บางครั้งชีวิตก็ไม่ได้มีทางออกเสมอไป รัก มีจริงกรือเปล่าสำหรับโลกกว้างๆใบนี้

ตอนนี้ฉันอายุ 27 แต่ชีวิตก็เหมือนไม่ใช่ของตัวเองจะทำอะไรก็คิดหน้าหลังเป็นห่วงคนที่รักเรากว่าตัวเองตลอด อย่างกรณี ที่ฉัน จะพูดถึงในวันนี้ ก้คือปัญหาครอบครัวที่มันเคยแก้ไขได้เรยตั้งแต่ฉัน อายุ 2 ขวบ จนตอนนี้ฉัน 27ปี ก้คงเผชิญปัญหาเดิมๆวนไปอยุที่เก่า คือ ฉันเป็นลูกสาวคนโต ถ้านับรวมกันทั้งหมดนะแต่ถ้ากรณีพูดถึงชีวิตที่เป็นอยู่ฉันลูกสาวคนเดียวแต่กับภรรยาคนก่อนของพ่อฉันนะแต่ปัจจุบันท่านมีครอบครัวใหม่กับภรรยาคนปัจจุบันนี้มีลูกสาวด้วยกันทั้งหมด 5 คน ซึ่งทุกวันนี้พวกเขาไม่เคยนับฉันเป็นพี่สาวหรือคนในบ้านด้วยซ้ำทุกวันนี้ที่ฉันอยู่ได้ก้เพราะคิดว่าอยากดูแลช่วยงานพ่อเพราะพ่อหวังไว้กับฉันมากว่าจะต้องเข้ามาดูแลกิจการแทนท่านเมื่อท่านเป็นอะไรไปแต่ในทางกับกันฉันกับใช้ชีวิตแต่ละวันแบบไม่มีชีวิตไม่เคยได้รับความสุขความรักหรือกำลังใจก็ไม่มีหลายครั้งที่ฉันคิดจะไปจากบ้านหลังนี้แต่พ่อก้ขอไว้ว่าได้เราท่านก็ไม่ต้องเข้ามาดูแลกิจการยังมีเวลาไปไหนต่อไหนได้ซึ่งนี่คือเหตุผลหลักที่ฉันยังคงฝืนใจอยุทั้งๆที่ความรุ้สึกฉันมันทรมานไม่เหลืออะไรน่าจดจำไม่อยากแม้จะออกไปไหนเพราะไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็โดนว่าร้ายตลอด ☣️ฉันเรยอยากถามคนที่เคยเจอเหตุการณ์แบบฉันว่า ถ้าชีวิตเราเลือกจะรักตัวเองมากกว่าพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดเราจะดูใจร้ายไปรึป่าว💔ทุกวันฉันต้องเผชิญปัญหาต่างๆนาๆจากการกระทำของแม่เลี้ยงลูกสาวและญาติพี่น้องของเขาในทุกๆวันแต่บอกพ่อไปพ่อก็ว่าเราอคติไม่มีใครเขามาคิดเรื่องแบบนี้หรอกอยู่ทำงานและเป็นผู้นำแทนพ่อให้ดีก็พอเรื่องอื่นอย่าไปคิดมากส่วนที่บอกน้องสาวด่าไม่เคารพเราอ่ะพ่อไม่เชื่อเพราะว่าเด็กทั้ง5คนยังเด็กอยู่ไม่มีทางคิดอิจฉาริษยาเอได้หรอกอย่าคิดไปเองพ่ออยากเห็นพวกเองรักใคร่กันทำได้ใช่ไหม😔