารร้านที่เขาอยากไป อยากพาเขากับลูกไปเที่ยวเหนือตอนปีใหม่
อยากเป็นคนเคียงข้างดูแลเขาตอนแก่ อีกมากมายที่เราคิดแต่ตอนนี้มันไม่มีแล้ว
เขาเกลียดเรามากที่เราทิ้งเขาไป เขาบอกว่าเราเห็นแก่ตัว ทำลายเขา เราเสียใจ
ที่เรื่องราวทั้งหมดกลับกลายเป็นเราผิดทุกอย่าง
ใครเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้ หรือคล้ายๆ คุณก้าวผ่านเรื่องราวเหล่านั้นมาได้ยังไง
ขอโทษที่เราระบายเรื่องตัวเองค่อยข้างเยอะ มันเสียใจมากๆค่ะ
เขาคือผู้ชายคนแรก แฟนคนแรก สามี และพ่อของลูก เราคิดมาตลอดว่าตัวเองมีความรัก
แต่วันนี้เรากลับคิดว่าเราเคยคิดว่าตัวเองมีความรัก จริงๆล้ว มันก็แค่การมโนไปฝ่ายเดียว
จริงๆแล้วเขาไม่ได้อยู่กับเราเพราะรักเลย
ขอคำแนะนำทำไงให้เลิกร้องไห้เสียใจที่ต้องเลิกกับคนที่ยังรัก
แต่เรารู้ว่าเขาง้อเพราะผลประโยชน์ไม่ใช่เพราะรัก
เรากลับไปเขาก็ทำแบบเดิม เพราะผญ.อีกคนเขายอมรับ
สภาพการเป็นเมียน้อยได้ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจนัก
เขาอยู่กับเราเพราะเงิน เขาอยู่กับเมียน้อยเพราะรักมั้ง เขาไม่อยากเสียใครไป
ตอนนี้เรายังเสียใจ ร้องไห้ เขาทำไม่ดีกับเรา แต่ไม่รู้ทำยังคิดถึง
ก็มีบ้างที่รู้สึกคับแค้นใจที่เขาโกหก ทำร้ายจิตใจ
คำพูดต่างๆนานานจากเขาและเมียน้อย
เขาไม่แคร์แม้แต่ลูกของเรา เรามีค่าแค่คนหาเงินให้ใช้แค่นั้นเองหรือ
นอกจากที่เราต้องยอมถอยออกมาเองแล้ว
เรายังต้องรับผิดชอบหนี้สินที่เราทำให้เขาตอนอยู่ด้วยกัน คือมันช้ำใจมากๆ
เราพยายามอดทน เข้มแข็ง พยายามจะไม่คิด แต่เราต้องมานอนร้องไห้ทุกครั้ง
ใช้ชีวิตแระจำวัน ไปซื้อของเห็นของกินที่เขาชอบ ก็นึกถึง เห็นสถานที่ ที่เคยได้วยกัน
ได้ยินเพลงที่เขาชอบฟัง เราคิดถึงมากๆเสียใจได้แต่คิดว่า ช่วงที่เรามีกันแค่3คนพ่อ แม่ ลูก
ไม่มีคนอื่นเข้ามามันก็ดีนะ หรือเขาไม่คิดว่ามันดี?
เราเสียใจที่เราไม่สามารถทำสิ่งที่เราคิด คาดหวังไว้ในอนาคต
เราอยากสร้างความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ต่อเติมบ้านเพื่อที่จะ
มีลูกอีกสักคน อยากไปเที่ยวด้วยกัน อยากซื้อนาฬิกา ร้องเท้าที่เขาชอบ
อยากเซอร์ไพรส์วันเกิดเขา อยากทำอาหารที่เขาชอบให้เขากิน
อยากชวนไปกินอาหารร้านที่เขาอยากไป อยากพาเขากับลูกไปเที่ยวเหนือตอนปีใหม่
อยากเป็นคนเคียงข้างดูแลเขาตอนแก่ อีกมากมายที่เราคิดแต่ตอนนี้มันไม่มีแล้ว
เขาเกลียดเรามากที่เราทิ้งเขาไป เขาบอกว่าเราเห็นแก่ตัว ทำลายเขา เราเสียใจ
ที่เรื่องราวทั้งหมดกลับกลายเป็นเราผิดทุกอย่าง
ใครเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้ หรือคล้ายๆ คุณก้าวผ่านเรื่องราวเหล่านั้นมาได้ยังไง
ขอโทษที่เราระบายเรื่องตัวเองค่อยข้างเยอะ มันเสียใจมากๆค่ะ
เขาคือผู้ชายคนแรก แฟนคนแรก สามี และพ่อของลูก เราคิดมาตลอดว่าตัวเองมีความรัก
แต่วันนี้เรากลับคิดว่าเราเคยคิดว่าตัวเองมีความรัก จริงๆล้ว มันก็แค่การมโนไปฝ่ายเดียว
จริงๆแล้วเขาไม่ได้อยู่กับเราเพราะรักเลย