คือเราก็ไม่ได้ชอบหรอกที่จะอยู่คนเดียว แต่สังคมมันยังไงไม่รู้อะ บางครั้งมันก็ทำให้เราสนุกสนานเฮฮา บางครั้งมันก็กดดันเราเกิน จนเราอยากจะน้องไห้ตรงนั้นเลย เราเลยเลือกที่จะปลีกตัวออกมา เพื่อนสมัยนี้ก็นะ นินทากันได้เสีย / เราเป็นคนที่ทุกคนคิดว่าเข็มแข็ม เพราะเราอยู่คนเดียวได้ ไปไหนมาไหนคนเดียว คิดจะด่า จะว่าเรายังไงก็ได้ คิดว่าเราสบายๆ เออ ไม่เคารพความเป็นเพื่อนกันมั่งเลยหรอ ขึ้นเสียงใส่ ด่าบ้าง ว่าบ้าง พอเราทำกลับเพราะเราไม่ไหวจริงๆ มันหลายคน ใจเราต้องมาทนกะอะอย่างงี้หลอ พอทำกลับ ก็มาว่าเรา พูดดีๆไม่ได้หรอ ขนาดตัวเองยังไม่ชอบที่คนตวาดใส่เลย ใจเขาใจเราอะมีบ้างไหม มันเหนื่อยนะ ระบายให้ใครฟังก็ไม่ได้ เจอคำแรงๆของเพื่อนสมัยนี้เข้าไป น้ำตาคลอ กํไม่ได้เก่งตลอดเวลาหรอกแหม่ 😟🙁
เราแปลกรึเปล่า??