เคยคุยกับรุ่นพี่คนนึง ตอนสมัยเรียนคุยกันแต่ไม่มีสถานะ คุยๆหยอกๆ แล้วตกลงกันว่าวาเลนไทน์ปี 2555 จะกลับมาแล้วฉลองวาเลนไทน์ด้วยกัน แต่สุดท้ายมันก็ไม่มีวันนั้นแล้ว พี่เค้าเสียวันที่ 20 มกรา 2555 จากไปโดยไม่ได้บอกลา จากไปโดยไม่ทันได้บอกรักพี่เค้า จากไปโดยไม่ได้ทานช็อตโกแลตที่ซื้อให้ เรามักจะกลับมาอ่านแชทที่คุยกับเค้าตอนท้อๆ กลับไปอ่านข้อความเก่าๆที่เธอให้กำลังใจ กลับไปอ่านเรื่องที่เราคุยกัน กลับไปอ่านสัญญาที่เราเคยบอกไว้ ขับรถผ่านบ้านเค้า มองไปยังสถานที่ที่เราเคยนั่งคุยกัน ห้องเรียนที่เราเคยทำกิจกรรมร่วมกัน นึกถึงภาพยนตร์ที่เธอเคยส่งให้ดู เพลงที่เธอเคยส่งให้ฟัง เธอมาเข้าฝันบอกคิดถึงกัน กอดหน่อยในฝัน มันยังรู้สึกดีมากมาย สุดท้ายมันก็คงเป็นความทรงจำที่ไม่เคยหายไปจริงๆ ทุกปีเราก็ยังซื้อช็อกโกแลตเก็บไว้ให้เค้า กดโทรหาเบอร์ที่ไม่มีคนรับแล้ว ขอบคุณนะที่เข้ามาทำให้รู้สึกดี และมีความทรงจำดีๆร่วมกัน เธอไม่ได้ไปไหน ยังอยู่ในใจฉันตลอดกาล
ปีที่หกแล้วแต่ฉันยังคิดถึงเธอ