มิตรภาพ (โคลง) toshare

...หวังมีมิตรสนิทให้.............ใจกาย ตกต่ำเจ็บซ้ำคลาย...............ทุกข์พ้น เมตตารักเร่งฉาย..................ชุบชีพ มิตรภาพเอิบอาบล้น.............มิตรแท้สุขสันต์

เพื่อน ...ใช่ แค่เพียงผู้พบ..............พูดจา ใช่ ร่วมร่ำเรียนมา.................แต่น้อย ใช่ สรรแบ่งประโยชน์หา.......เลี้ยงชีพ ใช่ ช่วยแต่ลับคล้อย.............แต่งแต้มเติมสี ...หวังมีมิตรสนิทให้...

แม้มีเกณฑ์ นิยม กันอยู่ แต่ หากไม่คิด ริเริ่ม/ปรับเปลี่ยน/ดัดแปลง ผู้ฅนก็อาจนิยม แต่งร้อยกรอง กันน้อยลง โคลงคลุมฉันท์ โคลงสี่ดั้น จัตวาทัณฑี @ ใส่ใจพร้อมถี่ถ้วน...คำนึง ภัยเภทเหตุคลายลด...เลี่ยงได

พระคุณครูท่านให้ ​วิชา เหมือนดั่งเรือนำพา ​ ​ผ่านพ้น คอยสอนศิษย์เมตตา ​ทุกอย่าง คุณแห่งครูเกินล้น จักได้พรรณนาเอย ช่วยดูให้หน่อยว่าควรปรับคำตรงไหนไหม ขอบคุณค่ะ

...เพื่อนคือใครใคร่รู้.............จริงจริง โปรดบ่งบอกอย่าประวิง........ด่วนด้วย ผ่านพบแต่ผีสิง...................หลอนหลอก ล้วนเล่ห์ร้ายหมายม้วย..........สูบสิ้นศักดิ์ศรี ...หวังมีมิตรสนิทให้........

: เบญจางคอักษร ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา....ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง....สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ....ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้....เมื่อสิ้นเสร็จงาน

กระทู้ ๔ คำ ธรรมจงมุมั่น หันห่างหนพาล เที่ยงธรรมทุกสถาน สาน"รักเมตตา" @ ธรรมจงมุมั่น ไว้.............ไสวธง หันห่างหนพาล จง..............ขจัดพ้น เที่ยงธรรมทุกสถาน ตรง!...ตระหนัก สาน"ร

สวรรค์ !!! (กาพย์ยานี ๑๑) @ ค่ำเช้า เจ้าผ่านฅน......ไยจึ่งจน น้ำใจหนา สวรรค์ สิใกล้ตา............เปิดรอท่า เจ้าเนาพลัน @ สวรรค์ ใช่เวียนวก.......ฤๅชัฏรก ยากจักฝัน แท้รัก เมตตาครัน..........ทุกสิ่งสร

โคลงสี่ ตรีพิธพรรณ @ วนวนใช่วกซ้ำ....................หลงทาง สติสอบวางวาด"ชอบ".............ชีพก้าว ปัญญาขจัดสิ่งขวาง................ทะยานสู่..สูงเฮย ฝึกจิตให้หาญห้าว..................ฝ่าพ้นตั

@ เทิดองค์"พระวชิร"ไท้ ....ธรรมปรก ทรงประดุจขวัญปวงพสก ....สร่างเศร้า กอปรกิจขจัดปริวิตก ....เต็มสุข ปวงราษฎร์ซ้องน้อมเฝ้า ....เฟื่องฟุ้งจรุงสยาม @ ราชาสง่าคาม ....ประพฤติตามพิสุทธิ์ธรรม คื