มิตรภาพ (โคลง) toshare

...หวังมีมิตรสนิทให้.............ใจกาย ตกต่ำเจ็บซ้ำคลาย...............ทุกข์พ้น เมตตารักเร่งฉาย..................ชุบชีพ มิตรภาพเอิบอาบล้น.............มิตรแท้สุขสันต์

เพื่อน ...ใช่ แค่เพียงผู้พบ..............พูดจา ใช่ ร่วมร่ำเรียนมา.................แต่น้อย ใช่ สรรแบ่งประโยชน์หา.......เลี้ยงชีพ ใช่ ช่วยแต่ลับคล้อย.............แต่งแต้มเติมสี ...หวังมีมิตรสนิทให้...

...เพื่อนคือใครใคร่รู้.............จริงจริง โปรดบ่งบอกอย่าประวิง........ด่วนด้วย ผ่านพบแต่ผีสิง...................หลอนหลอก ล้วนเล่ห์ร้ายหมายม้วย..........สูบสิ้นศักดิ์ศรี ...หวังมีมิตรสนิทให้........

@ เกิดแก่เจ็บจาก ไซร้.........พึงคะนึง ธรรมชาติ "ธรรมดา" จึง........เช่นนั้น อยู่! ประโยชน์แด่ชน พึง.......ปฏิบัติ จาก! "เหตุทุกข์" มิอาจกั้น.....สู่บ้านสุ

@ ​พรพระแด่พระแม่เจ้า ........จอมไผท เปี่ยมพระเมตตาปวงไทย ........ทั่วหล้า ทรงพิริยะขจัดทุกข์ภัย ........เภทผ่าน..พ้นเฮย ทวยราษฎร์พรักพร้อมหน้า ........นบน้อมฤทัยถวาย

ร่ายสุภาพ @ รักคือธรรมแท้เที่ยง บ่เบี่ยงเพราะฤทธิ์อวิชชา ฤ ตัณหาโลภโกรธหลง รักมั่นคงสันติสงบ เคารพสิทธิ์ศักดิ์ศรี เมตตามีต่อผู้ ร่วมโลกย์ทุกข์สุขสู้ สลัดพ้น”ตัวตน” โคลงสี่สุภาพ @ ไป่บ่น

...ธรรมใดในมิตรพร้อม...........พันธ์ทวี รักเพื่อนมนุษย์พิสุทธิ์วิถี..........ถ่องแท้ รักจริงยิ่งยอมพลี..................ชีพสละ อิ่มจิตมิตรภาพแล้.................เลื่อนหล้าสู่สรวง ...ปวงมิตร(ะ)ธรรมเลิ

ริเริ่ม : ทีปกร (จิตร ภูมิศักดิ์) @ รักรับใช้.........สกลผอง ธรรมครรลอง.....ทั่วถ้วน กายจิตปอง........ศานติ สร้างสรรค์ล้วน...ประโยชน์ครัน สกล ว. ทั่วไป, ทั้งหมด, ทั้งสิ้น ผังโคลง x อ ท ....... x

เพื่อน @ ใช่ แค่เพียงผู้พบ .....พูดจา ใช่ ร่วมร่ำเรียนมา .....แต่น้อย ใช่ สรรแบ่งประโยชน์หา .....เลี้ยงชีพ ใช่ ช่วย แต่ลับคล้อย .....แต่งแต้มเติมสี @ หวังมีมิตรสนิทให้ .....ใจกาย ตกต่ำเจ็บซ้ำคลาย ..

กลบท จตุรงคยมก (แต่ง 2 บท)  @ รักเมตตา....พา “ปันแบ่ง”รู้"มั่น"แต่ง.......สรรค์สร้าง"สรวง"ตัด"กู"นั้น........บั่นหลอกลวงฅน ก่อหน่วง....ถ่วงเกื้อกูล