.... ช่วงเวลามัธยมต้น  เป็นช่วงเวลาที่ฉันอยากจะกลับไปมากที่สุด .....
การไปโรงเรียนคือสิ่งที่ฉันชอบมากที่สุด
การตื่นนอนตั้งแต่เช้า แล้วไปโรงเรียนคือสิ่งที่ฉันชอบมากที่สุด
ฉันเกลียดวันเสาร์ อาทิตย์ และทุกวันหยุดที่ทำให้ฉันไม่ได้ไปโรงเรียน ....

แน่นอนว่าสิ่งนั้นที่ทำให้ฉันอยากไปโรงเรียน ก็เพราะ "รุ่นพี่" คนหนึ่ง
ฉันรู้จัก รุ่นพี่ คนนี้ตอนเรียน ม.1 ในการร่วมกิจกรรมของโรงเรียนในการไปแข่งขันงานวิชาการงานหนึ่ง
ฉันไม่รู้ว่ามันชอบตั้งแต่ตอนไหน รู้ตัวอีกที ฉันมักจะเห็นพี่เขาอยู่ในสายตาเสมอ (โรงเรียนของฉันไม่ได้เป็นโรงเรียนที่ใหญ่มาก) ไม่ว่าจะเป็นช่วงเช้า ตอนเข้าแถว ระหว่างคาบเรียนตอนเปลี่ยนคาบ(ในบางวัน) ช่วงพักเที่ยง ช่วงเย็นตอนกลับบ้านเหมือน ฉันเฝ้าคิดให้มันจะเป็นเรื่องบังเอิญ แต่ความจริงฉันต่างหากที่พยายามจะเห็นพี่เขาเอง.....

เคยมีคนถามว่าฉันชอบเขาเพราะอะไร ไม่รู้สิ มันเป็นเรื่องที่ตอบยากมากจริงไหม ฉันรู้แค่ว่าเวลาที่พี่เขายิ้มมันทำให้ฉันยิ้มตาม เวลาพี่เศร้ามันก็พลอยให้ฉันเศร้าด้วย บางครั้งฉันก็คิดว่าที่ฉันชอบมันก็คงเหมือนที่เด็กๆชอบดาราละมั้ง กรี๊ดๆ สักพัก เดี๋ยวก็เลิก
เมื่อวันหนึ่งที่ฉันไม่อยากให้มันมาถึง มาถึง ฉันกลับร้องไห้ ฉันได้แต่คิดว่า "มันคงไม่ใช่การชอบแบบชอบดาราแล้วละ"


#cute눈썹