บอกเลยครับทะเลาะกันทุกวันทั้งมีสาระไม่มีสาระเรื่องเล็กดันใหญ่ เรื่องนิดหน่อยก็เรื่องใหญ่ขนาดผมปิดตายห้องไว้คิดว่าจะเงียบที่สุดดันดัง คือว่าถ้าผมออกมาด่าจะได้ไหมครับมันเกินทนจริงๆ ผมเคยออกไปพูดดีๆกันแต่ก็บอกว่าเรื่องของพ่อแม่ลูกไม่เกี่ยวแล้วยังบอกว่าให้ข้าวกินทุกวันให้เงินใช้ เออใช่ให้เงินกูใช้แต่คิดว่ากูมีความสุขที่พวกด่ากันหรอครับอย่างอ้างเรื่องแทนดูสิ่งที่ตัวเองทำดูสันดานนั่นแหละ ผมไม่สนหรอกนะครับคำพูดพวกนี้อะพ่อแม่ยังพูดได้เลยก็แปลว่าที่ผ่านมาเป็นนิทานหรอกเด็กน่ะสิที่สอนให้ลูกพูดดีๆ(อันนี้เอาประชดพ่อแม่ที่หยาบคายน่ะครับ!!) อยากถามมากๆครับว่าสามารถออกไปด่าได้ไหม?เคยพูดดีใส่แต่ก็โดนสวนกลับตลอดเลยมันเกินทนอะพ่อแม่ก็เหอะแต่ผมยังเด็กนะไม่ใช่มาฟังจนเป็นสิ่งที่ผมต้องจำใจไปจนตาย ผมได้เตรียมคำด่าไว้แล้วครับเขียนและอ่านมาตั้ง2อาทิตย์แล้วคำด่าพวกนี้มีเหตุผลนะครับโดนทุกคำ ไม่มีคำไหนไม่มีเหตุผลครับ(จะบอกว่าเป็นคำว่าคำสั่งสอนก็ได้ครับ) ส่วนถ้าด่าอย่างเดียวอันนั้นถ้าไม่มีเหตุผลเค้าเรียกว่าลูกเนรคุณครับ ผมไม่เนรคุณนะครับผมเด็กดีครับแต่อยากสั่งสอนพ่อแม่ให้เข้าใจความรู้สึกลูกๆทุกคน (ถ้าสามารถพูดได้เดี๋ยวผมจะได้ไปพูดครับเพราะจะได้เอาตรงที่ทุกคนพูดมาไปอ้างได้ถ้าไม่ได้ก็คงผูกคอตายล่ะครับฟังคนด่า

ด่าหมาด่าพ่อด่าแม่แทบทุกวันจนการเรียนตกต่ำแถมเก็บตัวคนเดียวแบบนี้ไม่ไหวแล้วครับ) จากเรื่องจริงครับโปรดช่วยผมด้วย (ความจริงทะเลาะกันมานานมากๆแล้วครับตั้งแต่ผมจำความได้คง2-3ขวบยันตอนนี้16ปีเรื่องทะเลาะทั้งเกี่ยวกับในครอบครัวและนอกครอบครัวทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ ผมก็มีพี่สาวสองคนแต่ไปทำงานต่างจ.กันหมดแล้วครับอีกคนเรียนม.อีกคนทำงานเลยเหลือผมคนเดียว เรียนสถาบันครอบครัวด้วยครับ
พ่อแม่ทะเลาะกันทุกวัน