ค่ะ เราเป็นคนที่เมื่อก่อนเรียนดี ดีมาตลอด พอเราคะแนนตกจาก 4.00 มาเป็น3.95 แม่ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ค่ะ เราเองก็พยายามเต็มที่ในส่วนของเราก็เสียใจเหมือนกันว่าทำไมยังไม่พอสำหรับเขา อย่างเทอมนี้เราได้ 4.00 มาอีก สำหรับเราก็ดีใจมากๆค่ะแต่แม่ก็ยังเอาคะแนนไปเจาะดูแต่ละวิชา บางวิชาก็บ่นว่าทำไมเราถึงได้แค่80 เกือบตกบ้าง เราไปไม่ถูกเลยกับการอยู่ในสังคมกดดันๆแบบนี้ เราอยู่แค่ ม.ต้นเอง สอบแข่งขันก็มีเยอะมากๆ ทุกครั้งที่ไปสอบไม่เคยไม่มีครั้งไหนเลยที่เราไม่ปวดท้องเพราะเราเครียดมากๆ พอคะแนนออกมาก็ชอบเอาไปเทียบกับคนอื่น พอได้น้อยกว่าก็โดนด่าตลอดเลย เราชอบไปร้องไห้เงียบๆคนเดียวในห้องนอนกับห้องน้ำบ่อยๆ บางวันก็นอนไม่หลับไปเลย อีกอย่างเราเป็นคนขี้โรคอีก พอเป็นอะไรนิดหน่อยๆก็โดนด่าเหมือนกัน จะเป็นหนักมากหรือน้อยก็โดนอัดยาแล้วส่งเรียนตามปกติไม่เคยได้พักเอาซะเลย เราเหนื่อยมากๆกับการที่อยู่แค่ม.ต้นแล้วโดนยัดเยียดให้เรียนสายวิทย์ บอกให้เป็นหมอบ้าง ไม่เคยถามเลยว่าเราชอบอะไร ใช่ เราชอบวิทย์แต่ไม่ได้อยากเป็นหมอ และมีสิ่งที่เราชอบมากกว่าวิทย์อีกเยอะ เรากลายเป็นคนไม่กล้าพูดเมื่อเจอคำถามอยากเป็นอะไรในอนาคตไปเลย เหมือนถูกปิดกั้น พอมีโอกาสได้พูดก็จะมีประโยค "ไม่เป็นหมอจริงๆหรอ" "เป็นหมอดีกว่ามั้ย" ตลอด เราอยากพูดอะไรบ้างแต่ไม่สามารถทำไรได้เลย เลยขอมาระบายในนี้แล้วกัน เราควรทำไงต่อดีคะ
ปล. เราเคยพูดเรื่องนี้ครั้งนึงว่าอยากเบาๆเรื่องเรียนไปบ้าง แต่สิ่งที่ได้มาคือการประชดประชันค่ะ;-;
โดนกดดันเรื่องการเรียนจากผปค.มาตลอด ทำไงดีคะ
ปล. เราเคยพูดเรื่องนี้ครั้งนึงว่าอยากเบาๆเรื่องเรียนไปบ้าง แต่สิ่งที่ได้มาคือการประชดประชันค่ะ;-;