กว่าจะรัก เท่าวันนี้
กว่าจะมีคนมาเข้าใจ ต้องใช้เวลา
สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอเกลิ่นก่อนนะคะว่า
เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งค่ะ มันดีกับเรามาก ช่วยเราทุกอย่าง ทำเพื่อเราได้เสมอ รู้ใจเรายิ่งกว่าแม่เราซะอีก
แต่เราเองนั่นแหละที่ไม่เคยดีกับมันเลย ไม่เคยช่วย ทำเพื่อมันไม่เคยได้เลย รู้น้อยมากว่ามันชอบ หรือไม่ชอบอะไร
ตลอดเวลา 5 6 ปีที่ผ่านมามันคงอดทนกับเพื่อนห่วยๆคนนี้มามากแล้วแหละ
จนมาถึงวันนี้ที่มีเพื่อนอีกคนนึงเข้ามาในกลุ่ม มันก็เริ่มจะสนใจเพื่อนคนใหม่มากกว่าเรา อาจเป็นเพราะมันกับเพื่อนใหม่ชอบอะไรที่คล้ายๆกัน แล้วเพื่อนใหม่ก็ไม่เคยวีน ไม่เคยเหวี่ยงใส่มันเลย มันคงจะต้องการเพื่อนแบบนี้
แต่เราบอกเลยนะว่า เรารักมันมาก มันเป็นคนคนเดียวที่รับนิสัยเราได้ที่สุดแล้ว
ขนาดแฟนเรายังรับบางนิสัยของเราไม่ได้เลย
ณ จุดๆนี้ ทุกอย่างมันชัดเจนแล้วว่า มันอยู่กับเพื่อนใหม่แล้วมีความสุขมากกว่าอยู่กับเรา เราควรถอยออกมาใช่ไหมคะ
เราเครียดมากเลยตอนนี้ เราไม่อยากเสียมันไป เราว่ามันคือเพื่อนแท้ของเรานะ
เวลาที่เราไม่สบาย ใครเล่าที่คอยเป็นห่วง คอยเช็ดตัว ก็มันนี่ไง
เวลาที่เราทะเลาะกับแฟน ใครเล่าที่คอยเครียให้ ก็มันนี่ไง
เวลาที่เราร้องไห้ ใครเล่าที่คอยกอด คอยปลอบ ก็มันนี่ไง
ถ้าเราไม่พอใจอะไร แค่หันไปจ้องหน้ามัน แค่นั้นมันก็รู้ ว่าเราโกรธ เราไม่พอใจที่มันทำแบบนั้น
เรารักเพื่อนคนนี้มาก แต่ทุกครั้งเราก็จะแสดงตรงข้ามกับความรู้สึกทุกที เราจะทำรำคาญใส่บ้างล่ะ วีนใส่บ้างล่ะ
โมโหใส่บ้างล่ะ เราคงจะแย่มากใช่มะ
เราอยากให้เพื่อนเรากลับมาอยู่กับเราสองคนเหมือนเดิม เราควรทำไงดีอ่ะ ช่วยบอกวิทีเราที เราควรทำไง
เราเครียดมากจริงๆ ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ
ขอบคุณทุกความเห็นล่วงหน้าค่ะ
กว่าจะรักเท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใช้เวลา ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
กว่าจะมีคนมาเข้าใจ ต้องใช้เวลา
สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอเกลิ่นก่อนนะคะว่า
เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งค่ะ มันดีกับเรามาก ช่วยเราทุกอย่าง ทำเพื่อเราได้เสมอ รู้ใจเรายิ่งกว่าแม่เราซะอีก
แต่เราเองนั่นแหละที่ไม่เคยดีกับมันเลย ไม่เคยช่วย ทำเพื่อมันไม่เคยได้เลย รู้น้อยมากว่ามันชอบ หรือไม่ชอบอะไร
ตลอดเวลา 5 6 ปีที่ผ่านมามันคงอดทนกับเพื่อนห่วยๆคนนี้มามากแล้วแหละ
จนมาถึงวันนี้ที่มีเพื่อนอีกคนนึงเข้ามาในกลุ่ม มันก็เริ่มจะสนใจเพื่อนคนใหม่มากกว่าเรา อาจเป็นเพราะมันกับเพื่อนใหม่ชอบอะไรที่คล้ายๆกัน แล้วเพื่อนใหม่ก็ไม่เคยวีน ไม่เคยเหวี่ยงใส่มันเลย มันคงจะต้องการเพื่อนแบบนี้
แต่เราบอกเลยนะว่า เรารักมันมาก มันเป็นคนคนเดียวที่รับนิสัยเราได้ที่สุดแล้ว
ขนาดแฟนเรายังรับบางนิสัยของเราไม่ได้เลย
ณ จุดๆนี้ ทุกอย่างมันชัดเจนแล้วว่า มันอยู่กับเพื่อนใหม่แล้วมีความสุขมากกว่าอยู่กับเรา เราควรถอยออกมาใช่ไหมคะ
เราเครียดมากเลยตอนนี้ เราไม่อยากเสียมันไป เราว่ามันคือเพื่อนแท้ของเรานะ
เวลาที่เราไม่สบาย ใครเล่าที่คอยเป็นห่วง คอยเช็ดตัว ก็มันนี่ไง
เวลาที่เราทะเลาะกับแฟน ใครเล่าที่คอยเครียให้ ก็มันนี่ไง
เวลาที่เราร้องไห้ ใครเล่าที่คอยกอด คอยปลอบ ก็มันนี่ไง
ถ้าเราไม่พอใจอะไร แค่หันไปจ้องหน้ามัน แค่นั้นมันก็รู้ ว่าเราโกรธ เราไม่พอใจที่มันทำแบบนั้น
เรารักเพื่อนคนนี้มาก แต่ทุกครั้งเราก็จะแสดงตรงข้ามกับความรู้สึกทุกที เราจะทำรำคาญใส่บ้างล่ะ วีนใส่บ้างล่ะ
โมโหใส่บ้างล่ะ เราคงจะแย่มากใช่มะ
เราอยากให้เพื่อนเรากลับมาอยู่กับเราสองคนเหมือนเดิม เราควรทำไงดีอ่ะ ช่วยบอกวิทีเราที เราควรทำไง
เราเครียดมากจริงๆ ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ
ขอบคุณทุกความเห็นล่วงหน้าค่ะ